Переводы „verzoeken“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

verzọcken* ГЛ. перех. разг. (beim Kartenspiel)

verzocken

przegrać [grając na pieniądze]

I . verzo̱gen [fɛɐ̯​ˈtsoːgən] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

verzogen pp von verziehen

II . verzo̱gen [fɛɐ̯​ˈtsoːgən] ПРИЛ.

1. verzogen (umgezogen):

verzogen Empfänger, Adressat

nieznany

verzogen sein

wyprowadzić się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

2. verzogen (verwöhnt):

verzogen Kind

rozpuszczony

3. verzogen (entstellt):

verzogen

wykrzywiony

verzogen Tür, Holz

spaczony

Смотри также verziehen , verziehen , verzeihen

I . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] ГЛ. неперех. irr +sein (umziehen)

verziehen

przeprowadzać [св. przeprowadzić] się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

sie sind ins Ausland verzogen

[oni] przeprowadzili się za granicę

II . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] ГЛ. перех. irr

1. verziehen (verzerren):

verziehen Mund

krzywić [св. s‑]

den Mund zu einem Lächeln verziehen

lekko się uśmiechać [св. uśmiechnąć]

das Gesicht vor Schmerz verziehen

wykrzywiać [св. wykrzywić] twarz z bólu

ohne eine Miene zu verziehen

bez drgnienia powiek

2. verziehen (verwöhnen):

verziehen Kind

rozpuszczać [св. rozpuścić]

3. verziehen СПОРТ:

verziehen Ball

rzucać [св. ‑cić] w niewłaściwym kierunku

III . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯​ˈtsiːən] ГЛ. возвр. гл. irr

1. verziehen:

verziehen (seine Form verändern) (Gesicht)

krzywić [св. wy‑] się

2. verziehen:

verziehen (sich werfen) (Holz)

spaczyć się

3. verziehen:

verziehen (die Form verlieren) (Pullover)

rozciągnąć się

4. verziehen:

verziehen (weiterziehen) (Gewitter)

przeciągać [св. przeciągnąć]

verziehen (Nebel, Wolken)

rozchodzić [св. rozejść] się

verziehen (Nebel, Wolken)

rozpraszać [св. rozproszyć] się

verziehen (Schmerz)

mijać [св. minąć]

5. verziehen разг.:

verziehen (verschwinden)

wynosić [св. wynieść] się разг.

verziehen (heimlich)

znikać [св. zniknąć]

los, verzieh dich!

jazda, wynoś się!

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯​ˈtsiːən] ГЛ. неперех., перех.

verziehen pp von verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. перех.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [св. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. неперех.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [св. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

verzạnken* ГЛ. возвр. гл. разг.

verzanken

kłócić [св. po‑] się

sie haben sich wieder wegen einer Kleinigkeit verzankt

[oni] znów pokłócili się z powodu jakiejś drobnostki

verzọllen* [fɛɐ̯​ˈtsɔlən] ГЛ. перех.

verzollen

clić [св. o‑]

haben Sie etwas zu verzollen?

czy ma pan/pani coś do oclenia?

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯​ˈtsiːən] ГЛ. неперех., перех.

verziehen pp von verzeihen

Смотри также verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. перех.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [св. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. неперех.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [св. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

verzi̱e̱ren* ГЛ. перех.

etw mit etw verzieren

ozdobić coś czymś

etw mit etw verzieren

przystrajać [св. przystroić] coś czymś

eine Torte mit Schlagsahne verzieren

przybierać [св. przybrać] tort bitą śmietaną

eine Torte mit Schlagsahne verzieren

dekorować [св. u‑] tort bitą śmietaną

verza̱gen* [fɛɐ̯​ˈtsaːgən] ГЛ. неперех. +sein o haben высок.

verzagen

tracić [св. s‑] nadzieję

er ist ganz verzagt

stracił wszelką nadzieję

verze̱i̱gen* ГЛ. перех. швейц. (anzeigen)

einen Diebstahl bei der Polizei verzeigen

zgłosić kradzież [na] policji

[jdn] verzeigen einen Dieb

donieść [na kogoś]

[jdn] verzeigen einen Dieb

zadenuncjować [kogoś]

I . verzịnsen* [fɛɐ̯​ˈtsɪnzən] ГЛ. перех.

verzinsen Kapital:

verzinsen

oprocentowywać [св. oprocentować]

etw mit fünf Prozent verzinsen

oprocentować coś na pięć procent

niedrig/hoch verzinst werden

być nisko/wysoko oprocentowanym

II . verzịnsen* [fɛɐ̯​ˈtsɪnzən] ГЛ. возвр. гл.

sich gut/schlecht verzinsen

dobrze/źle procentować

unser Kapital verzinst sich mit 5 Prozent

nasz kapitał м. procentuje na 5 procent

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. перех.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [св. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] ГЛ. неперех.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [св. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

I . verzẹrren* ГЛ. перех.

