Переводы „Stretegin“ в словаре немецко » польский

Strate̱gin <‑, ‑nen> СУЩ. ж.

Strategin → Stratege

Смотри также Stratege

Strate̱ge (Strategin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ʃtra​ˈteːgə] СУЩ. м. (ж.)

Stratege (Strategin)

strateg м.

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [св. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw вин. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. возвр. гл.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [св. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte посл.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

Stre̱berin <‑, ‑nen> СУЩ. ж. уничиж.

Streberin → Streber

Смотри также Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) уничиж.

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) м. (ж.) уничиж. разг.

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) м. (ж.) уничиж.

Stretching <‑s, мн. отсут. > [ˈstrɛtʃɪŋ] СУЩ. ср.

Stretching

stretching м.

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. перех.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [св. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken разг.

podnosić [св. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken разг.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken разг. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [св. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. возвр. гл.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [св. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt разг.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang разг.

droga ж. ciągnie się kilometrami

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. перех.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [св. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk м. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód м. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk м. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [св. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. неперех. +sein высок. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren высок.

stre̱i̱fig [ˈʃtraɪfɪç] ПРИЛ.

streifig

pasiasty

streifig

w paski

streifig

prążkowany

streifig

smugowaty

streifig sein

mieć prążki [lub paski]

die Fenster sind ganz streifig

okna ntpl mają pełno smug

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] ГЛ. неперех.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [св. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken разг.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [св. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować разг.

stre̱i̱tig ПРИЛ.

1. streitig (strittig):

streitig Angelegenheit, Frage

problematyczny

streitig Angelegenheit, Frage

budzący wątpliwości

jdm etw streitig machen

kwestionować czyjeś prawa do czegoś

jdm etw streitig machen

odmawiać komuś praw[a] do czegoś

jdm den Vorrang streitig machen

kwestionować [св. za‑] czyjeś pierwszeństwo

2. streitig ЮРИД. (umstritten):

streitig Ansprüche, Tatsachen

sporny

eine streitige Verhandlung

postępowanie ср. sporne

strẹssen [ˈʃtrɛsən] ГЛ. перех. разг.

stressen

stresować [св. ze‑]

die Arbeit stresst mich total

ta praca ж. totalnie mnie stresuje

strẹssig ПРИЛ. разг.

stressig Arbeit, Zeit:

stressig

stresujący

stre̱u̱nen [ˈʃtrɔɪnən] ГЛ. неперех. +sein

streunen (umherstreifen) (Person, Katze)

wałęsać [lub włóczyć] się разг.

durch die Stadt streunen

włóczyć się po mieście разг.

streunender Hund

wałęsający się pies м. разг.

I . stre̱i̱chen <streicht, strich, gestrichen> [ˈʃtraɪçən] ГЛ. перех.

1. streichen (anstreichen):

streichen Decke, Wand

malować [св. po‑]

frisch gestrichen!

świeżo malowane!

2. streichen (schmieren):

Butter aufs Brötchen streichen

smarować [св. po‑] bułkę masłem

Tomaten durch ein Sieb streichen

przecierać [св. przetrzeć] pomidory przez sitko

ein gestrichener Esslöffel Mehl

płaska łyżka ж. mąki

3. streichen (glätten):

glatt streichen Haar

zaczesywać [св. zaczesać] gładko

glatt streichen Oberfläche

wygładzać [св. wygładzić]

etw [mit der Hand] glatt streichen

wygładzić coś [ręką]

4. streichen (ausstreichen):

streichen Namen, Wort

wykreślać [св. wykreślić]

ich habe mich aus der Liste streichen lassen

kazałem się wykreślić z listy

„Nichtzutreffendes streichen“

„niepotrzebne skreślić”

5. streichen (zurückziehen):

streichen Zuschuss

cofać [св. cofnąć]

streichen Plan, Auftrag

wycofać

6. streichen (entfernen):

sie strich sich дат. das Haar aus der Stirn

odgarnęła sobie włosy z czoła

II . stre̱i̱chen <streicht, strich, gestrichen> [ˈʃtraɪçən] ГЛ. неперех.

1. streichen +haben (gleiten):

mit der Hand über etw вин. streichen

przesunąć ręką po czymś

2. streichen +sein (streifen):

ums Haus streichen

wałęsać się wokół domu разг.

durch die Gegend streichen

włóczyć się po okolicy разг.