Переводы „brichst“ в словаре немецко » польский

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. перех. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [св. z‑]

brechen Brot

przełamywać [св. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig разг.

sich дат. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen разг.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [св. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [св. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [св. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [св. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [св. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [св. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [св. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen высок. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [св. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [св. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [св. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. неперех. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [св. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [св. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce ср. mi się kraje

auf Biegen und Brechen разг.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen разг.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [св. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [св. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś разг.

5. brechen +haben разг. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [св. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. возвр. гл. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [св. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [св. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [св. odbić] się

Смотри также gebrochen

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл. irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ГЛ. безл. irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ПРИЛ.

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] НАРЕЧ.

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

brechen ГЛ.

Статья, составленная пользователем

brechen

(o dzikach) ryć ziemię w poszukiwaniu żeru