1. verzerren (verziehen):

verzerren Mund

krzywić [св. s‑]

das Gesicht [vor Schmerz/Wut] verzerren

wykrzywiać [св. wykrzywić] twarz [z bólu/wściekłości]

2. verzerren (entstellen):

jds Gesicht verzerren (Hass, Schmerz)

wykrzywić [lub zniekształcić] czyjąś twarz

Hass verzerrt seine Züge

nienawiść ж. zniekształca jego rysy

3. verzerren:

verzerren (verfälschen) (Spiegel)

zniekształcać

etw verzerrt wiedergeben/darstellen Ereignisse, Tatsachen, Wettbewerb

relacjonować/prezentować coś w sposób przekłamany [lub zniekształcony]

der Anrufer hat seine Stimme technisch verzerrt

rozmówca м. technicznie zniekształcał swój głos

4. verzerren ФОТО. (falsch wiedergeben):

verzerren

zniekształcać [св. zniekształcić]

5. verzerren (zu stark dehnen):

sich дат. eine Sehne/einen Muskel verzerren

naderwać sobie ścięgno/mięsień

II . verzẹrren* ГЛ. возвр. гл.

sich [zu einer Grimasse] verzerren (Gesicht, Gesichtszüge)

krzywić [св. s‑] się [w grymasie]

sich vor Wut/Schmerz verzerren

krzywić się [св. s‑] z wściekłości/bólu

verzä̱hlen* ГЛ. возвр. гл.

verzählen

mylić [св. po‑] się w liczeniu

verzạpfen* [fɛɐ̯​ˈtsapfən] ГЛ. перех.

1. verzapfen (verbinden):

verzapfen Bretter

łączyć [св. po‑] na czop

2. verzapfen уничиж. разг.:

Blödsinn/Mist verzapfen

opowiadać

Blödsinn/Mist verzapfen

pleść уничиж. разг.

I . verze̱hren* ГЛ. перех. высок.

1. verzehren:

verzehren

spożywać [св. spożyć ]высок.

verzehren

konsumować [св. s‑ ]form

Выражения:

jdn verzehren (Krankheit)

trawić [lub wyniszczać] kogoś

II . verze̱hren* ГЛ. возвр. гл. высок.

1. verzehren (sich zermürben):

sich vor Sorge дат. verzehren

zadręczać się troskami

2. verzehren (intensiv verlangen):

sich nach jdm verzehren

umierać z tęsknoty za kimś

sich nach etw дат. verzehren

usilnie czegoś pragnąć [lub pożądać]

sich vor Sehnsucht nach etw дат. verzehren

umierać z tęsknoty za czymś

verzä̱rteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛːɐ̯təln] ГЛ. перех. уничиж.

verzärteln

rozpuszczać [св. rozpuścić ]уничиж.

verzọllt ПРИЛ.

verzollt

oclony

I . verzö̱gern* ГЛ. перех.

1. verzögern (hinauszögern):

verzögern

przedłużać [св. przedłużyć]

etw [um eine Stunde] verzögern

odwlekać [св. odwlec] coś [o godzinę]

etw [um eine Stunde] verzögern

opóźniać [св. opóźnić] coś [o godzinę]

2. verzögern (verlangsamen):

den Schritt verzögern

zwalniać [св. zwolnić] kroku

II . verzö̱gern* ГЛ. возвр. гл.

sich [um eine Stunde] verzögern

odwlekać [св. odwlec] się [o godzinę]

sich [um eine Stunde] verzögern

opóźniać [св. opóźnić] się [o godzinę]

bekie̱ken* ГЛ. перех. св-нем. яз.

bekieken

przyglądać się [komuś]

bekieken

patrzeć [na kogoś]

verzẹrrt ПРИЛ.

1. verzerrt Gesicht, Tatsache:

verzerrt

wykrzywiony

2. verzerrt Sehne:

verzerrt

naderwany

3. verzerrt:

verzerrt Bild

zniekształcony

verzerrt Ton

sfałszowany

verzụ̈ckt [fɛɐ̯​ˈtsʏkt] ПРИЛ.

verzückt

zachwycony

verzückt (ekstatisch)

będący w ekstazie

verzückt lauschen

przysłuchiwać się z zachwytem