Переводы „vergeberin“ в словаре немецко » польский

I . verge̱ben* ГЛ. перех. irr

1. vergeben высок. (verzeihen):

[jdm] etw vergeben

przebaczyć [komuś] coś

[jdm] etw vergeben Sünde

odpuścić [komuś] coś

die Sache ist vergeben und vergessen

sprawa ж. jest darowana i zapomniana

2. vergeben (übergeben, zuteilen):

vergeben Auftrag

przydzielać [св. przydzielić]

vergeben Preis, Stipendium, Wohnung

przyznawać [св. przyznać]

vergeben Chance, Möglichkeit

dawać [св. dać]

vergeben Karten

rozdawać [св. rozdać]

eine Arbeit [an jdn] vergeben

zlecać [св. zlecić] [komuś] pracę

Eintrittskarten zu vergeben für ...

bilety do rozdania na...

der Auftrag ist noch zu vergeben

to zlecenie jest jeszcze wolne

die vorderen Plätze sind leider schon alle vergeben

miejsca ntpl na przodzie są niestety już wszystkie zajęte

er/sie ist schon vergeben fig

on/ona jest już zajęty(-a)

3. vergeben (nicht nutzen):

vergeben Chance

marnować [св. z‑]

vergeben Möglichkeit

przepuszczać [св. przepuścić]

du wirst dir nichts vergeben, wenn ...

korona ci z głowy nie spadnie, jeśli...

4. vergeben (zuweisen):

vergeben

wyznaczać [св. wyznaczyć]

die Olympischen Spiele werden nach Melbourne vergeben

Igrzyska ntpl Olimpijskie przypadły w udziale Melbourne

II . verge̱ben* ГЛ. неперех. irr высок.

[jdm] vergeben

wybaczyć [komuś]

vergib mir!

wybacz [lub daruj] mi!

verge̱bens [fɛɐ̯​ˈgeːbəns] НАРЕЧ.

vergebens → vergeblich

Смотри также vergeblich

I . verge̱blich ПРИЛ.

vergeblich Bitten, Anstrengung

daremny

vergeblich Mühe

próżny

vergeblich Versuch

bezskuteczny

II . verge̱blich НАРЕЧ.

vergeblich sich bemühen, bleiben:

vergeblich

na próżno

vergeblich

daremnie

Ạngeberin <‑, ‑nen> СУЩ. ж. разг.

Angeberin → Angeber

Смотри также Angeber

Ạngeber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

1. Angeber (Prahler):

Angeber(in) разг.

samochwała ж. o м. разг.

Angeber(in) разг.

chwalipięta ж. o м. a. уничиж., ирон. разг.

Angeber(in) разг.

pozer(ka) м. (ж.) уничиж.

Angeber(in) разг.

bufon м. уничиж. высок.

2. Angeber (Denunziant):

Angeber(in)

donosiciel(ka) м. (ж.)

Stre̱berin <‑, ‑nen> СУЩ. ж. уничиж.

Streberin → Streber

Смотри также Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) уничиж.

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) м. (ж.) уничиж. разг.

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) м. (ж.) уничиж.

I . verge̱hen* ГЛ. неперех. irr +sein

1. vergehen:

vergehen (verstreichen, vorbeigehen) (Zeit)

upływać

vergehen (Tage, Urlaub, Schönheit)

[prze]mijać [св. [prze]minąć]

vergehen (Winter, Sommer)

przechodzić [св. przejść]

vergehen (Winter, Sommer)

odchodzić [св. odejść]

die Zeit vergeht wie im Flug

czas м. przelatuje jak z bicza strzelił

wie die Zeit vergeht!

jak ten czas leci!

vergangene Woche

zeszły [lub ubiegły] tydzień

vergangene Pracht/Größe

miniona świetność/wielkość

2. vergehen:

vergehen (schwinden) (Schmerz)

ustępować [св. ustąpić]

vergehen (Wirkung)

słabnąć

jdm vergeht die Lust

komuś przechodzi ochota

da vergeht einem ja der Appetit!

można stracić apetyt!

dir wird das Lachen noch vergehen!

odechce ci się jeszcze śmiać!

3. vergehen (fast umkommen):

vor Hunger/Angst [fast] vergehen

umierać z głodu/ze strachu

II . verge̱hen* ГЛ. возвр. гл. irr

sich gegen das Gesetz vergehen

wyłamać się spod prawa

sich an jdm vergehen

dopuścić się czynów nierządnych na kimś

sich an fremdem Eigentum vergehen высок.

naruszać [св. naruszyć] czyjąś własność