Переводы „bedwingen“ в словаре немецко » польский

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] ГЛ. перех.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] ГЛ. возвр. гл.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

I . bezwịngen* ГЛ. перех. irr

1. bezwingen (besiegen):

bezwingen Gegner

pokonywać [св. pokonać]

2. bezwingen (überwinden):

bezwingen Festung

zdobywać [св. zdobyć]

3. bezwingen (bezähmen):

bezwingen Neugierde, Wut

pohamować

II . bezwịngen* ГЛ. возвр. гл. irr

bezwingen

panować nad sobą

bedrạ̈ngen* ГЛ. перех.

1. bedrängen (bestürmen):

jdn [mit etw] bedrängen

molestować kogoś [czymś]

jdn bedrängen etw zu tun

nalegać na kogoś, żeby coś zrobił

sie bedrängten sie mit lästigen Fragen

dręczyli ją natrętnymi pytaniami

2. bedrängen СПОРТ:

jdn [hart] bedrängen

atakować [св. za‑] kogoś [ostro]

3. bedrängen (belasten):

bedrängen Gedanke

prześladować

berịngen* ГЛ. перех.

beringen

obrączkować [св. za‑]

besịngen* ГЛ. перех. irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

beschwịngen* ГЛ. перех. (Hoffnung)

beschwingen

uskrzydlać [св. uskrzydlić]

beschwingen

rozruszać

diese flotte Musik beschwingt einen so richtig!

ta szybka muzyka ж. naprawdę rozkręca!

ạbbedingen* ГЛ. перех. ЮРИД.

abbedingen

wyłączać [св. wyłączyć]

abbedingen

pozbawiać [св. pozbawić] mocy wiążącej

etw vertraglich abbedingen

wyłączyć coś na podstawie umowy

erzwịngen* ГЛ. перех. irr

erzwingen Entscheidung:

etw von jdm erzwingen

wymuszać [св. wymusić] coś na kimś

ein erzwungenes Geständnis

wymuszone przyznanie ср. się

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] ГЛ. перех.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [св. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen разг.

wywijać w tańcu разг.

große Reden schwingen разг.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] ГЛ. неперех. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [св. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [св. za‑] się

die Saiten schwingen

struny ж. мн. drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi ж. мн.

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] ГЛ. возвр. гл. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most м. biegnie łukiem nad doliną fig

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] ГЛ. неперех. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka ж.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Смотри также gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ГЛ. неперех.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ПРИЛ. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen разг. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] НАРЕЧ. разг. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

errịngen* ГЛ. перех. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [св. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [св. zdobyć]

Gelịngen <‑s, мн. отсут. > [gə​ˈlɪŋən] СУЩ. ср.

Gelingen

pomyślny rezultat м.

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !