Переводы „ausfälle“ в словаре немецко » польский

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, мн. отсут. > СУЩ. м.

1. Ausfall:

Ausfall (Verlust: der Zähne)

ubytek м.

Ausfall (der Haare)

wypadanie ср.

Ausfall ФИНАНС., WIRTSCH (Fehlbetrag)

deficyt м.

2. Ausfall:

Ausfall (Versagen: eines Triebwerks)

awaria ж.

Ausfall (eines Organs)

ustanie ср. pracy

der Ausfall einer Maschine

awaria maszyny

A̱u̱sfall² <‑[e]s, Ausfälle> СУЩ. м.

1. Ausfall ВОЕН.:

Ausfall

wypad м.

2. Ausfall (Ergebnis):

Ausfall

wynik м.

Ausfall

rezultat м.

3. Ausfall (das Nichtstattfinden: des Unterrichts):

Ausfall

wypadnięcie ср.

Ausfall einer Veranstaltung

nieodbycie ср. się imprezy

4. Ausfall (das Wegfallen: des Verdienstes):

Ausfall

brak м.

5. Ausfall (Fehlen: von Mitarbeitern):

Ausfall

nieobecność ж.

a̱u̱s|fallen ГЛ. неперех. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [св. wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy м. мн. /zęby м. мн. jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [св. wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [св. przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

a̱u̱s|fällen ГЛ. перех.

1. ausfällen ХИМ.:

ausfällen

wytrącać [св. wytrącić]

2. ausfällen швейц. (verhängen):

ausfällen Strafe

nakładać [св. nałożyć]