В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

польский)

Показать список всех ответов

rozkruszać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozjątrzać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozproszyć
rozjazdy: имя существительное
rozjemczy: прилагательное и наречие
dosuszać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
obruszać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
obsuszać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
ogłuszyć
poruszyć
wzruszyć

Вы видите похожие результаты rozkruszyć , rozproszyć , rozjątrzyć , wzruszyć , poruszyć , ogłuszyć , obsuszyć , obruszyć , dosuszyć , rozjemczy и rozjazdy

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

rozkruszać

zerbröckeln

I . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. высок.

rozjątrzać

erbittern

rozjątrzać

erzürnen

rozjątrzać spór

aufleben lassen

rozjątrzać spór

aufrühren высок.

rozjątrzać stare rany перенос.

alte Wunden wieder aufreißen

rozjątrzać stare rany перенос.

an alten Wunden rühren

II . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. высок. (rana)

rozjątrzać

eitern

rozjątrzać

schwären высок.

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć св. od rozpraszać

Смотри также rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich вин. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich вин. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich вин. verzetteln

4. rozpraszać ХИМ.:

rozpraszać

sich вин. auflösen

rozjazdy [rozjazdɨ] СУЩ.

rozjazdy мн. < род. мн. ‑dów> (podróże):

rozjazdy

[häufige] Reisen ж. мн.

rozjazdy

Reiserei ж. уничиж. разг.

być w rozjazdyach

ständig unterwegs [o. auf Achse разг. ] sein

rozjemczy [rozjemtʃɨ] ПРИЛ.

1. rozjemczy ЮРИД.:

rozjemczy

Schieds-

sąd rozjemczy

Schiedsgericht ср.

2. rozjemczy высок.:

rozjemczy

Schlichtungs-

misja rozjemcza

Schlichtungsmission ж.

I . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. (usuwać resztki wilgoci)

II . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. dosuszać (zostać dosuszonym):

dosuszać

trocken werden

pranie szybko się dosuszyło

die Wäsche ж. trocknete schnell

2. dosuszać (dosuszać siebie):

dosuszać

sich вин. abtrocknen

dosuszyć się ręcznikiem

sich mit dem Handtuch abtrocknen

I . obruszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

1. obruszać (powodować obsunięcie się czegoś):

obruszać

ins [o. zum] Rutschen bringen

obruszać śnieg na skarpie

den Schnee am Hang ins [o. zum] Rutschen bringen

2. obruszać (obluzowywać):

obruszać

lösen

obruszać

lockern

obruszać śrubę w ścianie

eine Schraube in der Wand lockern

obruszony ząb

ein loser [o. lockerer] Zahn м.

II . obruszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. obruszać (obluźniać się):

obruszać

sich вин. lockern [o. lösen]

gwóźdź, na którym wisiał obraz, obruszył się

der Nagel, an dem das Bild hing, hatte sich gelöst

2. obruszać высок. (oburzać się):

obruszać

sich вин. empören высок.

obruszył się na niesprawiedliwą krytykę

er empörte sich вин. über die ungerechte Kritik [o. ob der ungerechten Kritik высок. ]

I . obsuszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. разг.

obsuszać

trocknen lassen

mięso trzeba obsuszyć przed wędzeniem

Fleisch ср. muss man vor dem Räuchern trocknen lassen

II . obsuszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг.

1. obsuszać (osuszać się):

obsuszać

trocken werden

obsuszać

die Kleider trocknen lassen

weszliśmy do gospody, żeby się obsuszyć

wir gingen in das Wirtshaus, um unsere Kleider trocknen zu lassen

2. obsuszać (zostać obsuszonym):

obsuszać

getrocknet werden

czy szynka się wystarczająco obsuszyła?

wurde der Schinken м. ausreichend getrocknet?

ogłuszyć [ogwuʃɨtɕ]

ogłuszyć св. od ogłuszać

Смотри также ogłuszać

I . ogłuszać <‑sza; св. ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] ГЛ. перех. разг.

1. ogłuszać:

ogłuszać (upośledzać słuch) (hałas)

taub machen

2. ogłuszać (pozbawiać przytomności):

ogłuszać

betäuben

II . ogłuszać <‑sza; св. ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. ogłuszać (upośledzić sobie słuch):

ogłuszać

taub werden

2. ogłuszać (pozbawić się przytomności):

ogłuszać

sich вин. betäuben

poruszyć [poruʃɨtɕ]

poruszyć св. od poruszać

Смотри также poruszać

I . poruszać <‑sza; св. poruszyć> [poruʃatɕ] ГЛ. перех.

