Переводы „afmaken“ в словаре немецко » польский

ạb|haken ГЛ. перех.

1. abhaken:

abhaken (loshaken)

zdejmować [св. zdjąć] z haka

abhaken (abhängen)

zdejmować [св. zdjąć]

2. abhaken (markieren):

abhaken

odfajkowywać [св. odfajkować]разг.

abhaken

odhaczać [св. odhaczyć]разг.

jdn in einer Liste abhaken

odhaczyć kogoś na liście

3. abhaken fig (einen Schlussstrich ziehen):

abhaken Affäre

zamykać [св. zamknąć]

abhaken Sache

załatwiać [св. załatwić]

das Thema ist für mich abgehakt

ten temat м. jest dla mnie zamknięty

den habe ich schon abgehakt! разг.

już go sobie odpuściłem! разг.

I . ha̱ken [ˈhaːkən] ГЛ. перех. (einhängen)

haken

zahaczać [св. zahaczyć]

haken

zaczepiać [св. zaczepić]

II . ha̱ken [ˈhaːkən] ГЛ. неперех.

haken (klemmen) (Tür)

zacinać [св. zaciąć] się

Выражения:

da hakt es разг.

coś tu nie gra разг.

Ha̱ken <‑s, ‑> [ˈhaːkən] СУЩ. м.

1. Haken:

Haken (gebogenes Stück Metall, Kunststoff)

hak м.

Haken (Handtuchhaken)

haczyk м.

Haken (Kleiderhaken)

wieszak м.

einen Haken schlagen (Hase)

kluczyć

mit Haken und Ösen разг.

wszelkimi sposobami

2. Haken СПОРТ:

Haken

sierpowy м.

3. Haken (Angelhaken, Zeichen):

Haken

haczyk м.

hinter jedem Namen einen Haken machen

postawić haczyk przy każdym nazwisku

4. Haken разг. (Schwierigkeit):

Haken

sęk м. fig

die Sache hat einen Haken разг.

w tej sprawie jest jedno ale разг.

La̱ken <‑s, ‑> [ˈlaːkən] СУЩ. ср.

Laken

prześcieradło ср.

qua̱ken [ˈkvaːkən] ГЛ. неперех.

1. quaken:

quaken (Frosch)

rechotać [св. za‑]

quaken (Ente)

kwakać [св. za‑]

2. quaken уничиж. разг. (reden):

quaken

gadać разг.

quak nicht immer dazwischen, wenn ich was sage!

nie gadaj zawsze wtedy, kiedy ja coś mówię! разг.

sta̱ken [ˈʃtaːkən] ГЛ. перех. св-нем. яз.

staken

odpychać żerdzią

fịcken [ˈfɪkən] ГЛ. перех., неперех. вульг.

[jdn] ficken

pieprzyć się [z kimś] вульг.

I . fụnken [ˈfʊŋkən] ГЛ. перех. (per Funk übermitteln)

eine Nachricht/ein Signal funken

nadawać [св. nadać] wiadomość/sygnał drogą radiową

SOS funken

nadać sygnał SOS

II . fụnken [ˈfʊŋkən] ГЛ. неперех.

1. funken (Funken sprühen):

funken

iskrzyć [св. za‑] się

2. funken (senden):

funken

nadawać [св. nadać] przez radio

3. funken разг. (funktionieren):

funken

działać

funken

funkcjonować

das Radio funkt wieder

radio ср. znowu działa

III . fụnken [ˈfʊŋkən] ГЛ. безл. разг.

1. funken (verstehen):

endlich hat es bei ihm gefunkt

wreszcie to pojął

2. funken (Prügel geben):

noch eine Bemerkung und es funkt!

jeszcze jedna uwaga i oberwiesz! разг.

3. funken (sich verlieben):

bei den beiden hat es richtig gefunkt

między tą dwójką naprawdę zaiskrzyło