Переводы „schiebesitz“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Ạktienbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м. ФИНАНС.

Aktienbesitz

posiadanie ср. akcji

I . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] ГЛ. перех.

1. schieben (bewegen):

schieben Schrank

przesuwać [св. przesunąć]

schieben Fahrrad

prowadzić

schieben Kinderwagen, Auto

pchać [св. popchnąć]

sie schob ihn ins Zimmer

[ona] wepchnęła go do pokoju

den Riegel vor das Tor schieben

zasuwać [св. zasunąć] rygiel w bramie

etw zur Seite schieben

odsuwać [св. odsunąć] coś na bok

jdn aufs Abstellgleis schieben

odstawiać [св. odstawić] kogoś na boczny tor

etw auf die lange Bank schieben

zwlekać z czymś

etw auf die lange Bank schieben

odkładać [св. odłożyć] coś na później

eine ruhige Kugel schieben

nie wysilać się

2. schieben (stecken):

sich дат. etw in den Mund schieben

wkładać [св. włożyć] sobie coś do ust

ineinander schieben

wsuwać [св. wsunąć] jedno w drugie

etw in den Ofen schieben

wsadzać [св. wsadzić] coś do pieca

3. schieben (zuweisen):

etw auf jdn/etw schieben

spychać [св. zepchnąć] coś na kogoś/coś fig

die Schuld auf jdn schieben

zrzucić winę na kogoś

4. schieben (abweisen):

etw von sich дат. schieben a. fig разг.

odsuwać [св. odsunąć] coś od siebie fig

er schob den Teller von sich

odsunął talerz od siebie

er schob alle Verantwortung von sich fig

zrzucił z siebie całą odpowiedzialność ж.

etw vor sich дат. her schieben fig

odkładać coś na później

jdm etw [o. die Schuld] [an etw] in die Schuhe schieben

obarczać [св. obarczyć] kogoś winą [za coś]

5. schieben разг. (ableisten):

schieben Wache

trzymać

schieben Dienst

odbywać [св. odbyć]

6. schieben разг. (handeln):

Devisen schieben

sprzedawać [св. sprzedać] nielegalnie waluty

7. schieben (spielen):

Kegel schieben

grać [св. za‑] w kręgle

II . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] ГЛ. неперех. разг.

schieben

spekulować

mit Drogen schieben

handlować narkotykami

III . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] ГЛ. возвр. гл.

1. schieben (sich drängen):

sich durch die Tür schieben

przepychać [св. przepchnąć] się przez drzwi

sich in den Vordergrund schieben fig

wysuwać [св. wysunąć] się na pierwszy plan

2. schieben (gleiten):

sich vor die Sonne schieben (Wolke)

przesłaniać [св. przesłonić] słońce

eine Kaltfront schiebt sich über Europa

chłodny front м. [atmosferyczny] przesuwa się nad Europą

der Umzug schiebt sich langsam/mühsam durch die Straßen

pochód м. przesuwa się powoli/z trudem ulicami

ihr Rock hat sich in die Höhe geschoben

spódnica ж. podsunęła się jej do góry

Pạchtbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

1. Pachtbesitz (das Besitzen):

Pachtbesitz

posiadanie ср. tytułem dzierżawy

2. Pachtbesitz (das Eigentum):

Pachtbesitz

własność ж. dzierżawna

Schi̱e̱beleiste <‑, ‑n> СУЩ. ж. ТЕХН.

Schiebeleiste

listwa ж. przesuwna

Geme̱i̱nbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Gemeinbesitz

własność ж. publiczna

etw in Gemeinbesitz überführen

przekazywać [св. przekazać] coś na własność ogółowi

die Grünflächen in der Siedlung befinden sich in Gemeinbesitz

zieleńce м. мн. na osiedlu są własnością publiczną

Wạffenbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Waffenbesitz

posiadanie ср. broni

unerlaubter Waffenbesitz

nielegalne posiadanie broni

Fami̱lienbesitz <‑es, ‑e> СУЩ. м.

Familienbesitz

własność ж. rodzinna

in Familienbesitz sein

być własnością [lub należeć do] rodziny

die Ländereien befinden sich seit Generationen in Familienbesitz

te posiadłości ж. мн. ziemskie od wieków należą do rodziny

nach dem Tod des Vaters wurde der Familienbesitz unter den Kindern aufgeteilt

po śmierci ojca majątek м. rodzinny został podzielony pomiędzy dzieci

Schi̱e̱ber¹ <‑s, ‑> [ˈʃiːbɐ] СУЩ. м. ТЕХН.

Schieber (Absperrvorrichtung, Riegel)

zasuwa ж.

Schieber (Absperrvorrichtung, Riegel)

zawór м. zasuwowy

Schi̱e̱betür <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Schiebetür

przesuwane [lub rozsuwane] drzwi мн.

Schi̱e̱bedach <‑[e]s, ‑dächer> СУЩ. ср.

Schiebedach

szyberdach м.

Ne̱benbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м. ЮРИД.

Nebenbesitz

[współ]posiadanie ср. zależne kilku osób oparte na różnych podstawach [lub stosunkach] prawnych

Lạndbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Landbesitz

posiadłość ж. ziemska

Vọllbesitz СУЩ. м.

im Vollbesitz der Kräfte

w pełni sił

im Vollbesitz der geistigen Kräfte

w pełni władz umysłowych

Ha̱u̱sbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Hausbesitz

posiadanie ср. domu

Depotbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м. ФИНАНС.

Depotbesitz

posiadanie ср. depozytu

E̱i̱genbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м. ЮРИД.

Eigenbesitz

posiadanie ср. samoistne [lub jako właściciel м. ]

Grụndbesitz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Grundbesitz

posiadłość ж. ziemska

landwirtschaftlicher/städtischer Grundbesitz

posiadłość wiejska/miejska

vererbbarer Grundbesitz

posiadłość dziedziczna

den Grundbesitz entziehen

odbierać [св. odebrać] posiadłość ziemską

Schiebermütze СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Schiebermütze ж.

kaszkiet м.

Streubesitz СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Streubesitz м. ЭКОН., ФИНАНС.

akcjonariat rozproszony м.

Streubesitz м. ЭКОН., ФИНАНС.

free float