Переводы „Ostlitauen“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

I . ạn|stauen ГЛ. перех.

anstauen

spiętrzać [св. spiętrzyć]

II . ạn|stauen ГЛ. возвр. гл.

1. anstauen:

anstauen (sich ansammeln) (Wasser)

spiętrzać [св. spiętrzyć] się

anstauen (Verkehr)

zatamować się

anstauen (Autos)

tworzyć [св. u‑] korek

das Blut hat sich in den Venen angestaut

krew ж. zatamowała się w żyłach

2. anstauen (Hass):

anstauen

nagromadzać [св. nagromadzić] się

in ihr hatte sich eine unbändige Wut angestaut

nagromadziła się w niej niepohamowana złość

sie machten ihrer angestauten Empörung Luft

dali upust nagromadzonemu oburzeniu

I . a̱u̱f|tauen ГЛ. неперех. +sein

1. auftauen:

auftauen (tauen) (Tiefkühlkost)

rozmrażać [св. rozmrozić] się

auftauen (Erdreich)

odtajać

auftauen (Eis, Schnee)

rozpuszczać [св. rozpuścić] się

der Fluss ist aufgetaut

rzeka ж. rozmarzła

im März taute der See auf

w marcu jezioro ср. rozmarzło

2. auftauen fig:

auftauen (gesprächig werden) (Person)

rozkręcać [св. rozkręcić] się разг.

II . a̱u̱f|tauen ГЛ. перех.

auftauen Tiefkühlkost

rozmrażać [св. rozmrozić]

auftauen Autoschloss, Wasserleitung

odmrażać [св. odmrozić]

I . a̱u̱f|stauen ГЛ. перех.

aufstauen Fluss:

aufstauen

spiętrzać [св. spiętrzyć]

II . a̱u̱f|stauen ГЛ. возвр. гл. a. fig (Wasser, Ärger)

aufstauen

wzbierać [св. wezbrać ]a. fig

aufstauen

zbierać [св. zebrać] się a. fig

der Fluss staut sich hier auf

rzeka ж. tu wzbiera

in mir staut sich Wut auf, wenn ...

wzbiera we mnie złość ж. , kiedy...

versta̱u̱en* ГЛ. перех.

etw [im Auto/in der Wohnung] verstauen

rozmieścić coś [w samochodzie/w mieszkaniu]

etw in Kisten verstauen

pakować [св. za‑] coś w skrzynie

Ạbflauen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

1. Abflauen WIRTSCH:

Abflauen

spadek м.

Abflauen

osłabienie ср.

Abflauen der Kurse

spadek kursów

Abflauen des Marktes

osłabienie rynku

2. Abflauen (des Windes):

Abflauen

osłabienie ср.

ạn|trauen ГЛ. перех. alt

antrauen

poślubiać [св. poślubić ]высок.

jdm angetraut werden

być komuś poślubionym

ihr angetrauter Ehemann

jej ślubny małżonek м.

Zu̱trauen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Zutrauen

zaufanie ср.

Zutrauen zu jdm haben

mieć do kogoś zaufanie

zu jdm Zutrauen fassen

nabierać [св. nabrać] do kogoś zaufania

ạb|flauen [ˈapflaʊən] ГЛ. неперех. +sein

1. abflauen:

abflauen (schwächer werden) (Wind)

słabnąć [св. o‑]

abflauend

słabnący

2. abflauen:

abflauen (zurückgehen) (Interesse, Konjunktur)

spadać [св. spaść]

beklau̱en* ГЛ. перех. разг.

beklauen Personen, Kaufhaus:

beklauen

okradać [св. okraść]

er ist beklaut worden

[on] został okradziony

betrau̱en* ГЛ. перех.

jdn [mit etw] betrauen

powierzać [св. powierzyć] komuś [coś]

er wurde mit einem hohen Amt betraut

powierzono mu wysokie stanowisko

getra̱u̱en* ГЛ. возвр. гл.

getrauen

odważać [св. odważyć] się

getrauen

ośmielać [св. ośmielić] się

sich getrauen etw zu tun

ośmielić się coś zrobić

ich getraue mich dazu nicht

nie odważę się na to

ich getraue mich nicht mehr Gehalt zu fordern

nie odważę się zażądać większej pensji

zu|trauen ГЛ.

Статья, составленная пользователем

was ich denk und tu, trau ich andern zu (an jds Fähigkeiten glauben) посл.

sądzę ciebie według siebie przysł