Переводы „stolon“ в словаре немецко » польский

I . stọlz [ʃtɔlts] ПРИЛ.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec м.

2. stolz разг. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły разг.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] НАРЕЧ. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

Ko̱lon <‑s, ‑s [o. Kola]> [ˈkoːlɔn] СУЩ. ср. АНАТ.

Kolon

okrężnica ж.

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛ. перех.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [св. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich дат. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen разг.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [св. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [св. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [св. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [св. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [св. rozkruszyć]

5. stoßen швейц. (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [св. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛ. неперех.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk м. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw вин. stoßen

przylegać do czegoś

an etw вин. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [св. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung вин. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [св. napotkać] na opór

7. stoßen +haben швейц. (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [св. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛ. возвр. гл.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw дат. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw дат. stoßen

gorszyć [св. z‑] się czymś

Stọllen <‑s, ‑> [ˈʃtɔlən] СУЩ. м.

[Dresdner] Stollen

[drezdeńska] strucla bożonarodzeniowa ж.

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛ. перех.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [св. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [св. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [св. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [св. nabić]

5. stopfen разг. (satt machen):

stopfen

zapchać разг.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę разг.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛ. неперех.

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [св. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [св. wywołać] obstrukcję

3. stopfen разг. (schlingen):

stopfen

łykać [св. po‑] łapczywie

Sto̱la <‑, Stolen> [ˈʃtoːla, ˈstoːla] СУЩ. ж.

1. Stola (über einem Kleid):

Stola

etola ж.

2. Stola РЕЛИГ.:

Stola

stuła ж.

Stọlz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Stolz

duma ж.

die Kinder sind sein ganzer Stolz

dzieci ntpl są całą jego chlubą

seinen Stolz haben

mieć swoją dumę [lub swój honor]

stọpp [ʃtɔp] МЕЖД. разг.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛ. перех.

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [св. przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [св. przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [св. zakłócić]

stören Leitung

przerywać [св. przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛ. неперех. (lästig sein)

stören

przeszkadzać

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka ж. przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛ. возвр. гл. разг. (Anstoß nehmen)

sich an etw дат. stören

gorszyć [св. z‑] się czymś

Смотри также gestört

gestö̱rt [gə​ˈʃtøːɐ̯t] ПРИЛ.

1. gestört ПСИХОЛ. (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

skłócony

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

niespokojny

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi