Переводы „znači“ в словаре польско » немецкий

znamię <род. ‑ienia, мн. ‑iona> [znamje] СУЩ. ср.

1. znamię (na skórze):

znamię

Muttermal ср.

2. znamię (cecha charakterystyczna):

znamię

Kennzeichen ср.

znamię

Merkmal ср.

3. znamię БОТАН.:

znamię

Narbe ж.

znany [znanɨ] ПРИЛ.

znany otoczenie, środowisko

bekannt

znany otoczenie, środowisko

vertraut

znany muzyk, pisarz

bekannt

znany muzyk, pisarz

berühmt

znany oszust

allgemein bekannt

mało znany

wenig bekannt

być znanym z czegoś

für [o. wegen] etw bekannt sein

I . znać <zna; прош. вр. ‑aj> [znatɕ] ГЛ. перех.

1. znać (mieć wiedzę o kimś/czymś):

znać

wissen

znać

kennen

znam jego imię i nazwisko

ich kenne [o. weiß] seinen Vor- und Nachnamen

znam go osobiście

ich kenne ihn persönlich

znam ten ból разг.

das kenne ich aus eigener Erfahrung

znam ten ból разг.

das habe ich auch schon erlebt

znać kogoś z widzenia/ze słyszenia

jdn vom Sehen/Hörensagen kennen

dać komuś znać o czymś

jdn etw wissen lassen

dać komuś znać o czymś

jdn über etw вин. benachrichtigen

nie znać dnia ani godziny

weder Tag noch Stunde kennen

znać swoje miejsce

seinen Platz kennen

znać kogoś/coś jak zły szeląg

jds/etw schlechte Seiten sehr gut kennen

znać coś jak własną kieszeń разг.

etw wie seine Hosentasche [o. Westentasche] kennen

jak znam życie... разг.

soweit ich es einschätzen kann ...

jak ją znam, to... разг.

soweit ich sie kenne, ...

już ja cię znam! разг.

ich kenne deinen Ruf!

nie znam go od tej strony

ich kenne ihn von dieser Seite nicht

2. znać (utrzymywać kontakt):

znać

kennen

znam go od lat

ich kenne ihn seit Jahren

nie chcę cię znać

ich will nichts mehr mit dir zu tun haben

nie chcę cię znać

ich will dich nicht mehr kennen

3. znać (mieć coś opanowane):

znać

kennen

znać

können

nie znam francuskiego

ich kann kein Französisch

znam historię mojego miasta

ich kenne die Geschichte meiner Stadt

znać swoje rzemiosło

sein Handwerk verstehen

znać coś na pamięć

etw auswendig können

4. znać (wiedzieć, że coś istnieje):

znać

kennen

nie znano wtedy komputerów

damals kannte man [o. gab es] noch keine Computer

nie dać [czegoś] znać po sobie

eigene Gefühle sich nicht anmerken lassen

on nie zna litości

kein Mitleid kennen

nie znać umiaru w czymś

keine Grenzen in etw kennen

cudze chwalicie, swego nie znacie посл.

die Kirschen ж. мн. in Nachbars Garten schmecken immer ein bisschen süßer

5. znać разг. (dawać się zauważyć):

znać, że jest zmęczony/zły

man kann ihm die Müdigkeit/den Ärger ansehen [o. anmerken]

II . znać <zna; прош. вр. ‑aj> [znatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. znać (znać siebie samego):

znać

sich вин. selbst kennen

2. znać (znać siebie nawzajem):

znać

sich вин. [o. einander разг. ] kennen

znać się jak łyse konie

sich вин. seit Jahr und Tag kennen

znać się jak łyse konie

sich вин. [o. einander разг. ] durch und durch kennen

3. znać (mieć gruntowną wiedzę):

znać się na czymś

sich вин. mit [o. in дат. ] etw auskennen

znać się na ludziach

ein Menschenkenner м. sein

znać się na rzeczy

Bescheid wissen

znać się na żartach

Spaß verstehen

znać się na czymś jak kura na pieprzu разг.

keine Ahnung von etw haben

znad [znat] ПРЕДЛОГ +род.

znad

von дат.

znad morza

von der See

znad morza

vom Meer

znak <род. ‑u, мн. ‑i> [znak] СУЩ. м.

