В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

польский)

Показать список всех ответов

zawiasowo: наречие
zawirować
zawiązek: имя существительное
zawiłość: имя существительное
zawiasek: имя существительное
zawiązać
zawierać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
zawiesić
zawiewać: I. переходный глагол II. непереходный глагол
zawikłać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
zawilgły: прилагательное и наречие
zawisnąć
zawistny: прилагательное и наречие
zawiadamiać: переходный глагол
zawiadowca: имя существительное

Вы видите похожие результаты zawirować , zawiasowo , zawiadowca , zawiadomić , zawistny , zawisnąć , zawilgły , zawikłać , zawiewać , zawiesić , zawierać , zawiązać , zawiasek , zawiłość и zawiązek

zawiasowo [zavjasovo] НАРЕЧ.

zawiasowo АРХИТ., ТЕХН.

scharnierartig

zawiasowo АРХИТ., ТЕХН.

wie ein Scharnier ср.

zawirować [zavirovatɕ]

zawirować св. od wirować

Смотри также wirować

I . wirować <‑ruje> [virovatɕ] ГЛ. перех. разг. (przepuszczać przez wirówkę)

wirować bieliznę

schleudern

wirować mleko

zentrifugieren

II . wirować <‑ruje> [virovatɕ] ГЛ. неперех.

wirować (obracać się) (płatki śniegu)

[herum]wirbeln

Выражения:

wiruje komuś w głowie

jdm dreht es sich im Kopf

wiruje komuś w głowie

jdm dreht sich вин. der Kopf м.

świat wiruje komuś przed oczami

jdm dreht sich alles [o. ist schwindelig]

zawiązek <род. ‑zku [lub ‑zka], мн. ‑zki> [zavjow̃zek] СУЩ. м.

1. zawiązek БИОЛ.:

zawiązek

[Frucht]keim м.

2. zawiązek перенос. высок.:

zawiązek

Keimzelle ж.

zawiązek

Ursprung м.

zawiązek buntu

Keimzelle des Aufstands

zawiłość <род. ‑ści, мн. ‑ści> [zaviwoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

zawiłość

Verworrenheit ж.

zawiłość

Kompliziertheit ж.

zawiłości składniowe

syntaktische Kompliziertheiten ж. мн.

zawiasek <род. ‑ska, мн. ‑ski> [zavjasek] СУЩ. м. разг.

zawiasek

[kleines] Scharnier ср.

zawiązać [zavjow̃zatɕ]

zawiązać св. od zawiązywać

Смотри также zawiązywać

I . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zawiązywać (wiążąc, łączyć):

zawiązywać

verknüpfen

zawiązywać

verknoten

zawiązywać krawat

eine Krawatte binden

zawiązywać buty

Schuhe binden

zawiązywać komuś oczy

jdm die Augen verbinden

2. zawiązywać (zainicjować):

zawiązywać

gründen

zawiązywać spółkę

eine Gesellschaft gründen

II . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. неперех. БОТАН.

zawiązywać

ansetzen

III . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zawiązywać (powstać):

zawiązywać

sich вин. herausbilden

2. zawiązywać БОТАН.:

zawiązywać

ansetzen

zawiązywać

sich вин. bilden

I . zawierać <‑ra; св. zawrzeć> [zavjeratɕ] ГЛ. перех. высок.

1. zawierać (mieścić w sobie, obejmować):

zawierać

enthalten

zawierać

beinhalten

2. zawierać (ustanawiać):

zawierać umowę

einen Vertrag abschließen

zawierać pokój/kompromis

Frieden/einen Kompromiss schließen

zawierać z kimś znajomość

mit jdm Bekanntschaft schließen

II . zawierać <‑ra; св. zawrzeć> [zavjeratɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (być elementem czegoś)

zawierać

enthalten sein

zawiesić [zavjeɕitɕ]

zawiesić св. od zawieszać

Смотри также zawieszać

I . zawieszać <‑sza; св. zawiesić> [zavjeʃatɕ] ГЛ. перех.

1. zawieszać (wieszając, umocowywać):

zawieszać obraz, firankę

aufhängen

2. zawieszać (przerywać na jakiś czas, wstrzymywać):

zawieszać obrady

vertagen

zawieszać obrady

unterbrechen

zawieszać obrady

aussetzen

zawieszać głos

innehalten высок.

zawieszać głos

eine kurze Pause machen

3. zawieszać ЮРИД.:

zawieszać

aufschieben

zawieszać

aussetzen

zawieszać karę

die Strafe zur Bewährung aussetzen

warunek zawieszający

aufschiebende Bedingung ж.

zawieszający skutek sprzeciwu [lub powództwa zaskarżającego]

aufschiebende Wirkung ж. des Widerspruchs [o. der Anfechtungsklage]

II . zawieszać <‑sza; св. zawiesić> [zavjeʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. ИНФОРМ.

