Переводы „charakteryzująca“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Charạkterzug <‑[e]s, ‑züge> СУЩ. м.

Charakterzug

cecha ж. charakteru

I . charạkterlich ПРИЛ.

das ist eine seiner charakterlichen Stärken

to jest jedna z jego mocnych stron charakteru

er hat einige charakterliche Schwächen

[on] ma pewne słabe cechy charakteru

II . charạkterlich НАРЕЧ.

sich charakterlich verändern

zmienić swój charakter

I . charakterịstisch [karakte​ˈrɪstɪʃ] ПРИЛ.

charakteristisch

charakterystyczny

[für jdn/etw] charakteristisch sein

być typowym [dla kogoś/czegoś]

diese Antwort ist charakteristisch für ihn

taka odpowiedź ж. jest dla niego typowa [lub charakterystyczna]

II . charakterịstisch [karakte​ˈrɪstɪʃ] НАРЕЧ.

charakteristisch

charakterystycznie

sich charakteristisch verhalten

zachowywać [св. zachować] się charakterystycznie

charakterolo̱gisch ПРИЛ.

charakterologisch

charakterologiczny

eine charakterologische Studie über historische Persönlichkeiten

studium ср. charakterologiczne postaci historycznych

charạkterlos ПРИЛ.

charakterlos Person

bez charakteru

charakterlos Verhalten

niegodny

charạkterfest ПРИЛ.

charakterfest sein

mieć stały [lub silny] charakter

I . charạktervoll ПРИЛ.

1. charaktervoll (anständig):

charaktervoll Verhalten

godny

auch in kritischen Situationen zeigt er charaktervolles Verhalten

także w sytuacjach krytycznych [on] potrafi się godnie zachować

2. charaktervoll (ausdrucksstark):

charaktervoll Gesichtszüge

charakterystyczny

sein charaktervolles Kinn hat er von seinem Vater geerbt

swój charakterystyczny podbródek odziedziczył po swoim ojcu

II . charạktervoll НАРЕЧ.

charaktervoll

przyzwoicie

charaktervoll

godnie

er verhält sich seinen Freunden gegenüber sehr charaktervoll

on zachowuje się bardzo przyzwoicie w stosunku do swoich przyjaciół

Charạkteranlage <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Charakteranlage

usposobienie ср.

von ihrer Charakteranlage her ist sie sehr willensstark

z usposobienia jest [ona] osobą o silnej woli

charakterisi̱e̱ren* [karakteri​ˈziːrən] ГЛ. перех.

1. charakterisieren (schildern):

charakterisieren

charakteryzować [св. s‑]

charakterisieren

opisywać [св. opisać]

dieser Film charakterisiert das 18. Jahrhundert

ten film м. oddaje charakterystykę XVIII wieku

2. charakterisieren (kennzeichnen):

charakterisieren

cechować

Stress und Lärm charakterisieren das Stadtleben

stres м. i hałas м. cechują miejskie życie

Charạkterstudie <‑, ‑n> СУЩ. ж. ПСИХОЛ.

Charakterstudie

studium ср. charakterologiczne

Charạkterschwäche <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Charakterschwäche

słabość ж. charakteru

Charạkter <‑s, ‑e> [ka​ˈraktɐ, pl: karak​ˈteːrə] СУЩ. м.

1. Charakter (Wesen):

Charakter

charakter м.

er/sie hat Charakter

on/ona ma charakter

sein Kind hat einen schwierigen Charakter

jego dziecko ср. ma trudny charakter

ein Mann von Charakter

człowiek м. z charakterem

den Charakter prägen [o. formen]

kształtować [св. u‑] charakter

2. Charakter (Mensch):

Charakter

osobowość ж.

sie sind ganz gegensätzliche Charaktere

oni mają zupełnie odmienne charaktery

3. Charakter мн. отсут. (Eigenart):

Charakter

właściwość ж.

die Unterredung hatte vertraulichen Charakter

rozmowa ж. miała charakter poufny

4. Charakter ЛИТ. (Figur, Rolle):

Charakter

postać ж.

die Charaktere in einem Roman

bohaterowie м. мн. powieści

Charạkterkopf <‑[e]s, ‑köpfe> СУЩ. м.

Charakterkopf

twarz ж. z wydatnymi rysami

Charakterkopf

charakterystyczna twarz

er hat einen Charakterkopf

on ma wydatne rysy twarzy

Charakterịstikum <‑s, Charakteristika> [karakte​ˈrɪstɪkʊm] СУЩ. ср. высок.

Charakteristikum

cecha ж. charakterystyczna

Charạkterrolle <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Charakterrolle КИНО., THEAT

rola ж. charakterystyczna

er hat sich zum Darsteller von Charakterrollen hochgearbeitet

stał się odtwórcą ról charakterystycznych

Charạkterstärke <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Charakterstärke

siła ж. charakteru

Charạkterfehler <‑s, ‑> СУЩ. м.

Charakterfehler

zła cecha ж. charakteru

Charakterịstik <‑, ‑en> [karakte​ˈrɪstɪk] СУЩ. ж.

Charakteristik

charakterystyka ж.

Charạktermerkmal <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср.

Charaktermerkmal → Charakteristikum

Смотри также Charakteristikum

Charakterịstikum <‑s, Charakteristika> [karakte​ˈrɪstɪkʊm] СУЩ. ср. высок.

Charakteristikum

cecha ж. charakterystyczna

Charakterologi̱e̱ <‑, мн. отсут. > [karakterolo​ˈgiː] СУЩ. ж.

Charakterologie

charakterologia ж.