Переводы „ostatak“ в словаре польско » немецкий

ostatek <род. ‑tka, мн. ‑tki> [ostatek] СУЩ. м.

1. ostatek (reszta):

ostatek

Rest м.

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zuletzt

do ostatka (całkowicie)

vollkommen

być zmęczonym do ostatka

todmüde sein

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

tropfnass

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

na ostatek

zu guter Letzt

na ostatek

schließlich

Выражения:

ostatki мн. (ostatnie dni karnawału)

Fastnacht ж.

ostatni [ostatɲi] ПРИЛ.

1. ostatni (końcowy):

ostatni papieros, pociąg

letzte(r, s)

ostatni przystanek

End-

ona jest ostatnią osobą, która...

sie ist die Letzte ж. , die ...

do ostatniego miejsca

bis auf den letzten Platz

nie pierwszy i nie ostatni raz

nicht das erste Mal ср. [o. zum ersten Mal]

dzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba

den letzten Rest mit jdm teilen

zapięte na ostatni guzik

bis aufs i-Tüpfelchen vorbereitet

[walka] do ostatniej kropli krwi

[Kampf м. ] bis zum letzten Blutstropfen

ostatnie namaszczenie РЕЛИГ.

die Letzte Ölung ж.

[chcieć] mieć ostatnie słowo

das letzte Wort haben [o. behalten] [wollen]

ostatnia wola

der letzte [o. Letzte] Wille м.

ostatnia wola

Testament ср.

być na ostatnich nogach

sich вин. kaum noch auf den Beinen halten können

ktoś nie powiedział [jeszcze] ostatniego słowa

jd hat das letzte Wort noch nicht gesprochen

coś nie jest czyimś ostatnim słowem

etw ist noch nicht jds letztes Wort ср.

ostatnia posługa

die letzte Ehre ж.

ostatnie podrygi

letzte Regungen ж. мн.

wybiła czyjaś ostatnia godzina

jds letzte Stunde ж. hat geschlagen

wydać ostatnie tchnienie

den letzten Atemzug tun

ostatnia deska ratunku

die letzte Rettung ж.

ostatni dzwonek

höchste Eisenbahn ж.

oddać ostatnią koszulę [za kogoś]

das letzte Hemd [für jdn] hergeben

ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

wer zuletzt lacht, lacht am besten

2. ostatni (najnowszy):

ostatni wydanie

letzte(r, s)

ostatni wydanie

neu[e]ste(r, s)

ostatni krzyk mody

der letzte Schrei м.

w ostatnich latach

in den letzten Jahren

w ostatnich latach

neuerdings

ostatnimi czasy

in letzter Zeit

3. ostatni (najgorszy):

ostatni uczeń, gracz

schlechteste(r, s)

ostatni uczeń, gracz

letzte(r, s)

zwymyślać kogoś od ostatnich

jdn aufs Übelste beschimpfen

I . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. перех. высок., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostrak <род. ‑a, мн. ‑i> [ostrak] СУЩ. м. ИСТ.

ostrak

Ostrakon ср.

ostać [ostatɕ]

ostać св. od ostawać

Смотри также ostawać

I . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. перех. высок., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostoja <род. ‑oi, мн. ‑je> [ostoja] СУЩ. ж.

1. ostoja обыч. lp (oparcie):

ostoja

Stütze ж.

ostoja

[Rück]halt м.

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich вин. auf jdn verlassen können

2. ostoja Ж.-Д.:

ostoja

Rahmen м.

3. ostoja БИОЛ.:

ostoja

Refugialgebiet ср.

4. ostoja перенос. (bastion):

ostoja

Hort м. перенос.

ostoja

Bollwerk ср. перенос.

główna ostoja

Hochburg ж.

ostrzał <род. ‑u, мн. ‑y> [ostʃaw] СУЩ. м. ВОЕН.

ostrzał

Beschuss м.

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] св., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; прош. вр. ‑kuj> ГЛ. перех.

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać МЕД.:

ostukać

abklopfen

tartak <род. ‑u, мн. ‑i> [tartak] СУЩ. м. ТЕХН.

tartak

Sägemühle ж.

tartak

Sägewerk ср.

tartak wodny

Wassersägewerk ср.