Переводы „ukusan“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

ukuwać <‑wa; св. ukuć> [ukuvatɕ] ГЛ. перех. высок.

ukuwać

schmieden

nisan <род. ‑a, мн. ‑y> [ɲisan] СУЩ. м. высок.

nisan

Nisan м.

heksan <род. ‑u, мн. отсут. > [xeksan] СУЩ. м. ХИМ.

heksan

Hexan ср.

ukuć [ukutɕ]

ukuć св. od ukuwać

Смотри также ukuwać

ukuwać <‑wa; св. ukuć> [ukuvatɕ] ГЛ. перех. высок.

ukuwać

schmieden

pokusa <род. ‑sy, мн. ‑sy> [pokusa] СУЩ. ж.

pokusa czegoś

die Versuchung ж. durch etw

zwalczyć pokusę

einer Versuchung widerstehen

ukaz <род. ‑u, мн. ‑y> [ukas] СУЩ. м.

1. ukaz ИСТ.:

ukaz

Erlass м.

wydać ukaz

einen Erlass herausgeben

2. ukaz t. шутл. разг. (polecenie):

ukaz

Anordnung ж.

ukaz

Anweisung ж.

dostałem ukaz od szefa, by przyspieszyć pracę

ich bekam vom Chef die Anweisung, die Arbeit voranzutreiben

układ <род. ‑u, мн. ‑y> [ukwat] СУЩ. м.

1. układ:

układ (porządek: ulic)

Netz ср.

układ (wyrazów w zdaniu)

[Reihen]folge ж.

2. układ МЕД.:

układ pokarmowy

Verdauungssystem ср.

układ pokarmowy

Verdauungsapparat м.

3. układ ТЕХН., ЭЛЕКТР.:

układ hybrydowy

Hybridschaltung ж.

układ kierowniczy

Lenkung ж.

układ scalony

integrierter Schaltkreis м.

układ sterowania

Leitwerk ср.

układ sterowania

Steuerwerk ср.

4. układ ASTRON:

układ

Konstellation ж.

Układ Słoneczny

Sonnensystem ср.

5. układ ПОЛИТ. (umowa):

układ o współpracy gospodarczej

Abkommen ср. [o. Vertrag м. ] über wirtschaftliche Zusammenarbeit

układ zbiorowy

Tarifvertrag м.

6. układ ИНФОРМ.:

układ graficzny

Layout ср.

kontrola układu graficznego

Layoutkontrolle ж.

7. układ обыч. мн. (powiązania):

mieć z kimś dobre układy

gute Beziehungen [o. ein gutes Verhältnis] zu jdm haben

układ sił

Machtverhältnisse ntpl

na układy nie ma rady посл.

gegen Seilschaften ist kein Kraut gewachsen разг.

ukłon <род. ‑u, мн. ‑y> [ukwon] СУЩ. м. высок.

ukłon

Verbeugung ж.

złożyć ukłon

eine Verbeugung machen

ukłony dla...

Grüße an ...

ukos <род. ‑u, мн. ‑y> [ukos] СУЩ. м.

na ukos, z ukosa

schräg

na ukos, z ukosa

schief

Выражения:

patrzeć na kogoś z ukosa

jdn schief ansehen

I . ukarać <‑arze; прош. вр. ukarz> [ukaratɕ]

ukarać св. od karać

II . ukarać <‑arze; прош. вр. ukarz> [ukaratɕ] ГЛ. перех. св.

ukarać kogoś przykładnie

an jdm ein Exempel statuieren

kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera посл.

wen Gott м. bestrafen möchte, dem nimmt er den Verstand

Смотри также karać

karać <karze; прош. вр. karz; св. u‑> [karatɕ] ГЛ. перех.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

I . ukazać [ukazatɕ] св., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> ГЛ. перех. высок.

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] св., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> ГЛ. возвр. гл. высок.

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich вин. zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich вин. zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

ukąsić [ukow̃ɕitɕ] ГЛ. перех. св.

ukąsić

beißen

ukąsić

stechen

osa go ukąsiła

eine Wespe ж. hat ihn gestochen

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić св. od kisić

Смотри также kisić

I . kisić <‑si; св. za‑ св. u‑> [kiɕitɕ] ГЛ. перех.

kisić kapustę, ogórki:

kisić

einlegen

kisić

einsäuern

kisić

fermentieren

II . kisić <‑si; св. za‑> [kiɕitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. kisić < св. u‑> (ogórki, kapusta):

kisić

sauer werden

2. kisić перенос. (zamykać się na otoczenie):

kisić

[allein] versauern перенос.

kisić się we własnym sosie

im eigenen Saft schmoren перенос.

ukopać <‑pie; прош. вр. ukop> [ukopatɕ] ГЛ. перех. св. (nakopać)

ukopać piasku

ausgraben

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

ukosić <‑si; прош. вр. ukoś> [ukoɕitɕ] ГЛ. неперех. св. разг.

ukosić trawy:

ukosić

mähen