Переводы „Furien“ в словаре польско » немецкий

furtian(ka) <род. ‑a, мн. ‑i> [furtjan] СУЩ. м.(ж.) РЕЛИГ.

furtian(ka) (odźwierny)

Pförtner(in) м. (ж.)

furia <род. ‑ii, мн. ‑ie> [furja] СУЩ. ж.

1. furia МЕД.:

furia

Raserei ж.

furia

Wut ж.

atak [lub napad] furii

Wutanfall м.

atak [lub napad] furii

Tobsuchtsanfall м.

wpaść w furię

in Wut [o. Raserei] geraten

2. furia ЛИТ.:

furia

Furie ж.

furia

Rachegöttin ж.

furiat(ka) <род. ‑a, мн. ‑aci> [furjat] СУЩ. м.(ж.)

furiat(ka)

Choleriker(in) м. (ж.)

furgon <род. ‑u, мн. ‑y> [furgon] СУЩ. м.

1. furgon высок. (samochód ciężarowy):

furgon

Lieferwagen м.

furgon

Lastkraftwagen м. mit Kofferaufbau

furgon

Kleintransporter м.

furgon

Kasten[liefer]wagen м.

2. furgon przest (konny wóz ciężarowy):

furgon

Pferdelastwagen м.

furgon

Fourgon м. przest

furman <род. ‑a, мн. ‑i> [furman] СУЩ. м. разг. (woźnica)

furman

Kutscher(in) м. (ж.)

furczeć <‑czy; св. za‑ [lub furknąć]> [furtʃetɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. furczeć:

furczeć (terkotać, łopotać) (motor)

brummen

furczeć (żagiel)

flattern

2. furczeć только св.:

furczeć (zrywać się do lotu, przelatywać) (ptak, kula)

schwirren

fuleren [fuleren] СУЩ. м.

fuleren → fulleren

Смотри также fulleren

fulleren <род. ‑u, мн. ‑y> [fuleren] СУЩ. м. обыч. мн. ХИМ.

fulleren

Fulleren ср.

furieryzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [furjerɨsm] СУЩ. м. ПОЛИТ.

furieryzm

Fourierismus м.

furka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [furka] СУЩ. ж.

furka уменьш. od fura

furka

[kleines] Fuhrwerk ср.

Смотри также fura

fura <род. ‑ry, мн. ‑ry> [fura] СУЩ. ж. разг.

1. fura (wóz):

fura

Fuhre ж.

fura

Fuhrwerk ср.

2. fura перенос. (mnóstwo):

fura

Fülle ж.

fura

[Un]menge ж.

fura pieniędzy

eine Menge Geld

3. fura ИГРА (w kartach więcej niż 21):

mieć furę

sich вин. überkaufen

mieć furę

zu viel haben

4. fura разг. (samochód):

fura

Schlitten м. разг.

fura

Karre ж. разг.

furta <род. ‑ty, мн. ‑ty> [furta] СУЩ. ж. высок.

furta

Pforte ж. высок.

klasztorna furta

Klosterpforte

furkot <род. ‑u, мн. ‑y> [furkot] СУЩ. м. разг.

furkot (maszyny)

Surren ср.

furkot (flagi, firanki)

Flattern ср.

furora <род. ‑ry, мн. отсут. > [furora] СУЩ. ж.

robić furorę

für Furore sorgen

robić furorę

Furore machen

furtka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [furtka] СУЩ. ж.

1. furtka (wejście):

furtka

Pforte ж.

furtka ogrodowa

Gartentor ср.

2. furtka перенос. (wyjście z sytuacji):

furtka

Ausweg м.

furtka

Hintertür ж.

zostawić sobie furtkę

sich дат. eine Hintertür offenhalten

łupień [wupjeɲ]

dać komuś łupnia разг.

jdm eine Tracht Prügel verabreichen разг.

dać komuś łupnia разг.

jdn windelweich prügeln разг.

dostać łupnia разг.

Dresche [ab]bekommen разг.

I . pewien [pevjen] МЕСТОИМ. (jakiś)

pewien

ein

pewien

ein gewisser

pewna pani

eine [bestimmte] Frau ж.

pewien nasz znajomy

einer unserer Bekannten

pewnego dnia

eines Tages

pewnego razu

einmal

przez pewien czas

eine Zeit lang

w pewnym stopniu

in gewissem Maße

w pewnym sensie

in gewissem Sinne

pod pewnym względem

in gewisser Hinsicht

pewna część ciała разг.

der Allerwerteste м. шутл. разг.

pewna część ciała разг.

die vier Buchstaben м. мн. шутл. разг.

II . pewien [pevjen] ПРИЛ.

1. pewien (przekonany):

pewien

überzeugt

pewien

sicher

był pewien jej miłości

er war von ihrer Liebe überzeugt

jestem pewien, że ona tego nie zrobiła

ich bin überzeugt [o. sicher] , dass sie das nicht gemacht hat

2. pewien (bezpieczny):

pewien

sicher

we własnym domu człowiek powinien czuć się pewien

im eigenen Haus sollte sich вин. der Mensch sicher fühlen

gdy mam telefon przy sobie czuję się pewien

wenn ich das Telefon bei mir habe, fühle ich mich sicher

rumień <род. ‑enia, мн. отсут. > [rumjeɲ] СУЩ. м. МЕД.

rumień

Erythem ср.

rumień

Hautröte ж.

winien¹ [viɲen] ПРИЛ.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm ср.

2. winien ФИНАНС.:

winien

Soll ср.

Смотри также winny , winny , winny

winny³ (-nna) <род. ‑nnego, мн. ‑nni> [vinnɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] ПРИЛ.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig м.

moszcz winny

Traubensaft м.

moszcz winny

Traubenmost м.

winna latorośl

[Wein]rebe ж.

2. winny разг. ИГРА (pikowy):

as winnyy

Pikass ср.

winny¹ [vinnɨ] ПРИЛ.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw дат. schuldig sein

być winnym czegoś

sich вин. einer Sache род. schuldig machen высок.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm ср.

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde м. , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen