Переводы „herausstoßen“ в словаре немецко » польский

hera̱u̱s|müssen ГЛ. неперех. irr разг.

1. herausmüssen МЕД. (entfernt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać usuniętym [lub wyciętym]

dieses Organ muss raus

ten organ trzeba usunąć [lub wyciąć]

2. herausmüssen (gesagt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać wypowiedzianym

das musste mal heraus!

trzeba to było w końcu powiedzieć!

3. herausmüssen (nach draußen müssen):

herausmüssen

musieć wyjść na zewnątrz

ich muss hier endlich heraus!

muszę wreszcie stąd wyjść!

hera̱u̱s|lassen ГЛ. перех. irr

1. herauslassen (nach draußen lassen):

herauslassen

wypuszczać [св. wypuścić]

die Sau herauslassen разг.

dać się ponieść emocjom

die Sau herauslassen разг.

szaleć [св. za‑ ]разг.

die Sau herauslassen разг.

dać czadu разг.

2. herauslassen разг. (mitteilen):

herauslassen

ujawniać [св. ujawnić] [tajemnicę]

herauslassen

wygadać się разг.

so sehr ich sie bearbeite, lässt sie nichts heraus

mimo że ją tak urabiam, nie puszcza pary z gęby разг.

3. herauslassen разг. (weglassen):

herauslassen

opuszczać [св. opuścić]

lassen sie bei ihrem Bericht bitte alle Namen heraus

proszę opuścić w swoim sprawozdaniu wszystkie nazwiska

4. herauslassen разг. (nicht einbeziehen):

herauslassen

nie włączać [св. włączyć ]

herauslassen

nie uwzględniać [св. uwzględnić ]

ich bitte euch, mich aus eurem Streit herauszulassen

proszę, abyście mnie nie wciągali w waszą kłótnię

seine persönliche Meinung aus einem Artikel herauslassen

nie uwzględniać w artykule swojego prywatnego zdania

hera̱u̱s|stehen ГЛ. неперех. irr

[aus etw] herausstehen

wystawać [z czegoś]

I . hera̱u̱s|stürzen ГЛ. неперех. +sein

herausstürzen

wypadać [св. wypaść]

aus dem Zimmer herausstürzen

wybiegać [св. wybiec] z pokoju

II . hera̱u̱s|stürzen ГЛ. возвр. гл.

herausstürzen

rzucać [св. rzucić] się

herausstürzen

wyskakiwać [св. wyskoczyć]

der Bankrotteur hat sich zum Fenster herausgestürzt

bankrut м. rzucił się z okna

I . hera̱u̱s|stellen ГЛ. перех.

1. herausstellen (nach draußen stellen):

herausstellen

wystawiać [св. wystawić]

2. herausstellen (hervorheben):

herausstellen Merkmale, Grundsätze

podkreślać [св. podkreślić]

II . hera̱u̱s|stellen ГЛ. возвр. гл.

herausstellen (sich erweisen)

okazywać [св. okazać] się

herausstellen (Unschuld, Wahrheit)

wychodzić [св. wyjść] na jaw

sich als wahr/übertrieben herausstellen

okazać się prawdziwym/przesadzonym

die Vermutung hat sich als richtig herausgestellt

przypuszczenie ср. okazało się trafne

es stellte sich heraus, dass ...

okazało się, że...

es wird sich herausstellen, wer/ob ...

okaże się, kto/czy...

das muss sich erst noch herausstellen

to się dopiero okaże