Переводы „obrazki“ в словаре польско » немецкий

obraz <род. ‑u, мн. ‑y> [obras] СУЩ. м.

1. obraz (dzieło sztuki):

obraz

Bild ср.

obraz

Gemälde ср.

patrzeć w kogoś jak w obraz

jdn anhimmeln разг.

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu посл.

bei jdm auf taube Ohren stoßen

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu посл.

gegen eine Wand reden

2. obraz (widok, scena):

obraz

Bild ср.

obraz

Anblick м.

obraz nędzy i rozpaczy

ein Bild des Jammers высок.

żywy obraz kogoś/czegoś

ein lebhaftes Bild von jdm/etw

3. obraz (całokształt: epoki, wypadków):

obraz

[Gesamt]bild ср.

obraz kliniczny МЕД.

klinisches Bild ср.

4. obraz ТВ:

obraz

Bild ср.

obraz kontrolny

[Fernseh]testbild ср.

obraz rastrowy ИНФОРМ.

Rasterbild ср.

obraz rastrowy ИНФОРМ.

Rasterdarstellung ж.

obraz rastrowy ИНФОРМ.

Pixelbild ср.

odwrócony obraz wideo

invertiertes Videobild ср.

rzucić obraz na ekran

das Bild auf dem Bildschirm darstellen

5. obraz разг. (film):

obraz

Streifen м. разг.

obraz

Film м.

6. obraz:

obraz ФИЗ., ФОТО.

[Licht]bild ср.

obraz ФИЗ., ФОТО.

Abbildung ж.

obraz optyczny

optische Abbildung

obraz pozorny

virtuelles Bild

ziarnistość obrazu fotograficznego

Körnung ж. einer fotografischen Abbildung

obraza <род. ‑zy, мн. ‑zy> [obraza] СУЩ. ж. обыч. lp

1. obraza (zniewaga):

obraza

Beleidigung ж.

kamień obrazy

Stein м. des Anstoßes

2. obraza ЮРИД.:

obraza

Beleidigung ж.

obraza

Verletzung ж.

obraza

Missachtung ж.

obraza

Schmähung ж.

obraza moralności

Erregung ж. öffentlichen Ärgernisses

obraza majestatu

Majestätsbeleidigung ж.

obraza sądu

Missachtung des Gerichts

obraza munduru

Schmähung der Uniform

obraza boska

Gotteslästerung ж.

obrazek <род. ‑zka, мн. ‑zki> [obrazek] СУЩ. м.

1. obrazek (mały obraz):

obrazek

Bild[chen] ср.

ktoś jak obrazek [lub z obrazka]

bildschöne Person ж.

2. obrazek (ilustracja):

obrazek

Abbildung ж.

książka z obrazkami

Bilderbuch ср.

3. obrazek (scenka):

obrazek

Szene ж.

obrazek rodzinny

Familienszene ж.

4. obrazek ЛИТ.:

obrazek

Bild ср.

obrazek rodzajowy

Sittenbild ср.

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić св. od obrażać

Смотри также obrażać

I . obrażać <‑ża; св. obrazić> [obraʒatɕ] ГЛ. перех.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; св. obrazić> [obraʒatɕ] ГЛ. возвр. гл. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

obcążki [optsow̃ʃki] СУЩ.

obcążki мн. < род. мн. ‑ków> разг.:

obcążki

[kleine] Zange ж.

płaskie obcążki

Flachzange ж.

ciężkie obcążki

schwere Zange

I . obrażać <‑ża; св. obrazić> [obraʒatɕ] ГЛ. перех.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; св. obrazić> [obraʒatɕ] ГЛ. возвр. гл. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

obrać [obratɕ]

obrać св. od obierać

Смотри также obierać

obierać <‑ra; св. obrać> [objeratɕ] ГЛ. перех.

1. obierać (ze skórki, z łupin):

obierać jabłko, kartofle

[ab]schälen

obierać jajko

[ab]pellen

2. obierać (wybierać):

obierać

wählen

obrać kogoś przewodniczącym [lub na przewodniczącego]

jdn zum Vorsitzenden wählen

obierać zawód

einen Beruf wählen

obrady [obradɨ] СУЩ.

obrady

Beratungen ж. мн.

obrady

Debatte ж.

obrady (parlamentu)

Sitzung ж.

otworzyć/zamknąć obrady

die Debatte eröffnen/schließen

burzliwe obrady

stürmische Debatte

I . obracać <‑ca; св. obrócić> [obratsatɕ] ГЛ. перех.

1. obracać (przekręcać):

obracać klucz, śrubę

drehen

2. obracać (zwracać):

obracać wzrok

wenden

3. obracać (przesuwać):

obracać szafę

umdrehen

4. obracać (unicestwiać):

obracać

zertrümmern

obracać coś w gruzy

etw in Schutt und Asche legen перенос.

obrócić coś na nice

etw völlig umkrempeln [o. auf den Kopf stellen]

obrócić coś wniwecz

etw zunichte machen

5. obracać ФИНАНС.:

obracać kapitałem/pieniędzmi

Kapital/Geld umsetzen

Выражения:

obracać coś w żart

etw als Scherz hinstellen

II . obracać <‑ca; св. obrócić> [obratsatɕ] ГЛ. неперех. разг. (iść tam i z powrotem)

obracać

hin und zurück laufen [o. gehen]

III . obracać <‑ca; св. obrócić> [obratsatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. obracać:

obracać (okręcać się) (koło)

sich вин. drehen

obracać (okręcać się) (koło)

kreisen

obracać (okręcać się) (koło)

rotieren

2. obracać (zwracać się):

obracać

sich вин. umdrehen

obrócić się do kogoś przodem

sich вин. zu jdm umdrehen

obrócić się do kogoś tyłem

sich вин. von jdm abwenden

obracać się przeciwko komuś

sich вин. gegen jdn wenden

3. obracać разг. (przebywać):

obracać

sich вин. aufhalten

obracać

verkehren

obracać się w jakimś towarzystwie

in bestimmten Kreisen verkehren

obrok <род. ‑u, мн. отсут. > [obrok] СУЩ. м. разг. (pasza)

obrok

[Pferde]futter ср.

koń dostał obrok w worku

das Pferd ср. bekam Futter in einem Sack

obrzęd <род. ‑u, мн. ‑y> [obʒent] СУЩ. м.

1. obrzęd (ceremonia):

obrzęd

Brauch м.

obrzęd

Zeremonie ж.

obrzędy pogrzebowe

Bestattungsbräuche м. мн.

obrzęd parzenia herbaty

Teezeremonie ж.

2. obrzęd (rytuał):

obrzęd

Ritual ср.

obrzęk <род. ‑u, мн. ‑i> [obʒeŋk] СУЩ. м. МЕД.

obrzęk

Ödem

obrzęk

[An]schwellung ж.

mieć obrzęki

ein Ödem haben

obrzyn <род. ‑a, мн. ‑y> [obʒɨn] СУЩ. м. разг. (ucięta lufa)

obrzyn

Gewehr ср. mit abgeschnittenem [o. gestutztem] Lauf

strzelać z obrzyna

mit einer gestutzten Waffe schießen