Переводы „wypierdalaj“ в словаре польско » немецкий

wpierdalać [fpjerdalatɕ] вульг.

wpierdalać → wpieprzać

Смотри также wpieprzać

I . wpieprzać <‑rza; прош. вр. ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. разг.

1. wpieprzać (jeść coś):

wpieprzać

herunterschlingen разг.

wpieprzać

in sich вин. hineinstopfen разг.

wpieprzał, aż mu się uszy trzęsły

er hat alles in sich hineingestopft, bis es ihm aus den Ohren wieder herauskam разг.

2. wpieprzać (wkładać coś gdzieś):

wpieprzać

stecken

wpieprzać

packen разг.

wpieprzać kapcie pod łóżko

er hat die Latschen unters Bett getreten

3. wpieprzać (nakłaniać do kupna czegoś):

wpieprzać

aufschwatzen разг.

wpieprzać

aufzwingen

niech pan przestanie mi wpieprzać ten samochód

hören Sie auf, mir dieses Auto aufschwatzen zu wollen

4. wpieprzać (pobić kogoś):

wpieprzać

verdreschen разг.

wpieprzać

verprügeln

ale mu wpieprzyli!

die haben ihn aber verdroschen! разг.

5. wpieprzać (sprawić, że ktoś się znalazł w trudnej sytuacji):

wpieprzać

verwickeln

wpieprzać

hineinziehen

wpieprzyli mnie w rozmowę z szefem

man hat mich in ein Gespräch mit dem Chef verwickelt [o. hineingezogen]

6. wpieprzać (zdenerwować kogoś):

wpieprzać

nerven разг.

wpieprzać

in Rage bringen разг.

wpieprzać

aufregen

II . wpieprzać <‑rza; прош. вр. ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг.

1. wpieprzać (wtrącać się):

wpieprzać

sich вин. einmischen

przestań się wpieprzać do rozmowy

hör auf, dich dauernd in das Gespräch einzumischen

2. wpieprzać (wpaść na coś, gdzieś):

wpieprzać

landen разг.

wpieprzać się do rowu

im Graben landen разг.

3. wpieprzać (wejść gdzieś bez zaproszenia):

wpieprzać

sich вин. einschleichen разг.

wpieprzać

ungebeten hineinplatzen

wpieprzać się do grupy

sich вин. in die Gruppe einschleichen разг.

4. wpieprzać только св. (znaleźć się w trudnej sytuacji):

wpieprzać

hineingeraten sein

wpieprzać się w negocjacje ze strajkującymi

in Verhandlungen mit den Streikenden stecken

I . opierdalać <‑la св. opierdolić> [opjerdalatɕ] ГЛ. перех. вульг. (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] вульг.

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] ГЛ. возвр. гл. вульг. (lenić się)

opierdalać

rumhängen разг.

opierdalać

Däumchen drehen перенос. разг.

I . spierdalać <‑la; прош. вр. ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] св. ГЛ. неперех. вульг. (uciekać, odczepiać się)

spierdalać

sich вин. verpissen разг.

spierdalać

abhauen разг.

II . spierdalać <‑la; прош. вр. ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] св. ГЛ. перех. обыч. нсв. вульг. (spartaczyć coś)

spierdalać

verpfuschen разг.

I . upierdalać <‑la; св. ‑aj; прош. вр. upierdolić> [upjerdalatɕ] ГЛ. перех. вульг. (zrobić komuś coś złego)

upierdalać

drankriegen разг.

zobaczysz, że cię upierdolą za te nieobecności

du wirst sehen, dass sie dich wegen der Abwesenheit drankriegen

wykładowca upierdolił połowę studentów na egzaminie

der Dozent м. ließ die Hälfte der Studenten in der Prüfung durchfallen

upierdolili prezesa za tę aferę

sie haben den Vorsitzenden wegen der Affäre rausgeschmissen

II . upierdalać <‑la; св. ‑aj; прош. вр. upierdolić> [upjerdalatɕ] ГЛ. возвр. гл. вульг.

1. upierdalać (zmęczyć się):

upierdalać

sich дат. den Arsch aufreißen разг., вульг.

2. upierdalać (ubrudzić się):

ale się upierdoliłem w tej piwnicy!

Mann, habe ich mich in diesem Keller eingesaut!

upierdoliłem sobie bluzkę [sosem]

ich habe mir die Bluse [mit Soße] eingesaut

3. upierdalać (upić się do nieprzytomności):

upierdolił się w trzy dupy

er hat sich вин. besoffen wie ein Schwein

I . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] св. ГЛ. перех. вульг. (pobić kogoś)

dopierdolić komuś

jdn verdreschen [o. zusammenschlagen] разг.

ale mu dopierdolił

der hat ihn vielleicht verdroschen разг.

II . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. вульг. (uczepić się kogoś)

dopierdalać

sich вин. an jdn ranschmeißen [o. ranmachen] разг.

przestań się do mnie dopierdalać!

mach dich nicht an mich ran! разг.

