Переводы „stať“ в словаре немецко » польский

sta̱k [ʃtaːk] ГЛ. неперех.

stak прош. вр. von stecken

Смотри также stecken , stecken

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] ГЛ. неперех.

1. stecken (feststecken):

stecken

tkwić w czymś

in etw дат. stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz м. tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken разг. (sich befinden):

in Schwierigkeiten дат. stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten дат. stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi разг.

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? разг.

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] ГЛ. перех.

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [св. włożyć]

stecken

wtykać [св. wetknąć]

stecken

wsuwać [св. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [св. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich дат. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig разг.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [св. przyszpilić ]разг.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [св. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [св. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken разг.

możesz to sobie wsadzić разг.

3. stecken fig разг.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia разг.

4. stecken разг. (investieren):

viel Geld in etw вин. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy разг.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken разг. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [св. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Sta̱b <‑[e]s, Stäbe> [ʃtaːp, pl: ˈʃtɛːbə] СУЩ. м.

1. Stab (Holzstab):

Stab

kij м.

den Stab über jdn brechen высок.

potępiać [св. potępić] kogoś

2. Stab (Gitterstab):

Stab

pręt м.

3. Stab (Stange für den Stabhochsprung):

Stab

tyczka ж.

4. Stab (Staffelholz):

Stab

pałeczka ж. [sztafetowa]

5. Stab a. ВОЕН. (Gruppe):

Stab

sztab м.

6. Stab:

Stab (Marschallstab)

laska ж. marszałkowska

Stab (Bischofsstab)

pastorał м.

Stab (Zauberstab)

czarodziejska różdżka ж.

7. Stab (Messstab):

Stab

miara ж.

Sta̱r¹ <‑[e]s, ‑e> [ʃtaːɐ̯] СУЩ. м. (in der Vogelkunde)

Star

szpak м.

Sta̱u̱ <‑[e]s, ‑e [o. ‑s]> [ʃtaʊ] СУЩ. м.

1. Stau (Verkehrsstau):

Stau

korek м. разг.

im Stau stehen

stać w korku разг.

2. Stau мн. selten (im Wasser):

Stau

spiętrzenie ср.

ste̱t [ʃteːt] ПРИЛ. высок.

stet → stetig

Смотри также stetig

I . ste̱tig ПРИЛ.

stetig Entwicklung:

stetig

ciągły

stetiges Wachstum

ciagły wzrost м.

II . ste̱tig НАРЕЧ.

stetig ansteigen, sinken:

stetig

ciągle

sto̱b [ʃtoːp] ГЛ. неперех.

stob прош. вр. von stieben

Смотри также stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] ГЛ. неперех. высок.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [св. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [св. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

stọp [ʃtɔp] МЕЖД.

stop

stop

stv.

stv. Abk. von stellvertretend

stv.

występujący w zastępstwie

stv.

reprezentujący

Смотри также stellvertretend

I . stẹllvertretend ПРИЛ.

der stellvertretende Direktor

zastępca м. dyrektora

stellvertretender Vorsitzende

zastępca przewodniczącego

II . stẹllvertretend НАРЕЧ.

etw stellvertretend für jdn/etw tun

robić [св. z‑] coś w zastępstwie kogoś/czegoś

stellvertretend für jdn sprechen

wypowiadać się w zastępstwie kogoś

I . stu̱r [ʃtuːɐ̯] ПРИЛ.

1. stur (dickköpfig):

stur

uparty

sich [bei etw] stur stellen [o. [bei etw] auf stur schalten] разг.

uparcie obstawać przy swoim

2. stur (hartnäckig):

stur Haltung

niewzruszony

stur Entscheidung

nieugięty

II . stu̱r [ʃtuːɐ̯] НАРЕЧ.

1. stur (unbeirrt):

stur nach der Anordnung vorgehen

ściśle przestrzegać zarządzeń

2. stur (uneinsichtig):

stur beharren, festhalten

uparcie