Переводы „Klokken“ в словаре немецко » польский

klo̱nen [kloːnən] ГЛ. перех. БИОЛ.

klonen

klonować [св. s‑]

das Klonen

klonowanie ср.

I . klọppen [ˈklɔpən] ГЛ. перех. св-нем. яз. (klopfen)

kloppen Steine

rozbijać [св. rozbić]

kloppen Teppich

trzepać [св. wy‑]

II . klọppen [ˈklɔpən] ГЛ. возвр. гл. разг. (sich prügeln)

sich [mit jdm] kloppen

tłuc się [z kimś] разг.

die Kinder haben sich gekloppt

dzieci ntpl pobiły się

klọtzen ГЛ. неперех. разг.

1. klotzen (arbeiten):

klotzen

zasuwać разг.

klotzen

pracować pełną parą разг.

2. klotzen (angeben):

klotzen

iść [св. pójść] na całość

klotzen, nicht kleckern

robić [св. z‑] coś z rozmachem

I . klọpfen [ˈklɔpfən] ГЛ. неперех.

1. klopfen (leicht schlagen):

[an die Tür] klopfen

pukać [св. za‑] [do drzwi]

ans Fenster/an [o. gegen] die Wand klopfen

stukać [св. za‑] w okno/ścianę

mit dem Spazierstock klopfen

zastukać laską

das Klopfen

stukanie ср.

2. klopfen (schlagen):

jdm auf die Schulter klopfen

klepać [св. po‑] kogoś po ramieniu

3. klopfen:

klopfen (pulsieren) (Herz)

bić

klopfen (pulsieren) (Herz)

pukać

mit klopfendem Herzen

z walącym sercem

4. klopfen:

klopfen (hämmern) (Specht)

stukać [св. za‑]

II . klọpfen [ˈklɔpfən] ГЛ. перех.

1. klopfen (entfernen):

sich дат. den Schnee vom Mantel/von den Schuhen klopfen

strzepywać [св. strzepać] sobie śnieg z płaszcza/butów

2. klopfen (hämmern):

einen Nagel in die Wand klopfen

wbijać [св. wbić] gwóźdź w ścianę

3. klopfen (ausklopfen):

klopfen Teppich

trzepać [св. wy‑]

4. klopfen (mürbe machen):

klopfen Schnitzel, Roulade, Fleisch

rozbijać [св. rozbić]

5. klopfen (zerkleinen):

klopfen Steine

rozłupywać [св. rozłupać]

6. klopfen (ausdrücken):

den Takt klopfen

wybijać [св. wybić] takt

Sprüche klopfen разг.

rzucać frazesami

III . klọpfen [ˈklɔpfən] ГЛ. безл.

es klopft [an der Tür]

słychać pukanie [do drzwi]

es klopft [an der Tür]

ktoś puka

klạcken [ˈklakən] ГЛ. неперех. разг.

klacken

klapać [св. klapnąć]

klịcken [ˈklɪkən] ГЛ. неперех.

1. klicken (metallisch klingen):

klicken

brzęczeć [св. brzęknąć]

das Klicken

brzęk м.

2. klicken ИНФОРМ.:

klicken

klikać [св. kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw вин. klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

I . lọcken [ˈlɔkən] ГЛ. перех.

1. locken (kräuseln):

locken Haare

zakręcić

sich дат. das Haar locken lassen

robić [св. z‑] sobie loki

2. locken (verlockend sein):

locken Person

kusić [св. s‑]

ein lockenes Angebot

kusząca propozycja ж.

das Angebot lockt mich sehr

ta oferta ж. bardzo mnie kusi

mich lockt es jedes Jahr in die Karibik

co roku ciągnie mnie na Karaiby

3. locken (anlocken):

locken Tier, Person

wabić [св. z‑]

ein Tier in einen Käfig locken

zwabić zwierzę do klatki

jdn in einen Hinterhalt [o. eine Falle] locken

zwabić kogoś w zasadzkę [lub pułapkę]

II . lọcken [ˈlɔkən] ГЛ. возвр. гл.

locken

kręcić [св. s‑] się

seine Haare locken sich

on ma kręcone włosy

gelocktes Haar

loki м. мн.

Смотри также gelockt

gelọckt [gə​ˈlɔkt] ПРИЛ.

gelockt Haare

kręcony

gelockt Mensch

kędzierzawy

sie hatte langes gelocktes Haar

[ona] miała długie kręcone włosy

seine Frau war schwarzhaarig und gelockt

jego żona ж. była czarnowłosa i kędzierzawa

blọcken [ˈblɔkən] ГЛ. перех., неперех.

blocken СПОРТ (sperren)

blokować [св. za‑]

blocken (Boxer)

odeprzeć

Klo̱ben <‑s, ‑> [ˈkloːbən] СУЩ. м.

1. Kloben (Holzklotz):

Kloben

kloc м.

2. Kloben fig разг. (Mensch):

Kloben

prymityw м. уничиж. разг.

Kloben

prostak м. уничиж.

Kloben

gbur м. уничиж.

klö̱nen [ˈkløːnən] ГЛ. неперех. св-нем. яз.

[mit jdm] klönen

gawędzić [св. po‑] sobie [z kimś]

Kloa̱ke <‑, ‑n> [klo​ˈaːkə] СУЩ. ж.

Kloake

kloaka ж.

blö̱ken [ˈbløːkən] ГЛ. неперех.

blöken Schaf

beczeć [св. beknąć]

blöken Rind

ryczeć [св. ryknąć]

Kọkke <‑, ‑n> [ˈkɔkə] СУЩ. ж. БИОЛ.

Kokke

ziarniak м.

Token <‑s, ‑s> СУЩ. ср. ИНФОРМ.

Token

token м.

I . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. неперех.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw дат.] kleben

przyklejać [св. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster м. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia ж. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula ж. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce ж. мн. są brudne od krwi

3. kleben fig разг. (festhalten an):

an etw дат. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace ж. мн. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność ж. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie разг.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. перех.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [св. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben разг.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [св. s‑]

I . kla̱gen [ˈklaːgən] ГЛ. неперех.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw вин.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw вин.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen ЮРИД.:

klagen

pozywać [св. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [св. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] ГЛ. перех.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [св. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen австр. → verklagen

Смотри также verklagen

verkla̱gen* ГЛ. перех.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [св. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz вин. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

I . klä̱ren [ˈklɛːrən] ГЛ. перех.

1. klären (aufklären):

klären Problem, Frage

wyjaśniać [св. wyjaśnić]

2. klären (reinigen):

klären Abwässer

oczyszczać [св. oczyścić]

II . klä̱ren [ˈklɛːrən] ГЛ. возвр. гл.

1. klären:

klären (sich aufklären) (Missverständnis, Problem)

wyjaśniać [св. wyjaśnić] się

die Frage [o. die Angelegenheit] hat sich geklärt

kwestia została wyjaśniona

2. klären:

klären (sauber werden) (Wasser)

być oczyszczanym