Переводы „verleumnung“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Verle̱u̱mdung <‑, ‑en> СУЩ. ж. a. ЮРИД.

Verleumdung

oszczerstwo ср.

verle̱u̱mden* [fɛɐ̯​ˈlɔɪmdən] ГЛ. перех.

verleumden

oczerniać [св. oczernić]

verle̱u̱gnen* ГЛ. перех.

jdn/etw verleugnen

wypierać [св. wyprzeć] się kogoś/czegoś

nicht verleugnen können, dass ...

nie móc zaprzeczyć, że...

es lässt sich nicht verleugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

er hat sich verleugnen lassen

kazał powiedzieć, że go nie ma

Verle̱gung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Verlegung (Verschiebung):

Verlegung

przesunięcie ср.

jdn um Verlegung eines Termins bitten

prosić kogoś o przesunięcie terminu

2. Verlegung:

Verlegung (das Legen: von Fliesen, Parkett, Laminat)

układanie ср.

Verlegung (von Kabeln)

kładzenie ср.

3. Verlegung:

Verlegung (Umquartierung: von Patienten, Behörden)

przeniesienie ср.

Verlegung (von Truppen)

przemieszczenie ср.

Verlẹtzung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Verletzung (Wunde):

Verletzung

rana ж.

innere Verletzung

obrażenie ср. wewnętrzne

er ist seinen schweren Verletzungen erlegen

zmarł na skutek odniesionych ciężkich ran

2. Verletzung мн. отсут. (das Nichtbefolgen):

die Verletzung der Bestimmungen

naruszenie ср. uzgodnień

Verletzung des Garantieversprechens

naruszenie ср. [lub złamanie ср. ] gwarancji

Verletzung der Privatsphäre/des Urheberrechts

naruszenie sfery prywatnej/prawa autorskiego

Verletzung eines Vertrages/von Warenzeichen

naruszenie umowy/znaku towarowego

3. Verletzung (Beleidigung):

Verletzung

obraza ж.

Verle̱i̱hung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Verleihung мн. отсут.:

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

użyczenie ср.

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

pożyczenie ср.

Verleihung (gegen Gebühr)

wypożyczenie ср.

2. Verleihung (Zuerkennung):

Verleihung

nadanie ср.

Verleihung

przyznanie ср.

3. Verleihung (Akt):

Verleihung

akt м. nadania

Verle̱i̱tung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Verleitung

nakłonienie ср.

Verleitung

skłonienie ср.

verlẹrnen* ГЛ. перех.

verlernen

zapominać [св. zapomnieć]

Sẹlbstverleugnung <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

Selbstverleugnung

samowyparcie ср.

Verle̱u̱mder(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Verleumder(in)

oszczerca м.

verle̱ben* ГЛ. перех.

1. verleben (verbringen):

verleben Zeit, Urlaub

spędzać [св. spędzić]

2. verleben разг. (verbrauchen):

verleben

spożytkować

I . verle̱gen¹ ПРИЛ. ПРИЛ.

verlegen (beschämt) Mensch

zmieszany

verlegen (unsicher) Person, Blick, Lächeln

zakłopotany

verlegen (verklemmt) Schweigen

kłopotliwy

(schüchtern) verlegen werden

zmieszać się

Выражения:

er ist stets um Geld verlegen

on wiecznie nie ma pieniędzy

die ist nie um eine Ausrede verlegen

ona zawsze ma jakąś wymówkę

II . verle̱gen¹ ПРИЛ. НАРЕЧ.

verlegen dastehen, sagen, sehen:

verlegen

z zakłopotaniem [lub zażenowaniem]

verlegen zu Boden sehen

spoglądać z zakłopotaniem w podłogę

I . verle̱sen* ГЛ. перех. irr

1. verlesen:

verlesen Namen

wyczytywać [св. wyczytać]

verlesen Text, Liste

odczytywać [св. odczytać]

verlesen Text, Liste

czytać [св. prze‑] na głos

2. verlesen Gemüse, Körner:

verlesen

przebierać [св. przebrać]

II . verle̱sen* ГЛ. возвр. гл. irr

verlesen

mylić [св. po‑] się w czytaniu

da musst du dich doch verlesen haben!

musiałeś źle przeczytać!

verle̱i̱den* ГЛ. перех.

1. verleiden (vergällen):

jdm etw verleiden

obrzydzać [св. obrzydzić] komuś coś

2. verleiden швейц., юж.-нем. (zuwider werden):

ihr ist die Freude am Tanzen verleidet

straciła przyjemność w tańczeniu

verle̱i̱hen* ГЛ. перех. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [св. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [св. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [св. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [св. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [св. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen высок. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość ж. dodaje mu sił

etw дат. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

verle̱i̱ten* ГЛ. перех.

verleiten

skłaniać [св. skłonić]

verleiten

nakłaniać [св. nakłonić]

jdn zum Glücksspiel verleiten

nakłaniać [св. nakłonić] kogoś do gry hazardowej

das schöne Wetter hat uns zu einem Picknick verleitet fig

piękna pogoda ж. skusiła nas na piknik

I . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] ГЛ. перех.

1. verletzen (verwunden):

verletzen

kaleczyć [св. s‑]

jdn/ein Tier [am Kopf] verletzen

ranić [св. z‑] kogoś/zwierzę [w głowę]

schwer/leicht verletzt

ciężko/lekko ranny

2. verletzen (kränken):

verletzen

obrazić

verletzen jds Eitelkeit, Stolz

urazić

verletzen jds Gefühle

ranić [св. z‑ ]fig

3. verletzen (nicht befolgen):

verletzen Vorschrift, Vertrag, Grenze

naruszać [св. naruszyć]

verletzen Recht

pogwałcić

ein Gesetz/die Sitten verletzen

naruszyć ustawę/obyczaje

das verletzt den guten Geschmack

to psuje dobry smak

II . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] ГЛ. возвр. гл.

sich [an der Hand] verletzen

skaleczyć się [w rękę]