Переводы „zastoupení“ в словаре польско » немецкий

zastąpienie СУЩ. ср.

1. zastąpienie (zastępstwo):

zastąpienie

Vertretung ж.

2. zastąpienie (zamiana na coś innego):

zastąpienie

Ersetzung ж.

3. zastąpienie (zatarasowanie):

zastąpienie drogi

Versperrung ж.

zastanowienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zastanovjeɲe] СУЩ. ср.

bez zastanowienia

unüberlegt

bez zastanowienia

ohne zu überlegen

po zastanowieniu

nach reiflicher Überlegung

zastoina <род. ‑ny, мн. ‑ny> [zastoina] СУЩ. ж. МЕД.

zastoina

Stockung ж.

zastoina

Stauung ж.

zastosowanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zastosovaɲe] СУЩ. ср.

1. zastosowanie (użycie):

zastosowanie

Verwendung ж.

zastosowanie

Anwendung ж.

zastosowanie

Einsatz м.

mieć/znajdować zastosowanie w czymś

Anwendung bei etw finden

[nie]możliwy do zastosowania

[nicht] anwendbar

2. zastosowanie ЮРИД.:

zastosowanie

Anwendung ж.

zastosowanie

Wirkung ж.

pośrednie/bezpośrednie zastosowanie wobec osób trzecich

mittelbare/unmittelbare Drittwirkung ж.

zastosowanie praw podstawowych wobec osób trzecich

Drittwirkung von Grundrechten

zastrzeżenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zastʃeʒeɲe] СУЩ. ср.

1. zastrzeżenie обыч. мн. (krytyka):

zastrzeżenie

Vorbehalt м.

zastrzeżenie

Einwand м.

bez zastrzeżeń

vorbehaltlos

bez zastrzeżeń

bedenkenlos

mieć zastrzeżenia co do czegoś/wobec kogoś

Vorbehalte gegen etw/jdn haben

2. zastrzeżenie t. ЮРИД. (warunek):

zastrzeżenie

Vorbehalt м.

zastrzeżenie

Bedingung ж.

zastrzeżenie w regulaminie konkursu

Wettbewerbsvorbehalt м.

zastrzeżenie dobra ogólnego

Gemeinwohlvorbehalt м.

zastrzeżenie uzyskania zezwolenia

Genehmigungsvorbehalt м.

zastrzeżenie [wyłączności] ustawy

Gesetzesvorbehalt м.

zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej

Kontokorrentvorbehalt м.

zastrzeżenie kolejności [lub miejsca]

Rangvorbehalt м.

zastrzeżenie regulacji

Regelungsvorbehalt м.

zastrzeżenie zgłoszenia

Anzeigenvorbehalt м.

zastoisko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [zastoisko] СУЩ. ср. ГЕО.

zastoisko

Randsee м.

zastoisko

Gletscherstausee м.

zastopować [zastopovatɕ]

zastopować св. od stopować

Смотри также stopować

stopować <‑puje; св. za‑> [stopovatɕ] ГЛ. перех.

1. stopować (hamować):

stopować maszynę, ruch

stoppen

stopować zakusy, zapał

bremsen

2. stopować СПОРТ:

stopować

abstoppen

zastoinowy [zastoinovɨ] ПРИЛ. МЕД.

zastoinowy

Stauungs-

zastosować [zastosovatɕ]

zastosować св. od zastosowywać

Смотри также zastosowywać

I . zastosowywać <‑owuje; св. zastosować> [zastosovɨvatɕ] ГЛ. перех. (użyć)

zastosowywać

verwenden

zastosowywać

einsetzen

zastosowywać

anwenden

zastosowywać skuteczną metodę

eine wirksame Methode anwenden

II . zastosowywać <‑owuje; св. zastosować> [zastosovɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. (podporządkować się)

zastosowywać

befolgen

zastosowywać

nachkommen

zastosowywać się do rozkazu

einen Befehl befolgen

zastosowywać się do rozkazu

einem Befehl nachkommen

zastawny [zastavnɨ] ПРИЛ. ТОРГ. ЮРИД.

list zastawny

Pfandbrief м.

zastąpić [zastompitɕ]

zastąpić св. od zastępować

Смотри также zastępować

zastępować <‑puje; св. zastąpić> [zastempovatɕ] ГЛ. перех.

1. zastępować (wyręczać):

zastępować kogoś

jdn vertreten

2. zastępować (zamieniać):

zastępować coś czymś innym

etw durch etw anderes ersetzen

3. zastępować ИНФОРМ.:

zastępować

überschreiben

zastępować plik

eine Datei überschreiben

4. zastępować (zatarasować drogę):

zastąpić komuś drogę

jdm den Weg versperren

I . zastrzec [zastʃets] св., zastrzegać [zastʃegatɕ] <‑ga; прош. вр. ‑aj> ГЛ. перех.

zastrzec sobie coś

sich дат. etw vorbehalten [o. ausbedingen]

zastrzec, że...

sich дат. vorbehalten, dass ...

zastrzegać sobie prawo do czegoś

sich дат. das Recht zu [o. auf вин. ] etw vorbehalten

II . zastrzec [zastʃets] св., zastrzegać [zastʃegatɕ] <‑ga; прош. вр. ‑aj> ГЛ. возвр. гл.

zastrzegać się, że...

sich вин. dagegen verwahren, dass ...

zastukać <‑ka> [zastukatɕ] ГЛ. неперех. св. (zapukać)

zastukać

anklopfen

zastępca (-pczyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zastemptsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

zastępca (-pczyni)

Stellvertreter(in) м. (ж.)

być czyimś zastępcą

jdn vertreten

być czyimś zastępcą

jds Stellvertreter sein

zastępca dowódcy

stellvertretender Kommandant м.

zastępca dyrektora

Vizedirektor(in) м. (ж.)

zastępca dyrektora

stellvertretender Direktor(stellvertretende Direktorin) м. (ж.)

zastępczo [zastemptʃo] НАРЕЧ.

zastępczo

stellvertretend

zastępczy [zastemptʃɨ] ПРИЛ.

zastępczy opakowanie, środek, produkt

Ersatz-

zastępczy mieszkanie

Behelfs-

zastępczy mieszkanie

Übergangs-

zastępczy matka

Ersatz-

zastępczy matka

Pflege-

globalny znak zastępczy ИНФОРМ.

globales Ersatzzeichen ср.

zastępowy (-wa) <род. ‑wego, мн. ‑wi> [zastempovɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг. (harcerz)

zastępowy (-wa)

[Pfadfinder]gruppenführer(in) м. (ж.)