Переводы „Reks“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Ke̱ks <‑[es], ‑e> [keːks] СУЩ. м. o A: ср.

1. Keks КУЛИН.:

Keks

ciastko ср.

Keks

herbatnik м.

2. Keks разг. (Kopf):

Keks

łepetyna ж. шутл. разг.

jdm auf den Keks gehen

wkurzać [св. wkurzyć] kogoś разг.

Re̱i̱s <‑es, ‑e> [raɪs] СУЩ. м.

Reis

ryż м.

ungeschälter Reis

niełuskany ryż

wilder Reis

dziki ryż

re̱ge [ˈreːgə] ПРИЛ.

1. rege (betriebsam):

rege Person

żwawy

rege Person

ruchliwy

rege Geschäftsmann

przedsiębiorczy

körperlich und geistig rege sein

być sprawnym na ciele i umyśle

2. rege (gestärkt):

rege Aktivität, Tätigkeit, Verkehr

wzmożony

rege Briefwechsel, Diskussion, Nachfrage

ożywiony

es herrschte ein reges Treiben auf den Straßen

panował ożywiony ruch м. na ulicach

3. rege (lebhaft):

rege Fantasie

żywy

rege Anteilnahme

aktywny

rege Beteiligung

aktywny udział м.

die Feinde der Demokratie sind immer noch rege

wrogowie м. мн. demokracji są ciągle jeszcze aktywni

I . rea̱l [re​ˈaːl] ПРИЛ.

1. real высок. (realitätsbezogen):

real Denkweise

realny

real Denkweise

trzeźwy

2. real WIRTSCH:

real Einkommen

realny

real Einkommen

prawdziwy

reales Bruttosozialprodukt

realny produkt м. narodowy brutto

II . rea̱l [re​ˈaːl] НАРЕЧ.

1. real высок. (realitätsbezogen):

real einschätzen

realnie

real einschätzen

trzeźwo

2. real WIRTSCH:

die Gehälter werden real abgerechnet

płace ж. мн. są przeliczane na wartość realną

die Einkommen sind real gesunken

dochody м. мн. realnie obniżyły się

re̱i̱f [raɪf] ПРИЛ.

1. reif (voll entwickelt):

reif Frucht

dojrzały

reif werden

dojrzewać [св. dojrzeć]

2. reif (nicht mehr jung):

reif Frau, Mann

dojrzały

reif Frau, Mann

dorosły

im reifen Alter von 18 Jahren ирон.

w dojrzałym wieku 18 lat ирон.

3. reif (ausgewogen und abgerundet):

ein reifes Urteil

dojrzała ocena ж.

eine reife Leistung разг.

wspaniały wyczyn м. разг.

4. reif (geeignet):

reif für den Abriss sein

nadawać się do zburzenia

die Zeit ist reif [für etw]

nadszedł czas [na coś]

jetzt reicht’s, der ist reif [für eine Ohrfeige]! fig разг.

mam dość, on naprawdę się doigrał! разг.

reif für die Insel sein разг.

potrzebować odpoczynku

ich bin bald reif fürs Irrenhaus разг.

niedługo trafię do domu wariatów разг.

I . re̱i̱n [raɪn] ПРИЛ.

1. rein (pur):

rein Zufall

czysty

sie ist das reinste Genie

[ona] jest najprawdziwszym geniuszem

sie ist das reinste Genie Zeitverschwendung

zupełny

reine Theorie

czysta teoria ж.

rein aus Zufall

zupełnie przypadkiem

die reine Flugzeit beträgt drei Stunden

sam czas м. [prze]lotu wynosi trzy godziny

jdm reinen Wein einschenken

powiedzieć komuś szczerą prawdę

das reinste Affentheater

istna szopka ж. разг.

2. rein (ausschließlich):

eine reine Wohngegend

okolica ж. wyłącznie mieszkalna

eine reine Industriestadt

miasto ср. całkowicie uprzemysłowione

3. rein (völlig sauber):

rein Luft, Wasser, Klang

czysty

etw rein halten

utrzymywać [св. utrzymać] coś w czystości

ein reines Gewissen haben fig

mieć czyste sumienie fig

etw ins Reine schreiben

przepisywać [св. przepisać] coś na czysto

reinen Tisch machen разг.

stworzyć jasną sytuację

die Luft ist rein разг.

teren м. jest czysty разг.

mit sich дат. selbst ins Reine kommen

dojść do ładu z samym sobą

etw ins Reine bringen

doprowadzać [св. doprowadzić] coś do ładu

4. rein (nicht benutzt):

rein Hemd, Tischdecke

świeży

5. rein (gesund):

rein Haut

zdrowy

II . re̱i̱n [raɪn] НАРЕЧ.

