Переводы „Streckeen“ в словаре немецко » польский

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. перех.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [св. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken разг.

podnosić [св. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken разг.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken разг. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [св. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. возвр. гл.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [св. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt разг.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang разг.

droga ж. ciągnie się kilometrami

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] ГЛ. неперех.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [св. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken разг.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [св. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować разг.

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. перех.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [св. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk м. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód м. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk м. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [св. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. неперех. +sein высок. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren высок.

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [св. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw вин. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. возвр. гл.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [св. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte посл.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

strẹssen [ˈʃtrɛsən] ГЛ. перех. разг.

stressen

stresować [св. ze‑]

die Arbeit stresst mich total

ta praca ж. totalnie mnie stresuje

stre̱u̱nen [ˈʃtrɔɪnən] ГЛ. неперех. +sein

streunen (umherstreifen) (Person, Katze)

wałęsać [lub włóczyć] się разг.

durch die Stadt streunen

włóczyć się po mieście разг.

streunender Hund

wałęsający się pies м. разг.

strẹckenweise НАРЕЧ.

streckenweise

miejscami

streckenweise

na niektórych odcinkach

Strẹckennetz <‑es, ‑e> СУЩ. ср.

Streckennetz

sieć ж. kolejowa

Streckgrenze СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Streckgrenze ж. ФИЗ., ТЕХН.

granica plastyczności ж.