Переводы „ausbrühen“ в словаре немецко » польский

a̱u̱s|buhen [ˈaʊsbuːən] ГЛ. перех. разг.

ausbuhen

≈ wygwizdywać [св. wygwizdać ]разг.

I . a̱u̱s|ruhen ГЛ. неперех., возвр. гл.

ausruhen

odpoczywać [св. odpocząć]

ausruhen

wypoczywać [св. wypocząć]

[sich] von den Strapazen einer Reise ausruhen

odpocząć po trudach podróży

jetzt muss ich [mich] aber mal ausruhen

ale teraz muszę odpocząć

II . a̱u̱s|ruhen ГЛ. перех.

ausruhen Füße:

ausruhen

dać odpocząć

I . a̱u̱s|brechen ГЛ. неперех. irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [св. wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [св. zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [св. wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen ГЛ. перех. irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [св. wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich дат. einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

a̱u̱s|brüten ГЛ. перех.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury ж. мн. wysiadują jajka

2. ausbrüten разг. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [св. u‑]

a̱u̱f|brühen ГЛ. перех.

aufbrühen Kaffee:

aufbrühen

zaparzać [св. zaparzyć]

sich дат. einen Tee aufbrühen

parzyć [св. za‑] sobie herbatę

a̱u̱s|buchen ГЛ. перех. ФИНАНС.

ausbuchen

wyksięgowywać [св. wyksięgować]

einen Posten ausbuchen

wyksięgować pozycję [z konta]

a̱u̱s|bauen ГЛ. перех.

1. ausbauen (baulich erweitern):

ausbauen Gebäude

rozbudowywać [св. rozbudować]

etw [zu einem Studio] ausbauen

przebudować coś [na studio]

2. ausbauen (herausmontieren):

etw [aus etw] ausbauen

wymontować coś [z czegoś]

3. ausbauen (verbessern):

ausbauen Kontakte, Freundschaft

zacieśniać [св. zacieśnić]

ausbauen Markt, Organisation

rozbudowywać [св. rozbudować]

4. ausbauen СПОРТ:

ausbauen Vorsprung

zwiększać [св. zwiększyć]

I . a̱u̱s|brennen ГЛ. неперех. irr +sein

1. ausbrennen (Feuer):

ausbrennen

wypalać [св. wypalić] się

2. ausbrennen (Gebäude, Auto):

ausbrennen

spalać [св. spalić] się

II . a̱u̱s|brennen ГЛ. перех. irr (wegätzen)

ausbrennen Warze

wypalać [св. wypalić]

I . a̱u̱s|breiten ГЛ. перех.

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [св. rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [св. rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

rozpościerać

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo ср. rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten ГЛ. возвр. гл.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw вин. o дат.] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [св. rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw вин. o дат.] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [св. rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [св. rozejść się] się

4. ausbreiten разг. (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [св. rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami высок.

a̱u̱s|bringen ГЛ. перех. irr

1. ausbringen С.-Х. (verteilen):

ausbringen

rozdzielać [св. rozdzielić]

2. ausbringen МОР. (zu Wasser lassen):

ausbringen

spuszczać [св. spuścić]

3. ausbringen Trinkspruch:

ausbringen

wznosić [св. wznieść]

a̱u̱f|sprühen ГЛ. перех.

1. aufsprühen Farbe, Lack:

aufsprühen

spryskiwać [св. spryskać]

Autolack aufsprühen

spryskać lakierem samochodowym

auf die Kohlezeichnung solltest du Fixiermittel aufsprühen

rysunek węglem powinieneś spryskać środkiem utrwalającym

2. aufsprühen Grafiti:

aufsprühen

malować [св. na‑lub po‑ ] sprayem

er hat Parolen auf die Rathausfassade aufgesprüht

[on] namalował sprayem slogany na fasadzie ratusza

ạb|brühen ГЛ. перех. КУЛИН.

abbrühen

parzyć [св. s‑] wrzątkiem

a̱u̱s|baden ГЛ. перех. разг.

es ausbaden müssen

musieć odpokutować

das musst du alleine ausbaden

≈ sam musisz wypić piwo, którego nawarzyłeś

a̱u̱s|beißen ГЛ. перех. irr

ausbeißen (verlieren):

sich дат. einen Zahn ausbeißen

złamać [lub ułamać] sobie ząb

Выражения:

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen разг.

połamałem sobie na tym zęby разг.

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen разг.

nie poradziłem sobie z tym

A̱u̱sbrecher¹ <‑s, ‑> СУЩ. м. (Pferd)

Ausbrecher

koń м. wierzchowy zbaczający z toru przed przeszkodą

A̱u̱sbruch <‑[e]s, Ausbrüche> СУЩ. м.

1. Ausbruch (das Ausbrechen, Flucht):

Ausbruch [aus dem Gefängnis]

ucieczka ж. [z więzienia]

sein Ausbruch aus der bürgerlichen Gesellschaft

jego wyłamanie ср. się z mieszczańskiego społeczeństwa

2. Ausbruch ВОЕН.:

Ausbruch

przełamanie ср. oblężenia

einen Ausbruch wagen

zaryzykować przełamanie oblężenia

3. Ausbruch (Beginn: des Krieges):

Ausbruch

wybuch м.

zum Ausbruch kommen

wybuchnąć

4. Ausbruch (Eruption: eines Vulkans, Geysirs):

Ausbruch

wybuch м.

Ausbruch

erupcja ж.

5. Ausbruch (Entladung):

Ausbruch [von Hass/Wut]

wybuch м. [lub wyładowanie ср. ] [nienawiści/gniewu]

er fürchtete ihre plötzlichen Ausbrüche

[on] obawiał się jej nagłych wybuchów

6. Ausbruch (Weinauslese):

Ausbruch

wino ср. z przejrzałych winogron

I . verbrü̱hen* ГЛ. перех.

sich дат./jdm die Hand verbrühen

oparzyć sobie/komuś rękę (ukropem)

II . verbrü̱hen* ГЛ. возвр. гл.

sich [mit etw] verbrühen

sparzyć się [czymś]

er hat sich mit heißem Wasser verbrüht

poparzył się gorącą wodą

besprü̱hen* ГЛ. перех.

besprühen Pflanzen:

besprühen

skrapiać [св. skropić]

besprühen

spryskiwać [св. spryskać]

A̱u̱sbeute <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

1. Ausbeute (Ertrag):

die Ausbeute an Erz/Kohle

urobek м. rudy/węgla

2. Ausbeute ТОРГ. (Gewinn):

Ausbeute

zysk м.

Ausbeute

dochód м.