1. rein (ausschließlich):

rein symbolisch

wyłącznie

rein persönlich

tylko

aus rein privaten Gründen

z czysto prywatnych powodów

rein wirtschaftlich betrachtet

z czysto ekonomicznego punktu widzenia

2. rein разг. (ganz und gar):

rein gar nichts

absolutnie nic разг.

das ist rein unmöglich

to jest zupełnie niemożliwe

3. rein разг. (herein, hinein):

rein

do środka [lub wnętrza]

rein!

proszę [wejść]!

Ko̱ks¹ <‑es, мн. отсут. > [koːks] СУЩ. м.

1. Koks (Brennstoff):

Koks

koks м.

2. Koks шутл. sl (Geld):

Koks

szmal м. разг.

Koks

forsa ж. разг.

rịssНОВ [rɪs] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл., rịßСТАР ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

riss прош. вр. von → reißen

Смотри также reißen

I . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. неперех. +sein

1. reißen:

reißen (einreißen) (Papier, Stoff)

drzeć [св. po‑] się

2. reißen:

reißen (zerreißen) (Faden)

rwać [св. ze‑] się

wenn alle Stricke reißen разг.

w najgorszym razie

wenn alle Stricke reißen разг.

gdy wszystko zawiedzie

II . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. перех.

1. reißen (zerreißen):

reißen Stoff, Karton

rozrywać [св. rozerwać]

er riss den Brief in Stücke

podarł list na kawałki

etw in Fetzen reißen

porwać coś w [lub na] strzępy

die Familie wurde auseinander gerissen

rodzinę rozdzielono

2. reißen (wegreißen):

jdm etw aus den Händen reißen

wyrywać [св. wyrwać] komuś coś z rąk

ihr wurde die Tasche aus der Hand gerissen

wyrwano jej torebkę z ręki

aus dem Zusammenhang gerissen fig

wyrwany z kontekstu fig

jdn aus seinen Gedanken reißen fig

wyrwać kogoś z zamyślenia fig

er wurde aus dem Schlaf gerissen fig

wyrwano go ze snu fig

3. reißen (umstoßen, schieben):

jdn zu Boden reißen

powalać [св. powalić] kogoś na ziemię

jdn [mit sich] in den Abgrund reißen

pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaść

jdn ins Verderben reißen fig

doprowadzać [св. doprowadzić] kogoś do zguby

ein Bild von der Wand reißen

zrywać [св. zerwać] obraz ze ściany

er riss den Wagen nach links

gwałtownie skręcił w lewo

hin und her gerissen sein [o. werden]

być rozdartym [pomiędzy dwiema możliwościami]

4. reißen (hineinreißen):

er hat mir ein Loch in die Hose gerissen

zrobił mi dziurę w spodniach

5. reißen (gewaltsam übernehmen):

an sich вин. reißen Herrschaft

zagarniać [св. zagarnąć]

die Macht an sich reißen

przywłaszczać [св. przywłaszczyć] sobie władzę

das Gespräch an sich reißen fig

nie dopuszczać [св. dopuścić] rozmówców do głosu

6. reißen СПОРТ (Leichtathletik):

die Latte reißen

zrzucić poprzeczkę

(Schwerathletik) der Weltrekord im Reißen

rekord м. świata w rwaniu

7. reißen (töten):

reißen

rozszarpywać [св. rozszarpać]

die Wölfe haben ein Schaf gerissen

wilki м. мн. rozszarpały owcę

III . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] ГЛ. возвр. гл.

1. reißen разг. (sich intensiv bemühen):

sich um jdn reißen

szaleć za kimś разг.

sich um etw reißen

zabijać się o coś fig разг.

sie rissen sich um die Wohnung

wydzierali sobie mieszkanie fig разг.

2. reißen (sich befreien):

reißen

wyrywać [св. wyrwać] się

sie riss sich aus seiner Umarmung

wyrwała się z jego objęć