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

abstürzen

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

sich вин. aufhängen

komputer zawiesił się

der Computer м. ist abgestürzt [o. hat sich aufgehängt]

I . zawiewać <‑wa; св. zawiać> [zavjevatɕ] ГЛ. перех.

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

zuwehen

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

verwehen

śnieg zawiał drogi

der Schnee м. verwehte die Wege

II . zawiewać <‑wa; св. zawiać> [zavjevatɕ] ГЛ. неперех. (wiatr)

zawiewać

aufkommen

zawiewać

wehen

I . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] ГЛ. перех. св. высок.

zawikłać

verwirren

zawikłać

verwickeln

zawikłać

verstricken

II . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок.

zawikłać

sich вин. verwickeln

zawikłać

sich вин. verstricken

zawilgły [zavilgwɨ] ПРИЛ. высок.

zawilgły

feucht

zawilgły

durchfeuchtet

zawilgłe ubrania

feuchte Kleidung ж.

zawisnąć [zavisnoɲtɕ]

zawisnąć св. od zawisać

Смотри также zawisać

zawisać <‑sa; св. zawisnąć> [zavisatɕ] ГЛ. неперех.

zawistny [zavistnɨ] ПРИЛ. высок.

zawistny

neidisch

zawistny

missgünstig высок.

zawiadamiać <‑ia> [zavjadamjatɕ], zawiadomić [zavjadomitɕ] ГЛ. перех. св.

zawiadowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zavjadoftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

zawiadowca [stacji]

Bahnhofsvorsteher(in) м. (ж.)

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „zawiodlo“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

zawiasowo [zavjasovo] НАРЕЧ.

zawirować [zavirovatɕ]

zawirować св. od wirować

Смотри также wirować

I . wirować <‑ruje> [virovatɕ] ГЛ. перех. разг. (przepuszczać przez wirówkę)

II . wirować <‑ruje> [virovatɕ] ГЛ. неперех.

Выражения:

zawiązek <род. ‑zku [lub ‑zka], мн. ‑zki> [zavjow̃zek] СУЩ. м.

1. zawiązek БИОЛ.:

2. zawiązek перенос. высок.:

zawiłość <род. ‑ści, мн. ‑ści> [zaviwoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

zawiasek <род. ‑ska, мн. ‑ski> [zavjasek] СУЩ. м. разг.

zawiązać [zavjow̃zatɕ]

zawiązać св. od zawiązywać

Смотри также zawiązywać

I . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zawiązywać (wiążąc, łączyć):

2. zawiązywać (zainicjować):

II . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. неперех. БОТАН.

III . zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zawiązywać (powstać):

2. zawiązywać БОТАН.:

I . zawierać <‑ra; св. zawrzeć> [zavjeratɕ] ГЛ. перех. высок.

1. zawierać (mieścić w sobie, obejmować):

2. zawierać (ustanawiać):

II . zawierać <‑ra; св. zawrzeć> [zavjeratɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (być elementem czegoś)

zawiesić [zavjeɕitɕ]

zawiesić св. od zawieszać

Смотри также zawieszać

I . zawieszać <‑sza; св. zawiesić> [zavjeʃatɕ] ГЛ. перех.

1. zawieszać (wieszając, umocowywać):

2. zawieszać (przerywać na jakiś czas, wstrzymywać):

3. zawieszać ЮРИД.:

II . zawieszać <‑sza; св. zawiesić> [zavjeʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. ИНФОРМ.

I . zawiewać <‑wa; св. zawiać> [zavjevatɕ] ГЛ. перех.

II . zawiewać <‑wa; св. zawiać> [zavjevatɕ] ГЛ. неперех. (wiatr)

I . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] ГЛ. перех. св. высок.

II . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок.

zawilgły [zavilgwɨ] ПРИЛ. высок.

zawisnąć [zavisnoɲtɕ]

zawisnąć св. od zawisać

Смотри также zawisać

zawisać <‑sa; св. zawisnąć> [zavisatɕ] ГЛ. неперех.

1. zawisać (zostać zawieszonym):

2. zawisać:

3. zawisać (wisieć):

4. zawisać (zagrażać):

zawistny [zavistnɨ] ПРИЛ. высок.

zawiadamiać <‑ia> [zavjadamjatɕ], zawiadomić [zavjadomitɕ] ГЛ. перех. св.

zawiadowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zavjadoftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска