Переводы „kleding“ в словаре немецко » польский

klịng [klɪŋ] МЕЖД.

kling

odgłos dzwonka

I . kle̱i̱n [klaɪn] ПРИЛ.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka ж.

die Hose ist ihm zu klein

spodnie мн. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna м.

kleiner werden

maleć [св. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [св. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat м.

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę разг.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch м.

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło ср.

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen посл.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] НАРЕЧ.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [св. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen разг.

robić [св. z‑] siusiu разг.

Выражения:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben разг.

praca ж. zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen разг. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera разг.

klein beigeben

spuszczać [св. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [св. dać] za wygraną

Kle̱i̱ne(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил.

1. Kleine (Kind):

Kleine

mały(-a) м. (ж.)

2. Kleine ирон. разг.:

na, Kleine/Kleiner!

no, mała/mały!

die lieben Kleinen

słodkie szkraby м. мн. шутл.

Ụnding [ˈʊndɪŋ] СУЩ. ср.

es ist ein Unding das zu tun

to niedorzeczność ж. tak robić

I . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. неперех.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw дат.] kleben

przyklejać [св. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster м. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia ж. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula ж. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce ж. мн. są brudne od krwi

3. kleben fig разг. (festhalten an):

an etw дат. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace ж. мн. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność ж. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie разг.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. перех.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [св. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben разг.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [св. s‑]

kle̱brig [ˈkleːbrɪç] ПРИЛ.

1. klebrig (klebend):

klebrig Stoff

klejący

klebrig Stoff

kleisty

klebrig Stoff

lepki

ich habe klebrige Finger

mam lepkie palce

2. klebrig уничиж. (schmierig):

klebrig Benehmen

lizusowski уничиж. разг.

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] ГЛ. перех.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [св. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] ГЛ. возвр. гл. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

Bọnding <‑s, ‑s> [ˈbɔndɪŋ] СУЩ. ср. МЕД.

Bonding

tworzenie ср. więzi między matką a dzieckiem

Ho̱lding <‑, ‑s> [ˈhoːldɪŋ, ˈhɔʊldɪŋ] СУЩ. ж. WIRTSCH

Holding

holding м.

Pụdding <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ˈpʊdɪŋ] СУЩ. м.

Pudding

pudding м.

Pudding

budyń м.

I . bedịngt ПРИЛ.

bedingt Erlaubnis:

bedingt

warunkowy

bedingter Reflex

odruch м. warunkowy

bedingt durch ...

uwarunkowany...

II . bedịngt НАРЕЧ.

1. bedingt (eingeschränkt):

bedingt

z zastrzeżeniem

bedingt

warunkowo

bedingt gültig Norm

częściowo obowiązujący

bedingt gültig Bedingungen, Voraussetzungen

częściowo ważny

bedingt richtig Einwand

częściowo słuszny

das ist nur bedingt richtig

to się tylko w części zgadza

dieses Gerät ist nur bedingt tauglich

to urządzenie ср. jest użyteczne po spełnieniu warunków

2. bedingt швейц., австр. ЮРИД.:

bedingt

warunkowo

einen Gefangenen bedingt entlassen

zwolnić więźnia warunkowo