Переводы „ersheinen“ в словаре немецко » польский

ersche̱i̱nen* ГЛ. неперех. irr +sein

1. erscheinen:

erscheinen (sichtbar werden) (Gestalt, Werk, Buch)

ukazywać [св. ukazać] się

die Zeitung erscheint seit ...

gazeta ж. ukazuje się od...

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen разг.

pojawić się [znowu] nagle

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen разг.

wyjść z ukrycia

2. erscheinen (scheinen, vorkommen):

jdm ruhig erscheinen

wydawać [св. wydać] się komuś spokojnym

es erscheint mir wünschenswert, dass ...

wydaje mi się wskazane [lub stosowne] , aby...

3. erscheinen (sich einfinden):

als Zeuge vor Gericht erscheinen

stawić się w sądzie jako świadek м.

4. erscheinen (sich als Vision zeigen):

jdm erscheinen (Geist, Verstorbener)

ukazać się komuś

Ersche̱i̱nen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

1. Erscheinen (das Auftreten: von Gästen, Besuchern):

Erscheinen

pojawienie ср. się

ich danke Ihnen für Ihr zahlreiches Erscheinen

dziękuję państwu za tak liczne przybycie

2. Erscheinen (Veröffentlichung: eines Buches):

Erscheinen

wyjście ср. [lub ukazanie ср. się] drukiem

die Zeitung stellte ihr Erscheinen ein

gazeta ж. przestała się ukazywać

3. Erscheinen (Vision: von Verstorbenen, Geistern):

Erscheinen

ukazanie ср. się

4. Erscheinen ЮРИД.:

Erscheinen

stawienie ср. się

Erscheinen

stawiennictwo ср.

Anordnung persönlichen Erscheinens vor Gericht

zarządzenie ср. osobistego stawiennictwa przed sądem

persönliches Erscheinen der Parteien

osobiste stawienie się stron

erse̱hnen* ГЛ. перех.

ersehnen

oczekiwać z utęsknieniem

der ersehnte Augenblick

gorąco wyczekiwany moment м.

beschei̱nen* ГЛ. перех. irr (Sonne, Scheinwerfer)

bescheinen

oświetlać [св. oświetlić]

entste̱i̱nen* ГЛ. перех.

entsteinen Kirschen:

entsteinen

wyjmować [св. wyjąć] pestki

entsteinen

drylować [св. wy‑]

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛ. неперех.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [св. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce ср.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa ж. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc м. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛ. безл.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

I . vere̱i̱nen* ГЛ. перех. высок.

1. vereinen (zusammenführen):

vereinen Personen

łączyć [св. po‑]

die Vereinten Nationen

Narody м. мн. Zjednoczone

mit vereinten Kräften

zjednoczonymi siłami

2. vereinen (vereinbaren):

etw mit etw vereinen können

móc coś z czymś połączyć

sie vereint alle notwendigen Eigenschaften

ona skupia wszystkie konieczne cechy

unsere Vorstellungen sind miteinander zu vereinen

nasze wyobrażenia ntpl dają się pogodzić ze sobą

II . vere̱i̱nen* ГЛ. возвр. гл.

vereinen

jednoczyć [св. z‑] się

sich zu einer Leistung vereinen

zjednoczyć się dla osiągnięcia jakiegoś wyniku

im Sport vereint sich das Interesse vieler Bürger und Nationen

w sporcie jednoczą się interesy м. мн. wielu obywateli i narodów

a̱u̱s|weinen ГЛ. возвр. гл.

sich [bei jdm] ausweinen

wypłakiwać [св. wypłakać] się [komuś]

sich дат. die Augen ausweinen

wypłakiwać oczy

verne̱i̱nen* [fɛɐ̯​ˈnaɪnən] ГЛ. перех.

1. verneinen a. ЛИНГВ. (mit „nein“ antworten):

[etw] verneinen Frage

odpowiadać [св. odpowiedzieć] [na coś] przecząco

[etw] verneinen Frage

zaprzeczać [св. zaprzeczyć] coś

2. verneinen (leugnen):

[etw] verneinen

zaprzeczać [св. zaprzeczyć] [czemuś]

3. verneinen (negieren, ablehnen):

[etw] verneinen

negować [св. za‑] [coś]

[etw] verneinen Vorschlag

odrzucać [св. odrzucić] [coś]

[etw] verneinen den Sinn des Lebens

kwestionować [св. za‑] [coś]

[etw] verneinen die Gewalt

nie uznawać [czegoś]

vermeinen ГЛ.

Статья, составленная пользователем

vermeinen неперех. высок.

błędnie mniemać

vermeinen неперех. высок.

błędnie sądzić

sie vermeinte seine Stimme zu hören напр.

sądziła, że usłyszy jego głos

er vermeinte, dass er den Kampf gewinnen könne напр.

zdawało mu się, że może wygrać walkę

aus|beinen ГЛ.

Статья, составленная пользователем

ausbeinen перех. КУЛИН.

filetować

ausbeinen перех. КУЛИН.

usunąć kości

ein Hühnchen ausbeinen напр.

oczyścić kurczaka z kości