Переводы „rozleci“ в словаре польско » немецкий

rozlew <род. ‑u, мн. ‑y> [rozlef] СУЩ. м.

rozlew (rozlewisko):

rozlew

Überschwemmung ж.

Выражения:

rozlew krwi

Blutvergießen ср.

rozwlec [rozvlets]

rozwlec св. od rozwlekać

Смотри также rozwlekać

I . rozwlekać <‑ka; прош. вр. ‑aj; св. rozwlec> [rozvlekatɕ] ГЛ. перех.

1. rozwlekać разг. (przenieść, rozrzucić):

rozwlekać

hinschmeißen разг.

rozwlekać

verteilen

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder ntpl schmissen überall im Haus ihr Spielzeug hin

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder verteilten ihr Spielzeug im ganzen Haus

2. rozwlekać (potraktować coś zbyt obszernie):

rozwlekać

weitschweifig [o. weitläufig] schildern

rozwlekać wypowiedź

sich вин. weitschweifig äußern

II . rozwlekać <‑ka; прош. вр. ‑aj; св. rozwlec> [rozvlekatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwlekać разг.:

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich вин. ausdehnen

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich вин. ausbreiten

2. rozwlekać разг.:

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich вин. ausbreiten

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich вин. verbreiten

3. rozwlekać разг.:

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich вин. hinziehen

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich вин. in die Länge ziehen

4. rozwlekać ЛИТ.:

rozwlekać (tracić tempo narracji) (wątek, akcja)

Spannung [o. Tempo] verlieren

rozlać [rozlatɕ]

rozlać св. od rozlewać

Смотри также rozlewać

I . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] св. ГЛ. перех.

1. rozlewać (na podłogę):

rozlewać

verschütten

rozlewać

vergießen

płakać nad rozlanym mlekiem

was geschehen ist, ist geschehen

2. rozlewać (do talerzy, kieliszków):

rozlewać

eingießen

rozlał wszystkim po kieliszku

er schenkte allen ein Glas ein

II . rozlewać <‑wa св. rozlać> [rozlevatɕ] ГЛ. неперех. (rzeka)

rozlewać

austreten

III . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] св. ГЛ. возвр. гл. (wylewać się)

rozlewać

überlaufen

I . trzeci [tʃetɕi] ПРИЛ.

1. trzeci (kolejny):

trzeci

dritte(r, s)

jedna trzecia

ein Drittel ср.

trzeci gatunek ТОРГ.

dritte Wahl ж.

Trzecia Rzesza ИСТ.

Drittes Reich ср.

trzecia potęga danej liczby МАТЕМ.

die dritte Potenz ж. einer gegebenen Zahl

oparzenie trzeciego stopnia МЕД.

Verbrennung ж. dritten Grades

trzeci zakon РЕЛИГ.

Dritter Orden м.

kraje Trzeciego Świata ПОЛИТ.

Länder ntpl der Dritten Welt

po trzecie

drittens

siedzieć trzeci rok w tej samej klasie разг.

das dritte Jahr in derselben Klasse sitzen bleiben разг.

trzecie zęby ирон., шутл.

die Dritten [Zähne] м. мн.

trzecia noga шутл.

das fünfte Rad ср. am Wagen

2. trzeci (niezainteresowany):

osoby trzecie

die Dritten м. мн. [o. Unbeteiligten м. мн. ]

wiedzieć coś z trzeciej ręki

etw aus dritter Hand wissen

II . trzeci <род. ‑ego, мн. отсут. > [tʃetɕi] СУЩ. м. субстант. прилаг.

1. trzeci (osoba):

trzeci

Dritte(r) mf

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte

2. trzeci (dzień miesiąca):

trzeci

der Dritte м.

trzeciego dostaję wypłatę

am Dritten bekomme ich den Lohn

rozejm <род. ‑u, мн. ‑y> [rozejm] СУЩ. м.

1. rozejm ВОЕН.:

rozejm

Waffenstillstand м.

rozejm

Waffenruhe ж.

zawrzeć rozejm

Waffenstillstand schließen

2. rozejm высок.:

rozejm

Verständigung ж.

rozejm

Ruhe ж.