Переводы „zasnoubení“ в словаре польско » немецкий

zaskoczenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zaskotʃeɲe] СУЩ. ср. высок.

zaskoczenie

Überraschung ж.

zaskoczenie

Verblüffung ж.

działać przez zaskoczenie

überrumpeln

zastanowienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zastanovjeɲe] СУЩ. ср.

bez zastanowienia

unüberlegt

bez zastanowienia

ohne zu überlegen

po zastanowieniu

nach reiflicher Überlegung

zasolenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zasoleɲe] СУЩ. ср. обыч. lp

1. zasolenie мн. отсут. (czynność):

zasolenie

Einsalzen ср.

zasolenie

Pökeln ср.

2. zasolenie (stężenie soli):

zasolenie

Salzgehalt м.

zasłużenie [zaswuʒeɲe] НАРЕЧ. высок.

zasłużenie

verdientermaßen

zaspokojenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zaspokojeɲe] СУЩ. ср.

zaspokojenie

Befriedigung ж.

zaspokojenie potrzeb dziecka

Befriedigung der Bedürfnisse eines Kindes

zasiedlenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaɕedleɲe] СУЩ. ср. высок.

zasiedlenie

Besied[e]lung ж.

zasiedzenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zaɕedzeɲe] СУЩ. ср. ЮРИД.

zasiedzenie

Ersitzung ж.

zaskarżenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> СУЩ. ср. ЮРИД.

zaskarżenie

Anfechtung ж.

środek zaskarżenia

Rechtsbehelf м.

środek zaskarżenia przeciw naruszeniom patentu

Rechtsbehelf gegen Patentverletzungen

klauzula o środkach zaskarżenia

Rechtsbehelfsklausel ж.

postępowanie wywołane złożeniem środka zaskarżenia

Rechtsbehelfsverfahren ср.

zastąpienie СУЩ. ср.

1. zastąpienie (zastępstwo):

zastąpienie

Vertretung ж.

2. zastąpienie (zamiana na coś innego):

zastąpienie

Ersetzung ж.

3. zastąpienie (zatarasowanie):

zastąpienie drogi

Versperrung ж.

I . zasnuć [zasnutɕ] св., zasnuwać [zasnuvatɕ] <‑wa> ГЛ. перех.

zasnuć

bedecken

zasnuć

verhüllen

II . zasnuć [zasnutɕ] св., zasnuwać [zasnuvatɕ] <‑wa> ГЛ. возвр. гл.

zasnuć

sich вин. verhüllen [o. bedecken]

niebo zasnuło się chmurami

der Himmel м. bedeckte sich mit Wolken

zascenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zastseɲe] СУЩ. ср. ТЕАТР.

zascenie

Hinterbühne ж.

zasądzenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> СУЩ. ср. ЮРИД.

zasądzenie

Zuerkennung ж.

zasądzenie

Adjudikation ж.

zasępienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zasempjeɲe] СУЩ. ср. высок. (smutek)

zasępienie

Düsternis ж. высок.

zasępienie

Trübsal ж. высок.

zasiarczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaɕartʃeɲe] СУЩ. ср. ХИМ.

zasiarczenie

Sulfatierung ж.

zasinienie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaɕiɲeɲe] СУЩ. ср. (siniak)

zasinienie

blauer Fleck м.

zasinienie

Bluterguss м.

zastrzeżenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zastʃeʒeɲe] СУЩ. ср.

1. zastrzeżenie обыч. мн. (krytyka):

zastrzeżenie

Vorbehalt м.

zastrzeżenie

Einwand м.

bez zastrzeżeń

vorbehaltlos

bez zastrzeżeń

bedenkenlos

mieć zastrzeżenia co do czegoś/wobec kogoś

Vorbehalte gegen etw/jdn haben

2. zastrzeżenie t. ЮРИД. (warunek):

zastrzeżenie

Vorbehalt м.

zastrzeżenie

Bedingung ж.

zastrzeżenie w regulaminie konkursu

Wettbewerbsvorbehalt м.

zastrzeżenie dobra ogólnego

Gemeinwohlvorbehalt м.

zastrzeżenie uzyskania zezwolenia

Genehmigungsvorbehalt м.

zastrzeżenie [wyłączności] ustawy

Gesetzesvorbehalt м.

zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej

Kontokorrentvorbehalt м.

zastrzeżenie kolejności [lub miejsca]

Rangvorbehalt м.

zastrzeżenie regulacji

Regelungsvorbehalt м.

zastrzeżenie zgłoszenia

Anzeigenvorbehalt м.