Переводы „trigo“ в словаре немецко » польский

trịst [trɪst] ПРИЛ. высок.

trist

smutny

trịtt [trɪt] ГЛ. перех., неперех.

tritt 3. pers präs von treten

Смотри также treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] ГЛ. перех.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [св. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [св. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [св. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich дат. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] ГЛ. неперех.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw вин. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw вин. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw вин. treten Tür

przechodzić [св. przejść] przez coś

über etw вин. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka ж. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [св. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [св. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [св. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [св. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [св. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw вин. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [св. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [св. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

tri̱e̱b [triːp] ГЛ. перех., неперех.

trieb прош. вр. von treiben

Смотри также treiben

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] ГЛ. перех.

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [св. rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [св. napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw дат. treiben

nadużywać [св. nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug разг.

on robi tylko głupoty

4. treiben БОТАН.:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [св. puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [св. wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben СПОРТ:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [св. wbić]

treiben Tunnel

drążyć [св. wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

Выражения:

es zu toll treiben разг.

posuwać [св. posunąć] się za daleko разг.

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] разг.

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] ГЛ. неперех.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [св. po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben БОТАН. (Pflanze):

treiben

puszczać [св. puścić] pąki

3. treiben +haben разг.:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [св. po‑] moczopędnie

Выражения:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

Indigo <‑s, ‑s> [ˈɪndigo] СУЩ. м. o ср.

Indigo

indygo ср.

O̱bligo <‑s, ‑s> СУЩ. ср. WIRTSCH

Obligo

obligo ср.

Obligo

zobowiązanie ср.

Obligo

poręczenie ср.

ohne Obligo

bez zobowiązania

trịfft [trɪft] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл.

trifft 3. pers präs von treffen

Смотри также treffen

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] ГЛ. перех.

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [св. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [св. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [св. trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [св. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [св. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] ГЛ. неперех. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] ГЛ. возвр. гл.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [св. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

Trikot <‑s, ‑s> [tri​ˈkoː] СУЩ. ср.

1. Trikot (Stoff):

Trikot

trykot м.

2. Trikot СПОРТ:

das gelbe Trikot

żółta koszulka ж.