I . napierdalać <‑la; прош. вр. ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] св. ГЛ. перех. разг., вульг.

1. napierdalać (naopowiadać bzdur):

napierdalać

Scheiß erzählen разг., вульг.

napierdoliła mu różnych bzdur o sobie

sie hat ihm allen möglichen Scheiß über sich erzählt

2. napierdalać (pobić kogoś):

napierdalać

jdn vermöbeln разг.

musiał mu napierdolić za tę zniewagę

er musste ihn für diese Beleidigung einfach vermöbeln

3. napierdalać (mocno boleć):

napierdalać

scheiße wehtun разг., вульг.

od wczoraj napierdala mnie ząb

seit gestern tut mein Zahn scheiße weh

II . napierdalać <‑la; прош. вр. ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг., вульг.

1. napierdalać (mocno się upić):

napierdalać

sich вин. total besaufen

napierdalać

sich вин. volllaufen lassen

ale się wczoraj napierdoliłeś na imprezie pożegnalnej!

du hast dich gestern bei der Abschlussfeier total besoffen!

napierdolił się wódką i zasnął pod płotem

er hat sich mit Wodka volllaufen lassen und ist am Zaun eingeschlafen

2. napierdalać (bić się):

napierdalać

sich вин. [o. einander] vermöbeln

jak przyszliśmy oni już się napierdalali

als wir gekommen sind, waren sie schon dabei, sich zu vermöbeln

zapierdalać <‑la> [zapjerdalatɕ] ГЛ. неперех. вульг.

zapierdalać → zapieprzać

Смотри также zapieprzać

zapieprzać <‑rza> [zapjepʃatɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. zapieprzać (szybko iść, biec):

zapieprzać

rasen разг.

zapieprzać

sich дат. die Hacken wundlaufen разг.

2. zapieprzać (ciężko pracować):

zapieprzać

schuften разг.

zapieprzać

sich вин. abrackern разг.

zapieprzać

sich дат. den Arsch aufreißen вульг.

zapieprza od rana do nocy na nowe mieszkanie

er rackert sich von früh bis spät für eine neue Wohnung ab разг.

I . odpierdalać <‑la; прош. вр. ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] св. ГЛ. перех. разг., вульг.

odpierdalać

hinhauen разг.

odpierdalać

schnell und schlecht machen

odpierdalać

vermasseln разг.

II . odpierdalać <‑la; прош. вр. ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг., вульг.

odpierdalać

sich вин. verpissen вульг.

odpierdalać

jdn in Ruhe lassen

I . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] св. вульг. ГЛ. неперех. (zbić)

przypierdalać komuś

jdn verhauen разг.

przypierdalać komuś

jdn verprügeln

II . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] св. вульг. ГЛ. возвр. гл. (przyczepić się)

przypierdalać się do kogoś

[ständig] gegen jdn stänkern разг.

nawpierdalać [nafpjerdalatɕ] св.

nawpierdalać → nawpieprzać

Смотри также nawpieprzać

I . nawpieprzać <‑rza; прош. вр. ‑aj> [nafpjepʃatɕ] ГЛ. неперех. св. разг.

1. nawpieprzać (zwymyślać kogoś):

nawpieprzać

jdn zur Sau machen разг.

nawpieprzał mu za niedotrzymanie terminu

er hat ihn wegen der Nichteinhaltung des Termins zur Sau gemacht разг.

2. nawpieprzać (nawrzucać):

nawpieprzać

schmeißen разг.

nawpieprzać

schleudern разг.

nawpieprzała ubrań do szafy

sie hat die Kleider in den Schrank geschmissen разг.

II . nawpieprzać <‑rza; прош. вр. ‑aj> [nafpjepʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. разг. (najeść się)

nawpieprzać

sich вин. vollstopfen разг. [o. vollfressen разг. ]

nawpieprzał się frytek

er hat sich mit Pommes vollgefressen разг.

I . wypierać¹ <‑ra; св. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] ГЛ. перех.

1. wypierać (zmuszać do odejścia):

wypierać nieprzyjaciela

abdrängen

wypierać nieprzyjaciela

zurückdrängen

wypierać konkurencję, towary

verdrängen перенос.

2. wypierać ФИЗ.:

wypierać ciecz, ciało

verdrängen

3. wypierać (przestawać o czymś myśleć):

wypierać myśl, wspomnienia

verdrängen

II . wypierać¹ <‑ra; св. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wypierać (wyrzekać się):

wypierać się kogoś/czegoś

jdn/etw verleugnen

2. wypierać (nie przyznawać się):

wypierać się czegoś

etw abstreiten [o. leugnen]

wypielić [vɨpjelitɕ]

wypielić св. od pielić

Смотри также pielić

pielić [pjelitɕ] ГЛ.

pielić → pleć