Переводы „gickeln“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

I . wịckeln [ˈvɪkəln] ГЛ. перех.

1. wickeln (herumbinden):

sich дат. einen Schal um den Hals wickeln

zawiązywać [св. zawiązać] sobie szal na szyi

2. wickeln (einwickeln):

in etw вин. wickeln

zawijać [св. zawinąć] w coś

etw in eine Decke wickeln, eine Decke um etw wickeln

zawinąć coś w kołdrę [lub koc]

3. wickeln (aufwickeln):

auf etw вин. wickeln

nawijać [св. nawinąć] na coś

sein Haar wickeln

nawinąć włosy

4. wickeln (abwickeln):

von etw wickeln

odwijać [св. odwinąć] z czegoś

etw aus einem Papier wickeln

odwinąć coś z papieru

5. wickeln (in Windeln wickeln):

wickeln Baby

przewijać [св. przewinąć]

da bist du schief gewickelt разг.

strasznie się pomyliłeś разг.

II . wịckeln [ˈvɪkəln] ГЛ. возвр. гл.

sich um etw wickeln (Pflanze, Schlange, Garn)

owijać [св. owinąć] się wokół czegoś

gịpfeln ГЛ. неперех.

in etw дат. gipfeln

skończyć się czymś

die Forderung gipfelte in einer Drohung

żądanie ср. przerodziło się w groźbę

seine Rede gipfelte in der Behauptung, dass ...

kulminacją jego przemówienia było twierdzenie, że ...

nụckeln [ˈnʊkəln] ГЛ. неперех. разг.

an etw дат. nuckeln

[po]ssać coś

pạckeln [ˈpakəln] ГЛ. неперех. австр. уничиж. разг.

packeln

potajemnie [z kimś] pertraktować

bụckeln ГЛ. неперех. разг.

1. buckeln (Katze):

buckeln

robić koci grzbiet

2. buckeln уничиж. (unterwürfig sein):

[vor jdm] buckeln

płaszczyć się [przed kimś] fig

nach oben buckeln und nach unten treten

płaszczyć się przed górą i deptać doły

nach oben buckeln und nach unten treten

mieć „mentalność rowerzysty”

wạckeln [ˈvakəln] ГЛ. неперех.

1. wackeln +haben:

wackeln (nicht fest stehen) (Stuhl, Leiter)

chwiać [св. za‑ ][lub chybotać [св. za‑ ]] się

wackeln (Zahn)

ruszać [lub chwiać] się

2. wackeln +haben:

wackeln (sich bewegen) (Haus, Gläser)

trząść [св. za‑] się

3. wackeln +haben разг. (hin und her bewegen):

mit dem Kopf wackeln

kiwać [lub potrząsać] głową

mit den Ohren/Hüften wackeln

ruszać uszami/biodrami

an etw дат. wackeln разг.

potrząsać czymś

4. wackeln +haben разг.:

wackeln (Position, Disziplin)

chwiać się

wackeln (Position, Disziplin)

być niepewnym

wackeln (Firma)

stać u progu bankructwa

5. wackeln +sein разг. (sich schwankend bewegen):

er ist über die Straße gewackelt

on przeszedł chwiejnym krokiem przez ulicę

zọckeln [ˈtsɔkəln] ГЛ. неперех. +sein разг.

zockeln → zuckeln

Смотри также zuckeln

zụckeln [ˈtsʊkəln] ГЛ. неперех. +sein разг.

zuckeln (Karren)

telepać się разг.

zuckeln (Mensch)

wlec się разг.

fạckeln ГЛ. неперех. разг.

fackeln

wahać się

nicht [lange] fackeln

nie zastanawiać się długo

zụckeln [ˈtsʊkəln] ГЛ. неперех. +sein разг.

zuckeln (Karren)

telepać się разг.

zuckeln (Mensch)

wlec się разг.

pịnkeln [ˈpɪŋkəln] ГЛ. неперех. разг.

pinkeln

sikać разг.

pinkeln

wysikać się разг.