Переводы „scheibig“ в словаре немецко » польский

I . sche̱i̱nbar ПРИЛ.

scheinbar Gegensatz, Wiederspruch:

scheinbar

pozorny

der Widerspruch besteht nur scheinbar

istnieje tylko pozorna sprzeczność ж.

II . sche̱i̱nbar НАРЕЧ. разг.

scheinbar klar, einfach:

scheinbar

pozornie

er hörte scheinbar interessiert zu

[on] słuchał z udawanym zainteresowaniem

ist er schon weg? – scheinbar

już go nie ma? – najwidoczniej

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. перех.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [св. rozwieść]

scheiden

udzielać [св. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta ж.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż м.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [св. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [св. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy м. мн.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute разг.

od tamtego momentu nasze drogi ж. мн. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. неперех. +sein

1. scheiden высок. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [св. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [св. rozejść] się

scheiden

rozstawać [св. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [св. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie ср. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [св. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [св. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden высок. (Wege):

scheiden

rozchodzić [св. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie ж. мн. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛ. неперех.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [св. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce ср.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa ж. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc м. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛ. безл.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> ГЛ. неперех. вульг.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać вульг.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [св. olać] coś разг.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie вульг.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie вульг. ] twoje dobre rady разг.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie вульг. ] ! разг.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! разг.

dịckleibig ПРИЛ.

1. dickleibig a. МЕД. (Mensch):

dickleibig

otyły

2. dickleibig fig (Buch):

dickleibig

gruby

Sche̱i̱dung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Scheidung

rozwód м.

die Scheidung einreichen

wnieść pozew o rozwód

sche̱i̱ntot ПРИЛ.

1. scheintot МЕД.:

scheintot sein

być w letargu

2. scheintot a. шутл. разг. (uralt):

scheintot Mensch

bardzo stary

scheintot Mensch

jedną nogą w grobie разг.

sche̱i̱tern [ˈʃaɪtɐn] ГЛ. неперех. +sein

scheitern (Person)

ponosić [св. ponieść] klęskę

scheitern (Person)

doznawać [св. doznać] porażki

scheitern (Verhandlung, Plan)

nie powieść się

[an jdm/etw] scheitern

doznać [przez kogoś/coś] porażki

er scheiterte mit seinem Plan

jego plan м. nie powiódł się

wir sind mit unserer Initiative gescheitert

nasza inicjatywa ж. spełzła na niczym

die Sache war von vornherein zum Scheitern verurteilt

sprawa ж. była z góry skazana na niepowodzenie

eine gescheiterte Existenz

nieudana egzystencja ж.

etw zum Scheitern bringen

udaremniać [св. udaremnić] coś

etw zum Scheitern bringen

zniweczyć [lub popsuć] coś

sche̱i̱teln [ˈʃaɪtəln] ГЛ. перех.

sich дат. die Haare scheiteln

czesać włosy z przedziałkiem

das Haar scheiteln

zrobić przedziałek we włosach

gescheitelt

[zaczesany] z przedziałkiem

sche̱i̱benweise НАРЕЧ. КУЛИН.

scheibenweise

w plasterkach

der Käse wird scheibenweise verkauft

ser м. jest sprzedawany w plasterkach

fẹttleibig [ˈfɛtlaɪbɪç] ПРИЛ. высок.

fettleibig Mensch:

fettleibig

otyły

hạrtleibig ПРИЛ.

1. hartleibig alt (an Verstopfung leidend):

hartleibig

cierpiący na zatwardzenie [lub obstrukcję]

2. hartleibig (unnachgiebig, stur):

hartleibig Mensch

nieugięty

hartleibig Mensch

uparty

Sche̱i̱ßweib <‑[e]s, ‑er> СУЩ. ср. уничиж. вульг.

Scheißweib

gówniara ж. вульг. уничиж.

Sche̱i̱tel <‑s, ‑> [ˈʃaɪtəl] СУЩ. м.

1. Scheitel (Mittelscheitel, Seitenscheitel):

Scheitel

przedziałek м.

2. Scheitel МЕД.:

Scheitel

ciemię ср.

3. Scheitel (Spitze):

Scheitel

wierzchołek м.

Scheitel

szczyt м.

vom Scheitel bis zur Sohle

od stóp do głów

4. Scheitel MATH:

Scheitel

wierzchołek м.

Sche̱i̱ßer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) уничиж. вульг.

1. Scheißer (unangenehmer Mensch):

Scheißer(in)

gnój м. уничиж. вульг.

Scheißer(in)

zasraniec м. уничиж. вульг.

2. Scheißer (jd, der nichts gilt):

Scheißer(in)

gówniarz(-ra) м. (ж.) уничиж. вульг.

Scheißer(in)

gnojek м. уничиж. разг.

hau ab, du blöder Scheißer!

spadaj ty głupi gówniarzu! уничиж. вульг.