1. znak (symbol):

znak

Zeichen ср.

znak dodawania/odejmowania/mnożenia/dzielenia

Plus-/Minus-/Mal-/Divisionszeichen ср.

znak drogowy

Verkehrszeichen ср.

znak dzielący ТИПОГР.

Trennzeichen ср.

znak gotowości ИНФОРМ.

Bereitschaftszeichen ср.

znak interpunkcyjny

Interpunktionszeichen ср.

znak odstępu ИНФОРМ.

Leerzeichen ср.

znak ostrzegawczy

Gefahrenwarnzeichen ср.

znak pogrubiony/pochyły ТИПОГР.

fettes/kursives Zeichen ср.

znak przełączający [lub sterujący] ИНФОРМ.

Umschaltzeichen ср.

znak specjalny/sterujący ИНФОРМ.

Sonder-/Steuerzeichenznak ср.

znak szesnastkowy ИНФОРМ.

HEX-Zeichen ср.

znak towarowy [lub fabryczny]

Warenzeichen ср.

znak towarowy [lub fabryczny]

Markenzeichen ср.

znak zapytania

Fragezeichen ср.

znak taktyczny

taktische Zeichen ср.

znak zastępczy ИНФОРМ.

Jokerzeichen ср.

znak zastępczy ИНФОРМ.

Platzhalter м.

zbiorowy znak handlowy [lub towarowy]

Kollektivmarke ж.

znak zodiaku

Sternzeichen ср.

być spod znaku Byka

ein Stier м. sein

być spod znaku Byka

im Zeichen des Stiers geboren sein

znak krzyża

Kreuzzeichen ср.

coś stoi pod znakiem zapytania

etw wird in Frage gestellt

coś stoi pod znakiem zapytania

etw ist fraglich

ani znaku życia

ohne Lebenszeichen

znaki szczególne

besondere Kennzeichen ntpl

dawać się komuś we znaki

jdm spürbar zusetzen

dawać się komuś we znaki

sich вин. bemerkbar machen

stawiać między czymś a czymś znak równości

zwei Sachen gleichsetzen [o. gleichstellen]

dać znak

benachrichtigen

dać znak

wissen lassen

dawać się komuś we znaki разг.

jdm arg zusetzen

2. znak (dowód):

na znak zgody/protestu/przyjaźni

zum [o. als] Zeichen der Versöhnung/des Protests/der Freundschaft

3. znak (omen):

znak

Zeichen ср.

znak

Omen ср. высок.

dobry/zły znak

ein gutes/schlechtes Zeichen [o. Omen высок. ]

4. znak (ślad):

znak

Zeichen ср.

znak

Spur ж.

znajda <род. ‑dy, мн. ‑dy> [znajda] СУЩ. ж. lub м. склон. jak f w lp разг.

1. znajda (znalezione dziecko):

znajda

Findelkind ср.

znajda

Findling м.

2. znajda (znalezione zwierzę):

znajda

Fundtier ср.

znawca (-czyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [znaftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

znawca (-czyni)

Kenner(in) м. (ж.)

znawca (-czyni)

Fachmann(Fachfrau) м. (ж.)

znawca czegoś

Kenner einer Sache род.

znawca czegoś

Fachmann für etw

znęcić [zneɲtɕitɕ]

znęcić св. od znęcać

Смотри также znęcać

I . znęcać <‑ca; св. znęcić> [znentsatɕ] ГЛ. перех. высок.

znęcać

locken

znęcać

verlocken

znęcać

anlocken

zapach słodyczy znęcił osy

der Geruch м. von Süßigkeiten lockte die Wespen an

II . znęcać <‑ca; св. znęcić> [znentsatɕ] ГЛ. возвр. гл. только нсв. высок.

znęcać się nad kimś/czymś

jdn/etw misshandeln [o. quälen]