Переводы „prawd��“ в словаре польско » немецкий

prawda <род. ‑dy, мн. ‑dy> [pravda] СУЩ. ж.

1. prawda мн. отсут. (treść zgodna z rzeczywistością):

prawda

Wahrheit ж.

prawda!

stimmt!

co prawda

allerdings

co prawda

zwar

to prawda

das ist wahr

czy to prawda?

stimmt das?

smaczne danie, prawda?

schmeckt gut, oder?

zgodnie z prawdą

wahrheitsgemäß

prawdę mówiąc

um ehrlich zu sein

mijać się z prawdą

nicht der Wahrheit entsprechen

2. prawda мн. отсут. (obiektywna rzeczywistość):

prawda

Wahrheit ж.

prawda o kimś/czymś

die Wahrheit über jdn/etw

naga prawda

die nackte Wahrheit

spojrzeć prawdzie w oczy

der Wahrheit ins Auge sehen [o. blicken]

3. prawda (zasada):

prawda

Wahrheit ж.

prawda

Tatsache ж.

prawdy uniwersalne

universelle Wahrheiten ж. мн.

I . prawo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [pravo] СУЩ. ср. ЮРИД.

1. prawo (ogół przepisów):

prawo

Recht ср.

zgodnie z prawem

rechtmäßig

miasto na prawie niemieckim ИСТ.

Stadt ж. nach deutschem Recht

bierne/czynne prawo wyborcze

aktives/passives Wahlrecht ср.

państwo prawa

Rechtsstaat м.

luka w prawie

Rechtslücke ж.

prawa autorskie

Urheberrecht ср.

chronić prawami autorskimi

urheberrechtlich schützen

prawa użytkowe

Nutzungsrechte ntpl

równość wobec prawa

Gleichheit ж. vor dem Gesetz

podstawowe prawo obywatelskie

Grundrecht ср.

prawo administracyjne

Verwaltungsrecht ср.

prawo cywilne

Zivilrecht ср.

prawo dyscyplinarne

Disziplinarrecht ср.

prawo finansowe

Finanzrecht ср.

prawo gospodarki odpadami

Abfallrecht ср.

prawo handlowe

Handelsrecht ср.

prawo karne

Strafrecht ср.

prawo konstytucyjne

Verfassungsrecht ср.

prawo korporacyjne

Berufsrecht ср.

prawo kościelne

Kirchenrecht ср.

prawo międzynarodowe

Internationales Recht ср.

prawo podatkowe

Stuerrecht ср.

prawo pracy

Arbeitsrecht ср.

prawo rynku kapitałowego

Kapitalmarktrecht ср.

prawo procesowe ЮРИД.

Verfahrensrecht ср.

prawo publiczne

Öffentliches Recht ср.

prawo rzeczowe ЮРИД.

dingliches Recht

prawo unijne

EU-Recht ср.

prawo upadłościowe

Insolvenzrecht ср.

prawo zagraniczne

ausländisches Recht

prawo zastawu

Pfandrecht ср.

prawo zwyczajowe

Gewohnheitsrecht ср.

prawo bezwzględnie obowiązujące ЮРИД.

zwingendes Recht

prawo obowiązujące

geltendes Recht

prawo niepisane

ungeschriebenes Gesetz ср.

stróż prawa

Gesetzeshüter м.

wyjęty spod prawa

seiner [o. aller] Rechte beraubt

przekroczyć prawo

gegen das Gesetz verstoßen

przenieść jakieś prawa na kogoś

Rechte auf jdn übertragen

wejść w konflikt z prawem

in einen Konflikt mit dem Gesetz geraten

coś rządzi się swoimi prawami

etwas folgt seinen eigenen Gesetzen

prawo nie działa wstecz ЮРИД.

das Gesetz gilt nicht rückwirkend

poruszać się na granicy prawa

sich вин. an der Grenze des Erlaubten bewegen

2. prawo мн. отсут. (nauka):

prawo

Rechtswissenschaft ж.

prawo

Jura ж.

studiować na prawie

Jura studieren

ukończyć prawo

das Jurastudium abschließen

wydział prawa

Juristische Fakultät ж.

3. prawo (ustawa, przepis):

prawo

Recht ср.

przestrzegać praw

Gesetze einhalten

jakieś prawo traci moc

[irgend]ein Gesetz ср. verliert seine Gültigkeit

prawa tożsame z prawem nieruchomości gruntowej

grundstücksgleiche Rechte ntpl

prawo jazdy

Fahrerlaubnis ж.

prawo jazdy

Führerschein м.

prawo [lub ustawa] o kosztach

Kostenrecht ср.

prawo dżungli высок.

das Gesetz des Dschungels высок.

prawo pięści

Faustrecht ср.

psie prawo

höchste Pflicht ж.

robić prawo jazdy

den Führerschein machen

4. prawo (norma prawna):

prawo

Rechtsnorm ж.

5. prawo (uprawnienie):

prawo t. ЮРИД., ПОЛИТ.

Recht ср.

prawo t. ЮРИД., ПОЛИТ.

Berechtigung ж.

mieć prawo do czegoś

das Recht zu etw haben

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Anspruch ср. auf Vorsteuerabzug

prawo do obrony

Abwehrrecht ср.

prawo do sądu

Anhörungsrecht ср.

prawo do skargi zbiorowej

Kollektivklagerecht ср.

prawo do złożenia zażalenia

Abhilferecht ср.

prawa człowieka

Menschenrechte ntpl

prawo łaski ЮРИД.

