Переводы „Ausfädelung“ в словаре немецко » польский

a̱u̱s|fallen ГЛ. неперех. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [св. wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy м. мн. /zęby м. мн. jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [св. wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [св. przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

a̱u̱s|faulen ГЛ. перех.

ausfaulen

zgnić

I . a̱u̱sfallend ПРИЛ. НАРЕЧ., a̱u̱sfällig ПРИЛ.

ausfallend Bemerkung:

ausfallend

obraźliwy

ausfallend

obelżywy

leicht ausfallend werden

mieć skłonność do obrażania innych

II . a̱u̱sfallend ПРИЛ. НАРЕЧ., a̱u̱sfällig НАРЕЧ.

ausfallend behandeln:

ausfallend

obraźliwie

ausfallend

obelżywie

a̱u̱s|fällen ГЛ. перех.

1. ausfällen ХИМ.:

ausfällen

wytrącać [св. wytrącić]

2. ausfällen швейц. (verhängen):

ausfällen Strafe

nakładać [св. nałożyć]

I . a̱u̱s|fahren ГЛ. перех. irr

1. ausfahren (ausliefern):

ausfahren Waren

rozwozić [св. rozwieźć]

2. ausfahren (herauslassen):

ausfahren Antenne

wysuwać [св. wysunąć]

3. ausfahren МОР.:

ausfahren Anker, Leine

spuszczać [св. spuścić]

II . a̱u̱s|fahren ГЛ. неперех. irr +sein

1. ausfahren:

ausfahren (sich nach außen bewegen) (Antenne)

wysuwać [св. wysunąć] się

2. ausfahren:

ausfahren (hinausfahren)

wyjeżdżać [св. wyjechać]

ausfahren (Schiff)

wypływać [св. wypłynąć]

3. ausfahren (spazieren fahren):

ausfahren Baby

pojechać na spacer

4. ausfahren ТЕХН.:

ausfahren

wysuwać [св. wysunąć]

das Fahrgestell ausfahren

wysunąć podwozie

A̱u̱sführung¹ <‑, -en > СУЩ. ж.

1. Ausführung:

Ausführung (Durchführung: einer Anweisung)

wykonanie ср.

Ausführung (eines Entwurfs)

realizacja ж.

Ausführung (eines Verbrechens)

dokonanie ср.

zur Ausführung kommen [o. gelangen]

zostać wykonanym

Ausführung eines Gesetzes

wykonanie ustawy

Ausführung der Erfindung

zrealizowanie ср. pomysłu wynalazczego

2. Ausführung ЮРИД.:

Ausführung

wywód м.

rechtliche Ausführung

wywód prawny

3. Ausführung СПОРТ:

Ausführung

wykonanie ср.

A̱u̱sflockung <‑, ‑en> СУЩ. ж. ХИМ.

Ausflockung

strącanie ср. się w postaci płatków

Ausflockung

koagulacja ж.

A̱u̱sfallhaftung <‑, ‑en> СУЩ. ж. мн. selten ЮРИД.

Ausfallhaftung

odpowiedzialność ж. poręczyciela po przeprowadzonym postępowaniu egzekucyjnym u dłużnika

A̱u̱sfertigung <‑, ‑en> СУЩ. ж. form

1. Ausfertigung мн. отсут.:

Ausfertigung (Erstellung: eines Dokuments)

wystawienie ср.

Ausfertigung (eines Vertrages)

sporządzenie ср.

vollstreckbare Ausfertigung ЮРИД.

decyzja ж. sądu z klauzulą wykonalności

2. Ausfertigung (Abschrift):

Ausfertigung

odpis м.

Ausfertigung

wypis м.

Ausfertigung

egzemplarz м.

zweite Ausfertigung

drugi egzemplarz

in doppelter Ausfertigung

w dwóch egzemplarzach

A̱u̱sfuhrerklärung <‑, ‑en> СУЩ. ж. WIRTSCH

Ausfuhrerklärung

deklaracja ж. wywozowa [lub eksportowa]