I . norweski [norveski] ПРИЛ.
norweski fiordy, język:
-
Norwegermuster ср.
II . norweski <род. ‑ego, мн. ‑e> [norveski] СУЩ. м. субстант. прилаг. разг.
1. norweski мн. отсут. (język):
-
Norwegisch ср.
2. norweski (lekcja):
-
Norwegisch ср.