Переводы „abraço“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

abrazja <род. ‑ji, мн. ‑je> [abrazja] СУЩ. ж.

1. abrazja ГЕО. (niszczenie wybrzeża przez fale):

abrazja

Abrasion ж.

abrazja

Abtragung ж.

2. abrazja МЕД. (wyłyżeczkowanie):

abrazja

Abrasion ж.

abrazja

Ausschabung ж.

3. abrazja ТЕХН.:

abrazja

Abrasion ж.

abrazja

[abrasiver] Verschleiß м.

wabiąco [vabjontso] НАРЕЧ.

wabiąco

[ver]lockend

żrąco [ʒrontso] НАРЕЧ.

żrąco

ätzend

działać żrąco

ätzend wirken

I . gorąco <род. ‑ca, мн. отсут. > [gorontso] СУЩ. ср. (upał)

gorąco

Hitze ж.

II . gorąco [gorontso] НАРЕЧ.

1. gorąco (ciepło):

gorąco

heiß

gorąco mi

mir ist heiß

na gorąco

sofort

na gorąco

auf der Stelle

wiadomości na gorąco

brandaktuelle Nachrichten ж. мн. разг.

2. gorąco (serdecznie) перенос.:

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

herzlich

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

leidenschaftlich

3. gorąco (niebezpiecznie):

robi się gorąco

es wird gefährlich

sytuacja robi się coraz bardziej gorąca

die Lage ж. wird immer gefährlicher

ladaco [ladatso] СУЩ. ср. lub м. неизм. высок.

ladaco

Taugenichts м. уничиж. przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; прош. вр. babrz> [babratɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. babrać (grzebać):

babrać

manschen разг.

babrać

[herum]stochern разг.

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

babrać

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; прош. вр. babrz св. u‑> [babratɕ] ГЛ. перех. разг. (brudzić)

babrać

beschmieren

babrać

bekleckern разг.

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen разг.

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; прош. вр. babrz> [babratɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. babrać (robić coś powoli):

babrać

herumtrödeln разг.

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln разг.

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < св. u‑> (brudzić się):

babrać

sich вин. bekleckern разг.

ubabrać się czymś

sich вин. mit etw bekleckern [o. dreckig machen] разг.

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać св. od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] ГЛ. перех. св.

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] перенос.

nabrać wody w usta

sich вин. in Schweigen hüllen

Смотри также nabierać

I . nabierać <‑ra; св. nabrać> [nabjeratɕ] ГЛ. перех.

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich дат. zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich дат. angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać разг. (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden перенос.

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten высок.

nabierać kogoś

jdn reinlegen разг.

5. nabierać разг. (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen разг.

nabierać

reinlegen разг.

II . nabierać <‑ra; св. nabrać> [nabjeratɕ] ГЛ. возвр. гл. (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich вин. betrügen [o. prellen] [o. reinlegen разг. ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać св. od zabierać

Смотри также zabierać

I . zabierać <‑ra; св. zabrać> [zabjeratɕ] ГЛ. перех.

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen разг.

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen разг.

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden высок.

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; св. zabrać> [zabjeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich вин. an etw вин. heranmachen разг.

2. zabierać разг. (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich дат. jdn vornehmen [o. vorknöpfen] разг.

3. zabierać обыч. св. разг. (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać разг. (wynosić się):

zabierać

abhauen разг.

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab разг. ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! разг.