Переводы „Bronx“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

brona <род. ‑ny, мн. ‑ny> [brona] СУЩ. ж. С.-Х.

brona

Egge ж.

brona kolczasta

Stachelwalze ж.

brona talerzowa

Telleregge ж.

brona talerzowa

Scheibenegge ж.

brona zębata

Zinkenegge ж.

I . bronić <‑ni; прош. вр. broń> [broɲitɕ] ГЛ. перех.

1. bronić (walczyć w obronie):

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [vor jdm/etw] schützen

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen

bronić czegoś do upadłego

etw bis zum Äußersten verteidigen

bronić tytułu СПОРТ

den Titel verteidigen

2. bronić (strzec):

bronić

[be]schützen

bronić

[be]hüten

bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem

jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen

bronić czegoś przed zniszczeniem

etw vor Zerstörung bewahren

bronić swoich interesów

seine Interessen verteidigen

broń Boże!

Gott behüte [o. bewahre] !

3. bronić (zabraniać):

bronić

verbieten

bronić

verwehren

bronić komuś wstępu

jdn den Zutritt verbieten [o. verwehren]

nikt ci tego nie broni

niemand verbietet dir das

4. bronić (odpierać zarzuty):

bronić swego zdania/stanowiska

seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [o. behaupten]

bronić pracy magisterskiej/doktorskiej

seine Magister-/Doktorarbeit verteidigen

5. bronić (usprawiedliwiać):

bronić

rechtfertigen

II . bronić <‑ni; прош. вр. broń> [broɲitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. bronić (walczyć w swojej obronie):

bronić

sich вин. verteidigen [o. wehren]

2. bronić (strzec się):

bronić się przed kimś/czymś

sich вин. vor jdm/etw hüten [o. gegen jdn/etw wehren]

bronić się przed czymś rękami i nogami разг.

sich mit Händen und Füssen gegen etwas wehren

3. bronić (odpierać zarzuty):

bronić się przed zarzutami

sich вин. gegen Vorwürfe verteidigen [o. zur Wehr setzen]

bronić się przed zarzutami

Vorwürfe zurückweisen

ona broni się w czerwcu (zdaje egzamin)

sie hat im Juni ihre Verteidigung [o. Disputation высок. ]

4. bronić (usprawiedliwiać się):

bronić

sich вин. rechtfertigen

obrona <род. ‑ny, мн. отсут. > [obrona] СУЩ. ж.

1. obrona (bronienie się):

obrona

Verteidigung ж.

obrona

Abwehr ж.

obrona

Defensive ж.

stanąć do obrony

sich вин. zur Wehr setzen

2. obrona (odpieranie zarzutów):

obrona

Verteidigung ж.

nie mam nic na swoją obronę

ich habe nichts zu meiner Verteidigung

stawać w obronie kogoś/czegoś

für jdn/etw eintreten

stawać w obronie kogoś/czegoś

etw verteidigen

3. obrona (ochrona):

obrona

Schutz м.

wał dla obrony przed powodzią

Hochwasserschutzdamm м.

4. obrona (egzamin):

obrona pracy magisterskiej/doktorskiej

Verteidigung ж. der Magisterarbeit/der Doktorarbeit

5. obrona ЮРИД.:

obrona konieczna [lub własna]

Notwehr ж.

w obronie własnej

in Notwehr

6. obrona ВОЕН. (t. adwokat):

obrona

Verteidigung ж.

obrona przeciwlotnicza

Luftabwehr ж.

obrona przeciwlotnicza

Luftschutz м.

7. obrona СПОРТ:

obrona

Verteidigung ж.

obrona

Abwehr ж.

obrona

Defensive ж.

obrona strefowa

Ball-Raum-Verteidigung ж.

obrona strefowa

Zonenverteidigung ж.

broda <род. ‑dy, мн. ‑dy, род. мн. bród> [broda] СУЩ. ж.

1. broda (część twarzy):

broda

Kinn ср.

pluć sobie w brodę

sich вин. über sich вин. selbst ärgern

pluć sobie w brodę

sich дат. Vorwürfe machen

2. broda (zarost):

broda

Bart м.

broić <broi; прош. вр. brój; св. z‑> [broitɕ] ГЛ. неперех. (płatać figle)

broić

Unfug anstellen [o. treiben]

broń <род. broni, мн. bronie> [broɲ] СУЩ. ж.

1. broń обыч. lp:

broń (narzędzie walki)

Waffe ж.

broń (narzędzie walki)

Gewehr ср.

broń (zbiorowo)

Waffen ж. мн.

broń atomowa/jądrowa

Atom-/Kernwaffe ж.

broń biologiczna/chemiczna

biologische/chemische Waffe

broń konwencjonalna

konventionelle Waffe

broń krótka

Handfeuerwaffe ж.

broń masowego rażenia [lub masowej zagłady]

Massenvernichtungswaffe ж.

broń maszynowa

Maschinengewehr ср.

broń nuklearna

nukleare Waffe ж.

broń nuklearna

Kernwaffe ж.

broń palna

Schusswaffe ж.

broń palna

Feuerwaffe ж.

broń rakietowa

Raketenwaffe ж.

generał broni

Generaloberst м.

towarzysz broni

Waffenbruder м.

zawieszenie broni (przejściowo)

Waffenruhe ж.

zawieszenie broni (bezterminowo)

Waffenstillstand м.

chwytać za broń

zur Waffe greifen

rzuć broń!

Waffe fallen lassen!

składać [lub złożyć] broń

die Waffen niederlegen [o. strecken]

składać [lub złożyć] broń

sich ergeben [o. geschlagen geben]

2. broń мн. отсут. перенос. (środek):

broń

Waffe ж. перенос.

dać komuś broń do ręki

jdm eine Waffe aushändigen

wytrącić komuś broń z ręki

jdm die Waffe aus der Hand schlagen

zwalczać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen высок.