Переводы „zepak“ в словаре польско » немецкий

rzepak <род. ‑u, мн. ‑i> [ʒepak] СУЩ. м. БОТАН.

rzepak

Raps м.

uprawa rzepaku

Rapsanbau м.

zupak <род. ‑a, мн. ‑i> [zupak] СУЩ. м. уничиж. ВОЕН.

zupak

Berufsunteroffizier м.

trzepak <род. ‑a, мн. ‑i> [tʃepak] СУЩ. м.

trzepak

Teppichstange ж.

czerpak <род. ‑a, мн. ‑i> [tʃerpak] СУЩ. м.

czerpak

Schöpfkelle ж.

trepak <род. ‑a, мн. отсут. > [trepak] СУЩ. м. МУЗ.

trepak (taniec)

Trepak м.

klepak <род. ‑a, мн. ‑i> [klepak] СУЩ. м.

1. klepak ТЕХН. (młot do klepania blachy):

klepak

Treibhammer м.

klepak

Dengelhammer м.

2. klepak разг. (człowiek gadatliwy):

klepak

Plappermaul ср. уничиж. lub шутл. разг.

klepak

Plaudertasche ж. уничиж. lub шутл.

klepak

Labersack м. уничиж. разг.

tępak <род. ‑a, мн. ‑i> [tempak] СУЩ. м. уничиж. разг.

tępak

Trottel м. уничиж. разг.

tępak

Schwachkopf м. уничиж. разг.

szpak <род. ‑a, мн. ‑i> [ʃpak] СУЩ. м. ЗООЛ.

szpak

Star м.

wspak [fspak] НАРЕЧ. высок.

1. wspak (wstecz):

czytać [na] wspak

rückwärts lesen

2. wspak (na opak):

wspak

umgekehrt

wspak

verkehrt [herum]

rozumieć [na] wspak

falsch verstehen

rozumieć [na] wspak

missverstehen

rzepa <род. ‑py, мн. ‑py> [ʒepa] СУЩ. ж. БОТАН.

rzepa

Speiserübe ж.

rzepa

Wasserrübe ж.

ktoś zdrowy jak rzepa разг.

kerngesund

szłapak <род. ‑a, мн. ‑i> [ʃwapak] СУЩ. м. (koń chodzący nieprawidłowym kłusem)

szłapak

Pass м.

I . trzepać <‑pie; прош. вр. trzep; св. trzepnąć> [tʃepatɕ] ГЛ. перех.

1. trzepać только нсв. (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać разг. (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] разг.

3. trzepać шутл. (sprawdzać):

trzepać

abklopfen разг.

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab разг.

II . trzepać <‑pie; прош. вр. trzep; св. trzepnąć> [tʃepatɕ] ГЛ. неперех.

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] вульг.

sich дат. einen abwichsen [o. runterholen] вульг.

2. trzepać разг. (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern разг.

trzepać językiem

plappern разг.

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern разг.

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber разг.

III . trzepać <‑pie; прош. вр. trzep; св. trzepnąć> [tʃepatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich вин. mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać только нсв.:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch м. zappelt im Netz

przepał <род. ‑u, мн. ‑y> [pʃepaw] СУЩ. м. ТЕХН.

przepał

Mehrverbrauch м.

I . zepsuć <‑uje; прош. вр. ‑uj> [zepsutɕ] ГЛ. перех. св.

1. zepsuć (uszkodzić):

zepsuć

kaputtmachen

zepsuć żelazko

das Bügeleisen kaputtmachen

zepsute zęby

schlechte Zähne м. мн.

zepsute powietrze разг.

dicke Luft ж.

2. zepsuć перенос. (uczynić coś gorszym):

zepsuć

verderben

zepsuć komuś humor

jdm die Stimmung [o. Laune] verderben

3. zepsuć перенос. (wypaczyć czyjś charakter):

zepsuć

verderben

zepsuła go sława

der Ruhm м. hat ihn verdorben

dobrego i karczma nie zepsuje, złego i kościół nie naprawi посл.

wie den Guten die Kneipe ж. nicht verdirbt, wird den Schlechten die Kirche ж. nicht besser machen

II . zepsuć <‑uje; прош. вр. ‑uj> [zepsutɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. zepsuć (popsuć się):

zepsuć

kaputtgehen

zepsuć

entzweigehen

komputer się zepsuł

der Computer м. ist kaputt gegangen

2. zepsuć (jedzenie):

zepsuć

verderben

zepsuć

schlecht werden

ryba się zepsuła

der Fisch м. ist verdorben

3. zepsuć перенос. (stać się gorszym):

zepsuć

sich вин. verschlechtern

wieczorem pogoda się zepsuła

am Abend verschlechterte sich das Wetter ср.

4. zepsuć перенос. (ulec zepsuciu):

zepsuć

dem Verderben unterliegen [o. ausgesetzt sein]

zepsuł się pod wpływem kolegów

er ist in der Gesellschaft seiner Kollegen verdorben worden

stępak <род. ‑a, мн. ‑i> [stempak] СУЩ. м.

stępak ЗООЛ., ТЕХН.

Arbeitspferd ср.

stępak ЗООЛ., ТЕХН.

Zugpferd ср.

stępak ЗООЛ., ТЕХН.

Rückepferd ср.

kołpak <род. ‑a, мн. ‑i> [kowpak] СУЩ. м.

1. kołpak (nakrycie głowy):

kołpak

Kalpak м.

kołpak

Kolpak м.

2. kołpak АВТО.:

kołpak

Radkappe ж.

3. kołpak ТЕХН.:

kołpak

Haube ж.

kołpak

Kappe ж.

drapak <род. ‑a, мн. ‑i> [drapak] СУЩ. м.

1. drapak разг. (stara, zdarta miotła):

drapak

alter Besen м.

drapak

alte Scheuerbürste ж.

2. drapak разг. (brzydkie drzewo iglaste):

drapak

hässlicher Nadelbaum м.

3. drapak ТЕХН. (strug):

drapak

Zahnhobel м.

Выражения:

dać drapaka разг.

die Kurve kratzen разг.

dać drapaka разг.

sich вин. aus dem Staub machen перенос. разг.

dwupak <род. ‑u, мн. ‑i> [dvupak] СУЩ. м.

dwupak

Doppelpack м.

żebrak (-aczka) <род. ‑a, мн. ‑acy> [ʒebrak] СУЩ. м. (ж.)

żebrak (-aczka)

Bettler(in) м. (ж.)

na dworcach jest dużo żebraków

auf den Bahnhöfen gibt es viele Bettler

szczepak СУЩ.

Статья, составленная пользователем

szczepak м. HORT

Veredelungsmesser ср.

szczepak м. HORT

Pfropfmesser ср.