Переводы „ketteln“ в словаре немецко » польский

kẹtten [ˈkɛtən] ГЛ. перех.

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [св. u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich вин. ketten

przywiązywać [св. przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los м. ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

bẹtteln ГЛ. неперех.

betteln

żebrać

bei jdm um etw betteln

żebrać u kogoś o coś

ke̱geln [ˈkeːgəln] ГЛ. неперех.

kegeln

grać [св. za‑] w kręgle

das Kegeln

gra ж. w kręgle

das Kegeln

kręgle мн.

I . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] ГЛ. перех.

jdn/etw rütteln

potrząsać [св. potrząsnąć] kimś/czymś

jdn am Arm rütteln

szarpać [св. szarpnąć] kogoś za ramię

jdn aus dem Schlaf rütteln

zbudzić kogoś szarpnięciem ze snu

II . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] ГЛ. неперех.

1. rütteln (heftig bewegen):

an der Tür rütteln

szarpać [св. szarpnąć] za klamkę

2. rütteln fig (infrage stellen):

an etw дат. rütteln

podawać [св. podać] coś w wątpliwość

daran ist nicht [o. gibt es nichts] zu rütteln

nic się tu nie da zmienić

Kụtteln [ˈkʊtəln] СУЩ. ж. мн. КУЛИН.

Kutteln

fla[cz]ki мн.

sạtteln ГЛ. перех.

satteln Pferd:

satteln

siodłać [св. o‑]

I . beu̱teln ГЛ. перех. австр., юж.-нем. (schütteln)

beuteln

potrząsać [св. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln ГЛ. неперех.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln ГЛ. безл. австр., юж.-нем.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku разг.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba ж. dała mu się nieźle we znaki

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] ГЛ. неперех.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować разг.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

nẹsteln ГЛ. неперех.

an etw дат. nesteln

grzebać [lub majstrować] przy czymś разг.

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] СУЩ. ж.

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek м.

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch м.

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [св. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo ср.

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria ж.

Kette (von Beweisen)

szereg м.

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć ж.

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch м.

Kette

pasmo ср.

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany мн.

Kette

okowy мн.

jdn in Ketten legen

zakuwać [св. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen высок.

zrywać [св. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz м.

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa ж.

ti̱teln ГЛ. перех.

titeln Aufsatz, Buch:

titeln

tytułować [св. za‑]

Rö̱teln [ˈrøːtəln] СУЩ. мн. МЕД.

Röteln

różyczka ж.

I . bạsteln [ˈbastəln] ГЛ. неперех.

[an etw дат.]basteln

majsterkować [lub fam: majstrować] [przy czymś]

er bastelt an seinem Auto

on majstruje przy swoim samochodzie разг.

II . bạsteln [ˈbastəln] ГЛ. перех.

[jdm] etw basteln

zmajstrować [komuś] coś разг.

[jdm] etw basteln

wykonywać [св. wykonać]

ich habe mir ein Modellflugzeug gebastelt

zmajstrowałem sobie model samolotu разг.

Bạsteln <‑s, мн. отсут. > [ˈbastəln] СУЩ. ср.

Basteln

majsterkowanie ср.

das Basteln von Modellschiffen ist sein Hobby

sklejanie ср. modeli statków to jego hobby

hạnteln [ˈhantəln] ГЛ. неперех. СПОРТ

hanteln

ćwiczyć sztangą

hü̱steln [ˈhyːstəln] ГЛ. неперех.

hüsteln

chrząkać [св. chrząknąć]

das [leise] Hüsteln

[ciche] chrząknięcie ср.

tụ̈fteln [ˈtʏftəln] ГЛ. неперех. разг.

an etw дат. tüfteln

kombinować [св. po‑] przy czymś разг.

tụrteln [ˈtʊrtəln] ГЛ. неперех.

1. turteln шутл.:

turteln (liebkosen) (Menschen)

czulić się

turteln (liebkosen) (Menschen)

gruchać fig шутл.

2. turteln alt:

turteln (gurren) (Taube)

gruchać [св. za‑]

I . e̱keln ГЛ. перех.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [св. obrzydzić]

II . e̱keln ГЛ. возвр. гл.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln ГЛ. безл.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

ko̱keln [ˈkoːkəln] ГЛ. неперех. REG

kokeln

nieostrożnie obchodzić się z [lub bawić się] ogniem

die Kinder kokelten mit Streichhölzern und trockenem Holz

dzieci ntpl bawiły się zapałkami i suchym drewnem