Переводы „vognen“ в словаре польско » немецкий

volumen [volumen] СУЩ. м.

volumen → wolumen

Смотри также wolumen , wolumen

wolumen² <род. ‑minu, мн. ‑miny> [volumen] СУЩ. м.

wolumen → wolumin

wolumen¹ <род. ‑u, мн. ‑y> [volumen] СУЩ. м.

1. wolumen:

wolumen ТОРГ., ФИНАНС.

Volumen ср.

2. wolumen МУЗ.:

wolumen

[Stimm]volumen ср.

volley [volej] СУЩ. м.

volley → wolej

Смотри также wolej

wolej <род. ‑a, мн. ‑e> [volej] СУЩ. м. СПОРТ

wolej

Volley м.

wolej

Flugball м.

neogen <род. ‑u, мн. отсут. > [neogen] СУЩ. м. ГЕО.

neogen

Neogen ср.

ognik <род. ‑a, мн. ‑i> [ogɲik] СУЩ. м.

1. ognik (płomyk):

ognik

kleine Flamme ж.

błędny ognik

Irrlicht ср.

2. ognik разг. (blask oczu):

ognik

Feuer ср.

ognik

Glanz м.

dognać [dognatɕ]

dognać св. od doganiać

Смотри также doganiać

doganiać <‑ia; св. dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] ГЛ. перех.

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni посл.

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać перенос. (dorównać):

doganiać

einholen

kognat <род. ‑a, мн. ‑aci> [kognat] СУЩ. м.

kognat ИСТ., ЮРИД. (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Kognat м.

kognat ИСТ., ЮРИД. (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Blutsverwandte(r) mf

I . pognać [pognatɕ] св.

pognać → pogonić

II . pognać [pognatɕ] ГЛ. перех. перенос. высок. (być przyczyną wyjazdu lub powrotu)

pognać

hintreiben

bieda pognała ich na Zachód

die Armut ж. hat sie nach Westen [hin]getrieben

III . pognać [pognatɕ] ГЛ. неперех. перенос. разг. (pomyśleć o kimś/czymś)

jej myśli pognały ku rodzinie

ihre Gedanken м. мн. führten sie zu ihrer Familie

Смотри также pogonić

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić св. od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] ГЛ. перех. св.

1. pogonić разг. (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić разг. (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić разг. (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić перенос. высок. (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] ГЛ. неперех. св.

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić перенос. высок. (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

pognić [pogɲitɕ]

pognić св. od gnić

Смотри также gnić

gnić <‑ije; прош. вр. ‑ij> [gɲitɕ] ГЛ. неперех.

1. gnić < св. z‑> (ulegać rozkładowi):

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

[ver]faulen

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

verwesen

2. gnić < св. z‑> (ulegać degeneracji):

gnić

degenerieren

3. gnić < св. z‑> разг. (gnuśnieć, przebywać):

gnić w łóżku разг.

zu lange im Bett liegen bleiben

gnić w więzieniu разг.

im Gefängnis schmachten

bagnet <род. ‑u, мн. ‑y> [bagnet] СУЩ. м. ВОЕН.

bagnet

Bajonett ср.

bagnet

Seitengewehr ср.

magnes <род. ‑u, мн. ‑y> [magnes] СУЩ. м. t. перенос.

magnes

Magnet м.

dla czytelników magnesem jest nazwisko autora

der Name м. des Autors ist ein Magnet für die Leser

magnez <род. ‑u, мн. отсут. > [magnes] СУЩ. м. ХИМ.

magnez

Magnesium ср.

sygnet <род. ‑u, мн. ‑y> [sɨgnet] СУЩ. м.

sygnet

Siegelring м.

ogień <род. ognia, мн. ognie> [ogjeɲ] СУЩ. м.

1. ogień мн. отсут. (płomienie):

ogień

Feuer ср.

ogień olimpijski

olympisches Feuer

gotować na wolnym ogniu

auf kleiner Flamme kochen

ogień namiętności

das Feuer der Leidenschaft

ogień i woda

Feuer und Wasser ср.

coś pali kogoś jak żywym ogniem

etw brennt jdm wie Feuer

dolać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

iść na pierwszy ogień

als Allererste[r] mf etw tun

bać się kogoś jak ognia

jdn fürchten wie der Teufel м. das Weihwasser разг.

igrać z ogniem

mit dem Feuer spielen

skoczyłby dla niej w ogień

er würde für sie durchs Feuer gehen

skoczyć za kimś w ogień

für jdn durchs Feuer gehen

stanęła w ogniu

die Glutröte ж. stieg ihr ins Gesicht

stanęła w ogniu

sie wurde feuerrot

smażyć się w ogniu piekielnym

in der Hölle schmoren

upiec dwie pieczenie na jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen разг.

upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu

sein Süppchen am Feuer der anderen kochen

wpaść jak po ogień

auf einen Sprung vorbeikommen

wyciągać [lub wyjmować] dla kogoś kasztany z ognia

für jdn die Kastanien aus dem Feuer holen

dostać się między dwa ognie

zwischen die Fronten geraten

nie ma dymu bez ognia посл.

wo Rauch ist, [da] ist auch Feuer посл.

2. ogień мн. отсут. (pożar):

ogień

Feuer ср.

ogień

Brand м.

podłożyć ogień

Feuer legen

3. ogień разг. (materiał palny):

ma pan/pani ogień?

haben Sie Feuer?

sztuczne [lub zimne] ognie

Wunderkerze ж.

dać ognia

Feuer geben

4. ogień мн. отсут. (zapalony stos, ognisko):

ogień

Lagerfeuer ср.

ognie świętojańskie

Johannisfeuer ср.

ogień rewolucji

Feuer der Revolution

ogniem i mieczem

mit Feuer und Schwert

5. ogień мн. отсут. разг. (zapał):

ogień

Feuer ср.

słomiany ogień

Strohfeuer ср.

ogień polemiki

Feuereifer м. der Polemik

6. ogień мн. отсут. (strzały):

ogień

Beschuss м.

ogień

Feuer ср.

ognia! ВОЕН.

Feuer!

przerwać ogień! ВОЕН.

Feuer einstellen!

krzyżowy ogień pytań

Kreuzverhör ср.

próba ognia

Feuerprobe ж.

wymiana ognia

Feuerwechsel м.

otworzyć ogień

das Feuer eröffnen

7. ogień ИГРА:

w dwa ognie

Völkerball м.