Переводы „veras“ в словаре немецко » польский

I . verba̱l [vɛr​ˈbaːl] ПРИЛ.

1. verbal Protest:

verbal

werbalny

2. verbal ЛИНГВ.:

verbal Ableitung

czasownikowy

II . verba̱l [vɛr​ˈbaːl] НАРЕЧ.

verbal ausdrücken:

verbal

werbalnie

verga̱ß [fɛɐ̯​ˈgaːs] ГЛ. перех., возвр. гл.

vergaß прош. вр. von vergessen

Смотри также vergessen

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] ГЛ. перех.

vergessen

zapominać [св. zapomnieć]

jd vergisst etw

ktoś zapomina coś [lub o czymś]

ich habe vergessen, was ich sagen wollte

zapomniałem, co chciałem powiedzieć

damit ich es nicht vergesse [o. ehe ich es vergesse], ...

zanim zapomnę,...

nicht zu vergessen ...

nie zapominając o...

das kannst du vergessen! разг.

zapomnij! разг.

Выражения:

das werde ich dir/ihr nie vergessen!

nigdy ci/jej tego nie zapomnę!

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] ГЛ. возвр. гл.

vergessen

zapominać [св. zapomnieć] się

er hat sich im Zorn völlig vergessen

zapamiętał się całkowicie w gniewie

verta̱n ГЛ. перех., возвр. гл.

vertan pp von vertun

Смотри также vertun

I . vertu̱n* ГЛ. перех. irr (ungenutzt lassen)

vertun

zaprzepaszczać

vertun Geld, Zeit

trwonić [св. roz‑]

eine vertane Gelegenheit

zmarnowana [lub zaprzepaszczona] okazja ж.

II . vertu̱n* ГЛ. возвр. гл. irr разг.

vertun

omylić się

sich [um zehn Euro/einen Tag] vertun

pomylić się [o dziesięć euro/jeden dzień]

da gibt es kein Vertun! REG

tu nie ma żadnej pomyłki!

verh.

verh. Abk. von verheiratet

verw.

verw. Abk. von verwitwet

verw.

wdowa ж.

verw.

wdowiec м.

Смотри также verwitwet

verwịtwet [fɛɐ̯​ˈvɪtvət] ПРИЛ.

verwitwet Frau, Mann:

verwitwet

owdowiały

Frau Meier, verwitwete Schulz

pani Meier, wdowa po panu Schulzu

sie ist verwitwet

ona jest wdową

VerlạssНОВ <‑es, мн. отсут. > [fɛɐ̯​ˈlas] СУЩ. м., VerlạßСТАР СУЩ. м. <‑sses, мн. отсут. >

auf jdn/etw ist [kein] Verlass

na kimś/czymś [nie] można polegać

Verra̱t <‑[e]s, мн. отсут. > [fɛɐ̯​ˈraːt] СУЩ. м.

1. Verrat (das Verraten):

Verrat

wydanie ср.

Verrat

wyjawienie ср.

der Verrat militärischer Geheimnisse

zdrada ж. tajemnic wojskowych

2. Verrat (Tat):

Verrat

zdrada ж.

Verrat begehen [o. üben]

dopuścić się zdrady

verbo̱t [fɛɐ̯​ˈboːt] ГЛ. перех., возвр. гл.

verbot прош. вр. von verbieten

Смотри также verbieten

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> ГЛ. перех.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

verbieten

zabraniać [св. zabronić]

jdm etw verbieten

zakazywać [св. zakazać] komuś czegoś

jdm das Wort verbieten

zabronić komuś się odzywać

sie hat mir das Haus verboten

zabroniła mi wstępu do domu

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> ГЛ. возвр. гл.

verbieten

być wykluczonym

etw verbietet sich von selbst

coś nie wchodzi w rachubę

Verla̱d <‑s, мн. отсут. > [fɛɐ̯​ˈlaːt] СУЩ. м. швейц.

Verlad → Verladung

Смотри также Verladung

Verla̱dung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Verladung

załadunek м.

zur Verladung bereit

gotowy do załadunku

verlo̱r [fɛɐ̯​ˈloːɐ̯] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

verlor прош. вр. von verlieren

Смотри также verlieren

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] ГЛ. перех.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [св. z‑]

du hast hier nichts verloren! разг.

nie masz tu nic do szukania! разг.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! разг.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? разг.

czego tutaj szukasz? разг.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen разг.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [св. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [св. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej м.

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze ср.

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [св. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] ГЛ. неперех.

an Bedeutung дат. verlieren

tracić [св. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot м. obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs м. spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] ГЛ. возвр. гл.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [св. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [св. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas м. nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [св. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

I . vertu̱n* ГЛ. перех. irr (ungenutzt lassen)

vertun

zaprzepaszczać

vertun Geld, Zeit

trwonić [св. roz‑]

eine vertane Gelegenheit

zmarnowana [lub zaprzepaszczona] okazja ж.

II . vertu̱n* ГЛ. возвр. гл. irr разг.

vertun

omylić się

sich [um zehn Euro/einen Tag] vertun

pomylić się [o dziesięć euro/jeden dzień]

da gibt es kein Vertun! REG

tu nie ma żadnej pomyłki!

Verha̱u̱ <‑[e]s, ‑e> [fɛɐ̯​ˈhaʊ] СУЩ. м. o ср.

1. Verhau:

Verhau (Hindernis: aus Ästen oder Strauchwerk)

przeszkoda ж. z gałęzi lub żywopłotu

Verhau (aus Stacheldraht)

zasiek м.

2. Verhau разг. (Durcheinander):

Verhau

pomieszanie ср. z poplątaniem разг.

Verla̱g <‑[e]s, ‑e> [fɛɐ̯​ˈlaːk, pl: fɛɐ̯​ˈlaːgə] СУЩ. м.

Verlag

wydawnictwo ср.

in [o. bei] welchem Verlag ist das Wörterbuch erschienen?

które wydawnictwo wydało ten słownik?