Begnadigungsrecht ср.

prawo koalicji

Koalitionsfreiheit ж.

prawa obywatelskie

Bürgerrechte ntpl

prawo poboru ФИНАНС.

Steuererhebungsrecht ср.

prawo równości

Gleichheitsrecht ср.

prawo użytkowania na czas nieokreślony

Dauernutzungsrecht ср.

prawo pierwszej nocy

Recht ср. der ersten Nacht

prawo wyboru

Wahlrecht ср.

prawo wydobycia złóż

Abbaurecht ср.

prawo wykonywania zawodu

Berufsausübungsrecht ср.

prawo zastawu na nieruchomości

Grundpfandrecht ср.

legalnie nabyte prawo

wohlerworbenes Recht

dochodzić swoich praw

seine Rechte geltend machen

6. prawo (możność, słuszność):

mieć prawo coś zrobić

das Recht haben, etw zu tun

nie masz prawa tak mówić!

du hast kein Recht so zu reden!

jakim prawem?

mit welchem Recht?

7. prawo обыч. мн. (zasada):

prawa natury

Naturrecht ср.

prawo Ohma ФИЗ.

das Ohmsche Gesetz ср.

II . prawo [pravo] НАРЕЧ.

w prawo

nach rechts

na prawo (w prawą stronę)

nach rechts

na prawo (po prawej stronie)

rechts

przesunąć w prawo

nach rechts rücken

w prawo zwrot! ВОЕН.

Kehrtwendung rechts!

albo w prawo, albo w lewo

ebtweder nach rechts oder nach links

na prawo i [na] lewo

rechts und links

na prawo i [na] lewo

überall

szastać pieniędzmi na prawo i lewo

mit Geld um sich вин. werfen

prawa <род. ‑wej, мн. отсут. > [prava] СУЩ. ж. разг. (opp: lewa)

prawa

rechts

prawa [strona] wolna

rechts ist frei

prawy [pravɨ] ПРИЛ.

1. prawy (położony po prawej stronie):

prawy noga, but, bok

rechte(r,s)

z prawej strony [lub po prawej stronie]

auf der rechten Seite

z prawej strony [lub po prawej stronie]

rechter Hand

w prawą stronę

nach rechts

z prawa

von rechts

czyjaś prawa ręka

jds rechte Hand

2. prawy (zewnętrzny):

prawy strona, oczko

rechte(r,s)

3. prawy (uczciwy):

prawy charakter, człowiek

aufrecht

prawy charakter, człowiek

rechtschaffen

prawić <‑wi> [pravitɕ] ГЛ. перех. высок. шутл.

prawić

einen Vortrag halten шутл.

prawić komplementy

Komplimente machen

prawić komuś kazania [lub morały]

jdm eine Moralpredigt halten

prawie [pravje] НАРЕЧ.

prawie

fast

prawie

beinahe

prawie nic

fast nichts

prawie wszyscy

fast alle [o. jeder]

prawie zupełnie

fast völlig

prawie skończyłem

ich bin fast fertig

prawie nie pada

es regnet kaum

zwycięstwo jest już prawie pewne

der Sieg ist so gut wie sicher

prawko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [prafko] СУЩ. ср. разг. (prawo jazdy)

prawko

Lappen м.

mieć prawko

den Lappen haben

prawny [pravnɨ] ПРИЛ. ЮРИД.

1. prawny (dotyczący prawa):

prawny akt, norma

Rechts-

prawny porada

rechtlich

prawny porada

juristisch

moc prawna

Rechtskraft ж.

osoba prawna

juristische Person ж.

osobowość prawna

Rechtspersönlichkeit ж.

radca prawny

Rechtsberater(in) м. (ж.)

środek prawny

Rechtsmittel ср.

zdolność prawna

Rechtsfähigkeit ж.

zdolność do czynności prawnych

Geschäftsfähigkeit ж.

2. prawny (legalny):

prawny właściciel

rechtmäßig

3. prawny (prawniczy):

prawny nauki

Rechts-

prawiek <род. ‑u, мн. ‑i> [pravjek] СУЩ. м.

prawiek

Urzeit ж.

prawnie [pravɲe] НАРЕЧ. ЮРИД.

prawnie

rechtlich

środek prawnie dozwolony

rechtlich zulässiges Mittel ср.

prawica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [pravitsa] СУЩ. ж.

1. prawica мн. отсут. ПОЛИТ.:

prawica

die [politische] Rechte ж.

2. prawica высок. (prawa ręka):

prawica

Rechte ж.

prawica

rechte Hand ж.

po [lub na] prawicy

zur Rechten

po [lub na] prawicy

rechter Hand

prawnik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [pravɲik] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

prawnik (-iczka)

Rechtsanwalt(-anwältin) м. (ж.)

prawnik (-iczka)

Jurist(in) м. (ж.)

prawnuk (-uczka) <род. ‑a, мн. ‑i> [pravnuk] СУЩ. м. (ж.)

prawnuk (-uczka)

Urenkel(in) м. (ж.)

prawnuki [lub prawnukowie] мн.

Urenkel м. мн.

prawość <род. ‑ści, мн. отсут. > [pravoɕtɕ] СУЩ. ж. высок. (charakteru)

prawość

Redlichkeit ж.

prawość

Rechtschaffenheit ж.