Переводы „nastepic“ в словаре польско » немецкий

nastąpić [nastompitɕ]

nastąpić св. od następować

Смотри также następować

następować <‑puje; св. nastąpić> [nastempovatɕ] ГЛ. неперех.

1. następować (stąpać):

następować na coś

auf etw вин. treten

2. następować (pojawiać się kolejno):

następować

aufeinander folgen

ciąg dalszy nastąpi

Fortsetzung folgt

3. następować:

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

erfolgen

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

eintreten

powiedział, co następuje...

er sagte Folgendes ...

następnie [nastempɲe] НАРЕЧ.

następnie

darauf[hin]

następnie

danach

następnie

dann

następnie

anschließend

najpierw..., a następnie...

zuerst ..., und dann ...

następnik <род. ‑a, мн. ‑i> [nastempɲik] СУЩ. м.

1. następnik ЛИНГВ.:

następnik

Folgesatz м.

następnik

Nachsatz м.

2. następnik:

następnik ФИЛОС., МАТЕМ.

Hinterglied ср.

następnik implikacji

Hinterglied einer Implikation

3. następnik МУЗ.:

następnik

Nachsatz м.

następny [nastempnɨ] ПРИЛ.

następny

[nach]folgende(r, s)

następny

nächste(r, s)

następny

weitere(r, s)

następnego dnia

am nächsten [o. folgenden] Tag

następny proszę!

der Nächste м. bitte!

następnym razem

nächstes Mal

następnym razem

beim nächsten Mal

następca (-czyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [nastemptsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

następca (-czyni)

Nachfolger(in) м. (ж.)

następca tronu

Thronfolger(in) м. (ж.)

nastroić [nastroitɕ]

nastroić св. od nastrajać, stroić

Смотри также stroić , nastrajać

I . stroić <‑oi; прош. вр. ‑rój> [stroitɕ] ГЛ. перех.

1. stroić высок. (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen разг.

2. stroić высок. (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. МУЗ. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

Выражения:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse разг. ] schneiden

II . stroić <‑oi; прош. вр. ‑rój> [stroitɕ] ГЛ. неперех. высок. (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; прош. вр. ‑rój> [stroitɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (ubierać się)

stroić

sich вин. [aus]putzen

stroić

sich вин. herausputzen разг.

I . nastrajać <‑ja; св. nastroić> [nastrajatɕ] ГЛ. перех.

1. nastrajać (nadawać właściwy ton):

nastrajać głos, instrument

stimmen

2. nastrajać (usposabiać):

nastrajać

stimmen

nastrajać kogoś nieprzyjaźnie do kogoś

jdn gegen jdn feindlich stimmen

3. nastrajać (wprowadzać w pewien nastrój):

nastrajać

stimmen

nastrajać

in eine bestimmte Stimmung versetzen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn fröhlich stimmen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn in fröhliche Stimmung versetzen

II . nastrajać <‑ja; св. nastroić> [nastrajatɕ] ГЛ. возвр. гл. (usposabiać się)

nastrajać

sich вин. einstimmen

nastrajać się przychylnie do czegoś (człowiek)

sich вин. gegenüber etw дат. freundlich einstimmen [o. einstellen]

I . nastawiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] св. ГЛ. перех.

1. nastawiać (wysunąć):

nastawiać kołnierz

aufstellen

2. nastawiać (rozpocząć gotowanie):

nastawiać kawę, obiad

aufsetzen

3. nastawiać (wyregulować):

nastawiać budzik, radio, zegar

einstellen

nastawiać płytę

auflegen

nastawić ostrość aparatu fotograficznego

Bildschärfe der Fotokamera einstellen

nastawić odbiornik na stację

den Empfänger auf einen Sender einstellen

4. nastawiać (naprowadzić na właściwe miejsce):

nastawiać kość, ramię

einrenken

5. nastawiać (usposobić):

nastawić kogoś nieprzychylnie do kogoś

jdn gegen jdn negativ einstellen

6. nastawiać (przygotować):

nastawić coś pod kątem produkcji czegoś

etw auf Produktion von etw orientieren [o. ausrichten]

II . nastawiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

nastawiać się na coś

sich вин. auf etw вин. einstellen [o. ausrichten]

nastrzyc <‑yże> [nastʃɨts] ГЛ. неперех. св. разг.

nastrzyc

viel schneiden [o. scheren]

nastrzępić <‑pi> [nastʃempitɕ] ГЛ. неперех. св.

nastrzępić

ausfasern

nastrzępić

ausfransen

Выражения:

nastrzępić sobie języka

sich den Mund fusselig reden

nastecznik <род. ‑a, мн. ‑i> [nastetʃɲik] СУЩ. м. обыч. мн. ЗООЛ.

nastecznik

Wegwespe ж.

nastawiacz <род. ‑a, мн. ‑e> [nastavjatʃ] СУЩ. м.

1. nastawiacz ТЕХН.:

nastawiacz

Einrichter м.

2. nastawiacz Ж.-Д.:

nastawiacz

Weichenwärter м.

nastanie СУЩ.

Статья, составленная пользователем

nastanie ср. geh

Anbruch м.

nastanie ср. geh

Eintritt м.

nastanie ср. geh

Einbruch м.

nagłe nastanie zimy ср.

Wintereinbruch м.

z nastaniem nocy

bei Einbruch der Nacht