1. poruszać (wprawiać w ruch):

poruszać wargami

die Lippen bewegen

poruszyć niebo i ziemię [lub piekło]

Himmel und Erde [o. Hölle] in Bewegung setzen

poruszyć kogoś do żywego

jdn tief kränken

2. poruszać высок. (zaznaczać):

poruszać kwestię, sprawę

berühren

poruszać kwestię, sprawę

ansprechen

3. poruszać только нсв. (napędzać):

poruszać maszynę

antreiben

4. poruszać (wzburzać):

poruszać

ergreifen

poruszać

bewegen

5. poruszać (wzruszać):

poruszać człowieka

rühren

6. poruszać (ożywiać):

poruszać wyobraźnię, rozmowę

anregen

[do głębi] poruszony czymś

von etw [zutiefst] erschüttert

II . poruszać <‑sza; св. poruszyć> [poruʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. poruszać только нсв. (przenosić się z miejsca na miejsce):

poruszać

sich вин. bewegen

2. poruszać только нсв. (ruszać się w celu rozgrzewki):

poruszać

sich вин. Bewegung verschaffen

3. poruszać (zmieniać położenie):

nie poruszać się

sich вин. nicht bewegen [o. rühren]

Выражения:

łatwo [lub swobodnie] się w czymś poruszać

sich вин. in etw дат. gut auskennen

łatwo [lub swobodnie] się w czymś poruszać

in etw дат. beschlagen sein

poruszać się na granicy prawa [lub legalności]

sich вин. an der Grenze der Legalität bewegen

wzruszyć [vzruʃɨtɕ]

wzruszyć св. od wzruszać

Смотри также wzruszać

I . wzruszać <‑sza; св. wzruszyć> [vzruʃatɕ] ГЛ. перех.

1. wzruszać (wywoływać poruszenie):

wzruszać człowieka

rühren

wzruszać człowieka

bewegen

to go nie wzrusza

das lässt ihn kalt [o. unberührt]

wzruszać ramionami

die [o. mit den] Achseln zucken

2. wzruszać (spulchniać):

wzruszać ziemię

[auf]lockern

II . wzruszać <‑sza; св. wzruszyć> [vzruʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

wzruszać (przejać się):

wzruszać

gerührt [o. ergriffen] werden

wzruszyć się do łez

zu Tränen gerührt sein

Выражения:

kamień by się wzruszył

es ist zum Steinerweichen

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „rozjuszyć“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

I . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. высок.

II . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. высок. (rana)

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć св. od rozpraszać

Смотри также rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać ХИМ.:

rozjazdy [rozjazdɨ] СУЩ.

rozjazdy мн. < род. мн. ‑dów> (podróże):

rozjemczy [rozjemtʃɨ] ПРИЛ.

1. rozjemczy ЮРИД.:

2. rozjemczy высок.:

I . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. (usuwać resztki wilgoci)

II . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. dosuszać (zostać dosuszonym):

2. dosuszać (dosuszać siebie):

I . obruszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

1. obruszać (powodować obsunięcie się czegoś):

2. obruszać (obluzowywać):

II . obruszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. obruszać (obluźniać się):

2. obruszać высок. (oburzać się):

I . obsuszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. разг.

II . obsuszać <‑sza; прош. вр. ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг.

1. obsuszać (osuszać się):

2. obsuszać (zostać obsuszonym):

ogłuszyć [ogwuʃɨtɕ]

ogłuszyć св. od ogłuszać

Смотри также ogłuszać

I . ogłuszać <‑sza; св. ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] ГЛ. перех. разг.

1. ogłuszać:

2. ogłuszać (pozbawiać przytomności):

II . ogłuszać <‑sza; св. ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. ogłuszać (upośledzić sobie słuch):

2. ogłuszać (pozbawić się przytomności):

poruszyć [poruʃɨtɕ]

poruszyć св. od poruszać

Смотри также poruszać

I . poruszać <‑sza; св. poruszyć> [poruʃatɕ] ГЛ. перех.

1. poruszać (wprawiać w ruch):

2. poruszać высок. (zaznaczać):

3. poruszać только нсв. (napędzać):

4. poruszać (wzburzać):

5. poruszać (wzruszać):

6. poruszać (ożywiać):

II . poruszać <‑sza; св. poruszyć> [poruʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. poruszać только нсв. (przenosić się z miejsca na miejsce):

2. poruszać только нсв. (ruszać się w celu rozgrzewki):

3. poruszać (zmieniać położenie):

Выражения:

wzruszyć [vzruʃɨtɕ]

wzruszyć св. od wzruszać

Смотри также wzruszać

I . wzruszać <‑sza; св. wzruszyć> [vzruʃatɕ] ГЛ. перех.

1. wzruszać (wywoływać poruszenie):

2. wzruszać (spulchniać):

II . wzruszać <‑sza; св. wzruszyć> [vzruʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

wzruszać (przejać się):

Выражения:

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска