Переводы „geriesel“ в словаре немецко » польский

berie̱seln* ГЛ. перех. (bewässern)

berieseln

skropić

berieseln

zrosić

I . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл.

gerieben pp von reiben

II . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] ПРИЛ. разг.

gerieben Bursche:

gerieben

szczwany разг.

Смотри также reiben

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] ГЛ. перех.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [св. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [св. wytrzeć] do sucha

sich дат. die Augen reiben a. fig

przecierać [св. przetrzeć] oczy a. fig

sich дат. die Hände reiben a. fig

zacierać [св. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich дат.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [св. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [св. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [св. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [св. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich дат. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] ГЛ. неперех.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [св. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [св. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty м. мн. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] ГЛ. возвр. гл.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [св. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [св. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [св. natknąć]

I . gerịssen [gə​ˈrɪsən] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

gerissen pp von reißen

II . gerịssen [gə​ˈrɪsən] ПРИЛ. разг. (schlau)

gerissen Person

cwany разг.

Смотри также reißen

I . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. неперех. +sein

1. reißen:

reißen (einreißen) (Papier, Stoff)

drzeć [св. po‑] się

2. reißen:

reißen (zerreißen) (Faden)

rwać [св. ze‑] się

wenn alle Stricke reißen разг.

w najgorszym razie

wenn alle Stricke reißen разг.

gdy wszystko zawiedzie

II . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. перех.

1. reißen (zerreißen):

reißen Stoff, Karton

rozrywać [св. rozerwać]

er riss den Brief in Stücke

podarł list na kawałki

etw in Fetzen reißen

porwać coś w [lub na] strzępy

die Familie wurde auseinander gerissen

rodzinę rozdzielono

2. reißen (wegreißen):

jdm etw aus den Händen reißen

wyrywać [св. wyrwać] komuś coś z rąk

ihr wurde die Tasche aus der Hand gerissen

wyrwano jej torebkę z ręki

aus dem Zusammenhang gerissen fig

wyrwany z kontekstu fig

jdn aus seinen Gedanken reißen fig

wyrwać kogoś z zamyślenia fig

er wurde aus dem Schlaf gerissen fig

wyrwano go ze snu fig

3. reißen (umstoßen, schieben):

jdn zu Boden reißen

powalać [св. powalić] kogoś na ziemię

jdn [mit sich] in den Abgrund reißen

pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaść

jdn ins Verderben reißen fig

doprowadzać [св. doprowadzić] kogoś do zguby

ein Bild von der Wand reißen

zrywać [св. zerwać] obraz ze ściany

er riss den Wagen nach links

gwałtownie skręcił w lewo

hin und her gerissen sein [o. werden]

być rozdartym [pomiędzy dwiema możliwościami]

4. reißen (hineinreißen):

er hat mir ein Loch in die Hose gerissen

zrobił mi dziurę w spodniach

5. reißen (gewaltsam übernehmen):

an sich вин. reißen Herrschaft

zagarniać [св. zagarnąć]

die Macht an sich reißen

przywłaszczać [св. przywłaszczyć] sobie władzę

das Gespräch an sich reißen fig

nie dopuszczać [св. dopuścić] rozmówców do głosu

6. reißen СПОРТ (Leichtathletik):

die Latte reißen

zrzucić poprzeczkę

(Schwerathletik) der Weltrekord im Reißen

rekord м. świata w rwaniu

7. reißen (töten):

reißen

rozszarpywać [св. rozszarpać]

die Wölfe haben ein Schaf gerissen

wilki м. мн. rozszarpały owcę

III . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. возвр. гл.

1. reißen разг. (sich intensiv bemühen):

sich um jdn reißen

szaleć za kimś разг.

sich um etw reißen

zabijać się o coś fig разг.

sie rissen sich um die Wohnung

wydzierali sobie mieszkanie fig разг.

2. reißen (sich befreien):

reißen

wyrywać [св. wyrwać] się

sie riss sich aus seiner Umarmung

wyrwała się z jego objęć

Gerịnnsel <‑s, ‑> [gə​ˈrɪnzəl] СУЩ. ср. МЕД.

Gerinnsel

skrzep м.

gerịngelt ПРИЛ.

geringelt Schlange

zwinięty

geringelt Socken

w paski

geringelt Schwänzchen

zawinięty

gerieren ГЛ.

Статья, составленная пользователем

sich gerieren als высок.

zachowywać się jak

sich gerieren als высок.

kreować się na

er geriert sich als Anwalt

występuje jako adwokat

er gerierte sich als Beschützer

zachowywał się jak obrońca

die Terroristen gerieren sich als Sieger

terrorysci kreują się na zwycięzców