Переводы „bunic“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

bundz <род. ‑u, мн. ‑e> [bunts] СУЩ. м. REG КУЛИН.

bundz

Schafskäsemasse ж.

baca wyrabia bundz dla turystów

der Schafshirt м. stellt Schafskäse für die Touristen her

bulić <‑li; прош. вр. bul; св. wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] ГЛ. неперех., перех. разг.

bulić za coś

für etw blechen разг.

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen разг.

bunkier <род. ‑kra, мн. ‑kry> [buŋkjer] СУЩ. м.

bunkier

Bunker м.

bungee [bandʒi] СУЩ. ср. неизм. СПОРТ

bungee

Bungee ср.

organizatorzy skoków na bungee

Organisatoren м. мн. von Bungeespringen

I . budzić <‑dzi; прош. вр. budź> [budʑitɕ] ГЛ. перех.

1. budzić < св. z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < св. o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; прош. вр. budź св. o‑> [budʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur ж. erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich вин. regen высок.

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung ж. /ein Wunsch м. regt sich высок.

bębnić <‑ni; прош. вр. ‑ij> [bembɲitɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. bębnić < св. za‑> <[lub po‑]> (uderzać):

bębnić

trommeln

bębnić palcami po stole

mit den Fingern auf den Tisch trommeln

deszcz bębni o szyby

der Regen м. trommelt an die Fensterscheiben

bębnić na fortepianie

auf dem Klavier klimpern разг.

2. bębnić (powtarzać coś w kółko):

bębnić o czymś

etw ständig wiederholen

bębnić o czymś

unentwegt von etw reden

bębnić komuś nad uchem

jdm die Ohren voll blasen

I . bronić <‑ni; прош. вр. broń> [broɲitɕ] ГЛ. перех.

1. bronić (walczyć w obronie):

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [vor jdm/etw] schützen

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen

bronić czegoś do upadłego

etw bis zum Äußersten verteidigen

bronić tytułu СПОРТ

den Titel verteidigen

2. bronić (strzec):

bronić

[be]schützen

bronić

[be]hüten

bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem

jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen

bronić czegoś przed zniszczeniem

etw vor Zerstörung bewahren

bronić swoich interesów

seine Interessen verteidigen

broń Boże!

Gott behüte [o. bewahre] !

3. bronić (zabraniać):

bronić

verbieten

bronić

verwehren

bronić komuś wstępu

jdn den Zutritt verbieten [o. verwehren]

nikt ci tego nie broni

niemand verbietet dir das

4. bronić (odpierać zarzuty):

bronić swego zdania/stanowiska

seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [o. behaupten]

bronić pracy magisterskiej/doktorskiej

seine Magister-/Doktorarbeit verteidigen

5. bronić (usprawiedliwiać):

bronić

rechtfertigen

II . bronić <‑ni; прош. вр. broń> [broɲitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. bronić (walczyć w swojej obronie):

bronić

sich вин. verteidigen [o. wehren]

2. bronić (strzec się):

bronić się przed kimś/czymś

sich вин. vor jdm/etw hüten [o. gegen jdn/etw wehren]

bronić się przed czymś rękami i nogami разг.

sich mit Händen und Füssen gegen etwas wehren

3. bronić (odpierać zarzuty):

bronić się przed zarzutami

sich вин. gegen Vorwürfe verteidigen [o. zur Wehr setzen]

bronić się przed zarzutami

Vorwürfe zurückweisen

ona broni się w czerwcu (zdaje egzamin)

sie hat im Juni ihre Verteidigung [o. Disputation высок. ]

4. bronić (usprawiedliwiać się):

bronić

sich вин. rechtfertigen

dudnić <‑ni; прош. вр. ‑ij, св. za‑> [dudɲitɕ] ГЛ. неперех.

dudnić (koła, pociąg)

dröhnen

dudnić (koła, pociąg)

dumpf rollen

dudnić (deszcz)

prasseln

dudnić (deszcz)

trommeln