В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

польский)

Показать список всех ответов

zatrzymanie: имя существительное
zatrzymywać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
zatrzymana: имя существительное
zatrzymany: имя существительное
zatrzymać
zatroskanie: имя существительное
zatrzęsienie: имя существительное
otrzymać: переходный глагол
utrzymywać: I. переходный глагол II. непереходный глагол III. возвратный глагол
zmywanie: имя существительное
dotrzymać: непереходный или переходный глагол
wstrzymywać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
wytrzymywać: I. переходный глагол II. непереходный глагол

Вы видите похожие результаты zatrzymanie , zatrzymywać , zatrzymany , zatrzymana , wytrzymywać , wstrzymywać , dotrzymywać , zmywanie , utrzymywać , otrzymywać , zatrzęsienie , zatroskanie и zatrzymać

zatrzymanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] СУЩ. ср.

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

zatrzymanie

Festnahme ж.

zatrzymanie

Verhaftung ж.

dokonać zatrzymania podejrzanych

Verdächtige festnehmen

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

zatrzymanie

Einstellung ж.

zatrzymanie

Stopp м.

warunkowe zatrzymanie pracy programu ИНФОРМ.

bedingter Programmstopp м.

I . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

II . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich вин. aufhalten

zatrzymywać

absteigen разг.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatrzymana [zatʃɨmana] СУЩ. ж.

zatrzymana → zatrzymany

Смотри также zatrzymany

zatrzymany (-na) <род. ‑nego, мн. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymany (-na) <род. ‑nego, мн. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać св. od zatrzymywać

Смотри также zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

zatrzymywać

stilllegen

zatrzymywać

zum Stillstand bringen

zatrzymywać osobę

anhalten

zatrzymywać silnik, maszynę

abstellen

zatrzymywać silnik, maszynę

ausmachen

zatrzymywać samochód

anhalten

zatrzymywać samochód

stoppen

zatrzymywać program komputerowy

anhalten

zatrzymywać program komputerowy

einstellen

zatrzymywać zadanie [lub polecenie] wydruku ИНФОРМ.

einen Druckauftrag anhalten

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

zatrzymywać

festhalten

zatrzymywać podejrzanego

festnehmen

zatrzymywać podejrzanego

verhaften

3. zatrzymywać (przechowywać):

zatrzymywać

behalten

zatrzymaj to dla siebie

behalte das für dich

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

zatrzymywać

aufhalten

zatrzymywać

zurückhalten

II . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich вин. aufhalten

zatrzymywać

absteigen разг.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatroskanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zatroskaɲe] СУЩ. ср. высок.

zatroskanie

Kummer м. высок.

zatroskanie

Sorge ж.

zatroskanie

Besorgnis ж.

zatrzęsienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zatʃej̃ɕeɲe] СУЩ. ср. разг.

zatrzęsienie

Masse ж.

zatrzęsienie

Unmenge ж.

zatrzęsienie spraw

eine Masse von Angelegenheiten

zatrzęsienie owoców w sadzie

eine Unmenge von Früchten im Garten

otrzymać [otʃɨmatɕ] св., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. перех.

1. otrzymać (dostać):

otrzymać

erhalten

otrzymać

bekommen

otrzymać cios

einen Schlag abbekommen

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

otrzymać coś z czegoś

etw aus etw дат. gewinnen

I . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

utrzymywać konstrukcję, ciężar

halten

utrzymywać konstrukcję, ciężar

tragen

2. utrzymywać (nie wypuścić):

utrzymać łyżkę

einen Löffel [fest] halten

nie mogła utrzymać walizki

sich konnte die Koffer nicht [fest]halten

3. utrzymywać (zachowywać):

utrzymywać porządek, równowagę

aufrechterhalten

utrzymywać porządek, równowagę

bewahren

utrzymywać pokój

erhalten

utrzymywać coś w dobrym stanie

etw in gutem Zustand [o. gut] erhalten

utrzymywać kogoś przy życiu

jdn am Leben erhalten

4. utrzymywać (zachować panowanie):

utrzymać kierownicę

das Lenkrad halten

utrzymać język za zębami разг.

den Mund halten

utrzymać sekret [lub tajemnicę]

ein Geheimnis bewahren [o. behalten]

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

utrzymywać dom, samochód

unterhalten

utrzymywać urządzenie

instand halten

utrzymywać urządzenie

warten

6. utrzymywać (mieć kontakt):

utrzymywać stosunki

aufrechterhalten

utrzymywać stosunki

unterhalten

utrzymywać korespondencję z kimś

mit jdm im Briefwechsel stehen

utrzymywać stosunki z państwami sąsiednimi

Kontakte zu den Nachbarländern unterhalten

II . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. неперех. высок. (twierdzić)

utrzymywać, że...

behaupten, dass ...

III . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

utrzymywać

sich вин. halten

utrzymać się na nogach

sich auf den Beinen halten

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

utrzymywać

sich вин. halten

utrzymywać

bleiben

utrzymywać się przy władzy

an der Macht bleiben

utrzymać się na stanowisku

sich вин. in seiner Stellung behaupten

utrzymywać się przy życiu

am Leben bleiben

utrzymać się na fali

auf der Erfolgswelle reiten

utrzymywać się na afiszu (Theaterstück)

auf dem Spielplan stehen

3. utrzymywać обыч. нсв. (zarabiać na życie):

utrzymywać się z czegoś

von etw leben

utrzymywać się z czegoś

sich дат. mit etw seinen Lebensunterhalt verdienen

4. utrzymywać:

utrzymywać (nie poddawać się) (wojsko)

sich вин. behaupten

5. utrzymywać:

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

sich вин. halten

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

beständig sein

utrzymywać (zwyczaj)

sich вин. erhalten

utrzymywać (zwyczaj)

erhalten bleiben

tutaj to żadna roślina się nie utrzyma

hier hält sich keine Pflanze ж.

ceny utrzymują się na tym samym poziomie

die Preise м. мн. halten sich auf dem gleichen Niveau

utrzymywać się w granicach

sich in Grenzen halten

zmywanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zmɨvaɲe] СУЩ. ср. разг.

zmywanie

Abwasch м.

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] св., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. перех., неперех.

1. dotrzymać высок. (spełnić, co się przyrzekło):

dotrzymać

etw [ein]halten

dotrzymać słowa/obietnicy

sein Wort/Versprechen halten

dotrzymać tajemnicy

ein Geheimnis wahren

dotrzymać tajemnicy

über etw вин. Stillschweigen bewahren

dotrzymać umowy/warunków

einen Vertrag/die Bedingungen einhalten

nie dotrzymać umowy

einen Vetragsbruch begehen письм.

nie dotrzymać umowy

einen Vertrag brechen

dotrzymać komuś kroku

mit jdm Schritt halten

dotrzymać komuś towarzystwa

jdm Gesellschaft leisten

2. dotrzymać разг. (przechować):

dotrzymać

aufheben

dotrzymać jabłka do zimy

die Äpfel bis zum Winter aufheben

I . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich вин. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się письм.

Stimmenthaltung ж.

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

I . wytrzymywać <‑muje; св. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

wytrzymywać ból:

wytrzymywać

aushalten

wytrzymywać

ertragen

wytrzymywać napór

den Drang aushalten

II . wytrzymywać <‑muje; св. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] ГЛ. неперех.

nie mogę już tego wytrzymać

ich kann das nicht mehr ertragen

nie mogę już tego wytrzymać

ich halte das nicht mehr aus

wytrzymać do końca

bis zum Ende aushalten [o. durchhalten]

nie wytrzymywać krytyki

der Kritik nicht standhalten

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

sich вин. mit jdm/etw nicht messen können

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

dem Vergleich mit jdm/etw nicht standhalten [können]

nie wytrzymywać próby czasu

die Probezeit nicht bestehen [o. überdauern]

lód nie wytrzymał, wpadł do wody i utonął

das Eis trug nicht, er brach ein und ertrank

można [lub da się] wytrzymać разг.

ganz okay разг.

można [lub da się] wytrzymać разг.

geht so разг.

można [lub da się] wytrzymać разг.

lässt sich aushalten разг.

nerwy mu nie wytrzymały i zaczął krzyczeć

er konnte sich вин. nicht mehr beherrschen und schrie los

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „zatrzymywanie“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

zatrzymanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] СУЩ. ср.

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

I . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymana [zatʃɨmana] СУЩ. ж.

zatrzymana → zatrzymany

Смотри также zatrzymany

zatrzymany (-na) <род. ‑nego, мн. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

zatrzymany (-na) <род. ‑nego, мн. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać св. od zatrzymywać

Смотри также zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; св. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatroskanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zatroskaɲe] СУЩ. ср. высок.

zatrzęsienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zatʃej̃ɕeɲe] СУЩ. ср. разг.

otrzymać [otʃɨmatɕ] св., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. перех.

1. otrzymać (dostać):

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

I . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

2. utrzymywać (nie wypuścić):

3. utrzymywać (zachowywać):

4. utrzymywać (zachować panowanie):

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

6. utrzymywać (mieć kontakt):

II . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. неперех. высок. (twierdzić)

III . utrzymywać <‑muje; св. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

3. utrzymywać обыч. нсв. (zarabiać na życie):

4. utrzymywać:

5. utrzymywać:

zmywanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zmɨvaɲe] СУЩ. ср. разг.

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] св., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. перех., неперех.

1. dotrzymać высок. (spełnić, co się przyrzekło):

2. dotrzymać разг. (przechować):

I . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

II . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

I . wytrzymywać <‑muje; св. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

wytrzymywać ból:

II . wytrzymywać <‑muje; св. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] ГЛ. неперех.

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска