французско » немецкий

commandement [kɔmɑ͂dmɑ͂] СУЩ. м.

2. commandement (état-major):

4. commandement РЕЛИГ.:

Gebot ср.

5. commandement СПОРТ:

commandant(e) [kɔmɑ͂dɑ͂, ɑ͂t] СУЩ. м.(ж.)

1. commandant ВОЕН.:

Chef(in) м. (ж.)
Major(in) м. (ж.)
Regimentskommandeur(in) м. (ж.)
Lagerkommandant(in) м. (ж.)

2. commandant МОР.:

Kommandant(in) м. (ж.)

II . commandant(e) [kɔmɑ͂dɑ͂, ɑ͂t]

commande [kɔmɑ͂d] СУЩ. ж.

2. commande (marchandise commandée):

3. commande (œuvre commandée):

Auftragswerk ср.

6. commande ЮРИД. (contrôle):

Leistungsmengensteuerung ж. спец.

II . commande [kɔmɑ͂d]

III . commande [kɔmɑ͂d]

commandeur(e) [kɔmɑ͂dœʀ] СУЩ. м.(ж.)

Kommandeur(in) м. (ж.)

commandite [kɔmɑ͂dit] СУЩ. ж.

1. commandite (société):

2. commandite (fonds):

commandité(e) [komɑ͂dite] СУЩ. м.(ж.) ЭКОН.

commanderie [kɔmɑ͂dʀi] СУЩ. ж. ИСТ.

commencement [kɔmɑ͂smɑ͂] СУЩ. м.

II . commencement [kɔmɑ͂smɑ͂] ЮРИД.

commodément [kɔmɔdemɑ͂] НАРЕЧ.

1. commodément (confortablement):

2. commodément (aisément):

commanditer [kɔmɑ͂dite] ГЛ. перех. (avancer des fonds)

commander ГЛ.

Статья, составленная пользователем

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina