Переводы „schleigen“ в словаре немецко » польский

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. перех.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [св. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie разг.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki разг.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina разг.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [св. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. неперех.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw дат.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch м. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren м. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen разг.

odpuścić sobie coś разг.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

schle̱i̱men ГЛ. неперех.

1. schleimen (Schleim absondern):

schleimen

wydzielać [св. wydzielić] śluz [lub flegmę]

2. schleimen уничиж.:

schleimen

kadzić [св. pod‑] komuś fig разг.

bei jdm schleimen

schlebiać komuś

bei jdm schleimen

podlizywać [св. podlizać] się разг.

schwe̱i̱gen <schweigt, schwieg, geschwiegen> [ˈʃvaɪgən] ГЛ. неперех.

schweigen (Person):

schweigen

milczeć

schweig!

milcz!

sie schwieg zu diesen Vorwürfen

[ona] nie zareagowała [lub odpowiedziała] na te zarzuty

dazu/darüber schwieg er

o tym/na ten temat on milczał [lub nic nie mówił]

kannst du schweigen?

czy możesz zamilknąć?

wir schwiegen aus Höflichkeit

nic nie mówiliśmy z grzeczności

als die Waffen schwiegen fig высок.

kiedy ucichły strzały м. мн.

Выражения:

ich schweige wie ein Grab

będę milczeć jak grób м. fig

ganz zu schweigen von ...

nie mówiąc już o...

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] ГЛ. неперех. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [св. do‑] się a. разг.

die Zeit schleicht fig

czas м. się wlecze разг.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] ГЛ. возвр. гл.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [св. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! юж.-нем., австр.

spływaj! разг.

schleich dich! юж.-нем., австр.

spadaj! разг.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności разг.

Schwe̱i̱gen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Schweigen

milczenie ср.

das Schweigen brechen

przerywać [св. przerwać] milczenie

jdn zum Schweigen bringen (jdn einschüchtern)

zamknąć komuś usta fig

jdn zum Schweigen bringen (jdn töten)

zabić kogoś

Выражения:

es herrscht Schweigen im Walde разг.

cicho [lub cisza ж. ] jak makiem zasiał

es herrscht Schweigen im Walde разг.

zapanowała cisza

sich in Schweigen hüllen

kompletnie się nie odzywać

schle̱i̱chend ПРИЛ. attr

schleichend Krankheit

zbliżający się

schleichend Inflation

pełzający fig

schleichend Gift

wolno działający

Schle̱i̱er <‑s, ‑> [ˈʃlaɪɐ] СУЩ. м.

1. Schleier (für Gesicht, Kopf):

Schleier

welon м.

alles wie durch einen Schleier sehen

widzieć wszystko jak przez mgłę

den Schleier von etw lüften высок.

uchylać [св. uchylić] rąbka tajemnicy

den Schleier des Vergessens über etw breiten высок.

puszczać [св. puścić] coś w niepamięć

2. Schleier ФОТО.:

Schleier

zadymienie ср.

3. Schleier (Dunst):

Schleier

welon м. mgły высок.

Schle̱i̱fe <‑, ‑n> [ˈʃlaɪfə] СУЩ. ж.

1. Schleife:

Schleife (Knoten)

kokard[k]a ж.

Schleife (am Kranz)

szarfa ж.

2. Schleife (Kurve):

Schleife

pętla ж.

3. Schleife → Schlitterbahn

Смотри также Schlitterbahn

Schlịtterbahn <‑, ‑en> СУЩ. ж. REG

Schlitterbahn

ślizgawka ж.

Schle̱i̱fer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

1. Schleifer (Facharbeiter):

Schleifer(in)

szlifierz м.

2. Schleifer sl ВОЕН. (Ausbilder):

Schleifer(in)

instruktor м.

3. Schleifer (Tanz):

Schleifer(in)

schleifer м. (odmiana walca)

Schle̱i̱mer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaɪmɐ] СУЩ. м.(ж.) уничиж.

Schleimer → Schleicher(in)

schle̱i̱mig [ˈʃlaɪmɪç] ПРИЛ.

1. schleimig МЕД.:

schleimig Absonderung

śluzowaty

2. schleimig (glitschig):

schleimig Schnecke

śliski

3. schleimig уничиж. (unterwürfig):

schleimig

uniżony

schleimig

lizusowski уничиж. разг.