Переводы „Streifenjunko“ в словаре немецко » польский

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. перех.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [св. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk м. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód м. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk м. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [св. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. неперех. +sein высок. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren высок.

Stre̱i̱fenmuster <‑s, ‑> СУЩ. ср.

Streifenmuster

deseń м. w paski

Krawatten mit Streifenmuster

krawat м. z deseniem w paski

Stre̱i̱fendienst <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

1. Streifendienst (Dienst):

Streifendienst

służba ж. patrolowa

Streifendienst haben

być na patrolu

2. Streifendienst (Personen):

Streifendienst

patrol м.

Stre̱i̱fen <‑s, ‑> СУЩ. м.

1. Streifen:

Streifen (schmale Linie)

pasek м.

Streifen (breite Linie)

pas м.

Streifen (am Himmel)

smuga ж.

2. Streifen (Striemen):

Streifen

pręga ж.

3. Streifen (Stoffstreifen):

Streifen

pasek м.

Fleisch in Streifen schneiden

kroić [св. po‑] mięso w paski

4. Streifen разг. (Film):

Streifen

film м.

Stre̱i̱fenkode <‑s, ‑s> СУЩ. м.

Streifenkode

kod м. kreskowy [lub paskowy]

Stre̱i̱fenkarte <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Streifenkarte

karnet м. na przejazdy

Stre̱i̱fenwagen <‑s, ‑> СУЩ. м.

Streifenwagen

wóz м. patrolowy

Stre̱i̱tpunkt <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Streitpunkt

punkt м. sporny

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] ГЛ. неперех.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [св. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken разг.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [св. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować разг.

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [св. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw вин. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. возвр. гл.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [св. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte посл.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

Streifensee СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Streifensee м. GEO

jezioro rynnowe ср.